ΝΤΙΣΚΟΛΑΒΑ #001: Power, Corruption and Lies
ΝΤΙΣΚΟΛΑΒΑ #001: Power, Corruption and Lies
If you settle for nothing now you ll settle for nothing later απάντησε σιβυλλικά και παραφράζοντας τους RATM ο Κώστας Μπρέλλας όταν του ανακοίνωσα ότι τέλειωσα -ή έτσι αισθάνομαι - με τις διαφημίσεις και κατά συνέπεια με το Miskoteque και ότι σκοπεύω σε μια καινούρια στήλη και μια καινούρια υπογραφή αντί του Shankly, αυτή της Patsy Kensit. Ευτυχώς ήταν εκεί για να με συνετίσει και να μην προβώ στο απονενοημένο διάβημα, αυτό του να υιοθετήσω την περσόνα της Patsy που μόνο Gallagher έφερε στο δρόμο όσων προσπάθησαν να ακούσουν μουσική. Επιφυλάσσομαι να αναλύσω το I'm not scared κάποια στιγμή στο προσδόκιμο μέλλον, για την ώρα εγκαταλείπω το Miskoteque και θα επιδοθώ σε μια προσπάθεια ανάλυσης τραγουδιών /δίσκων υπό το πρίσμα των κρυμμένων μηνυμάτων που αυτά περνούν και τα οποία μοιάζουν καλά χωμένα κάτω από την καλντέρα της flat ερμηνείας τους. ΝΤΙΣΚΟΛΑΒΑ.
New (World) Order : Power, Corruption and Lies : Viagra, Wittgenstein και Βίζιτες.
Όλα ξεκίνησαν κάποια χρόνια πριν, όταν διάβασα εκείνη τη καλά δομημένη θεωρία ότι η σελήνη είναι αστρόπλοιο και όχι δορυφόρος της γης. Όσο και αν γοητεύτηκα από την αληθοφάνειά της δε τσίμπησα. Κάτι δεν κόλλαγε. Κάτι έλειπε. Κανείς συνομωσιολόγος δε θα μπορούσε να θεμελιώσει τόσο καλά μια θέση όσο αυτοί που ισχυρίζονταν ότι η σελήνη αν και καταχωρημένη στο νηολόγιο των νήσων Cayman ανήκει σε Έλληνα εφοπλιστή του οποίου το όνομα μένει καλά κρυμμένο. Στην αρχή ως γαύρος έλπιζα να είναι ο Μαρινάκης -για να παίξουμε επιτέλους το διαστημικό ποδόσφαιρο που όλοι επιθυμούμε -όμως τελικά η λογική υπερίσχυσε του συναισθήματος.
Για την ακρίβεια, βόηθησε και η μνήμη. Ασυναίσθητα, όποτε μιλάω για συνομωσίες μου έρχεται στο μυαλό η θεωρία για τη σελήνη ως αστρόπλοιο -όχι λ.χ. η έλευση του Nibiru ή η ερπετοειδής φύση των ΑΡΔ.
Το ίδιο ακριβώς ασυναίσθητα μου έρχεται στο μυαλό όποτε πάω στη θάλασσα εκείνο το On a thousand islands on the sea I see a thousand people just like me των New Order. Γιατί; Ρώτησα τον ψυχαναλυτή μου και μου είπε ότι πρέπει να έχει να κάνει με το γεγονός ότι το τραγούδι έχει μέσα τη λέξη Islands. Η βοήθεια του ψυχολόγου ήταν μεγάλη γιατί ως τότε νόμιζα ότι η λέξη ήταν Icelands και ότι το τραγούδι μιλούσε για χιλιάδες Ισλανδίες στη θάλασσα. Είχαν αρχίσει οι NO να ερωτοτροπούν με το cold wave; Όχι, απλώς εγώ δεν ήξερα ότι το s στο island δεν προφέρεται. Ο ψυχαναλυτής μου είναι τόσο καλός που άρχισα να κάνω και μαθήματα Αγγλικών.
Αλλά και πάλι γιατί μου έσκαγε πάντα το δίστιχο αυτό; Ο ψυχαναλυτής δεν είχε απάντηση. Είπε ότι ίσως να είναι το γεγονός ότι τα νησιά είναι φαλλικά σύμβολα. Και τα νησιά είναι φαλλικά σύμβολα;! Τον ρώτησα. "Ό,τι προεξέχει" προσπάθησε να δικαιολογηθεί. Π!@#ς μπλε του είπα και τον κράτησα μόνο για τα μαθήματα Αγγλικών.
Η λύση βρισκόταν αλλού. Αλλά πού;
Σκέψου.
Άρχισα να πιστεύω ότι η απορία μου δεν επρόκειτο να απαντηθεί ποτέ. Θα έπρεπε να μάθω να ζω με αυτό. Κάθε φορά που θα αντίκριζα παραλία θα έπαιζε το On a thousand Islands, το Leave me alone.
Όμως ο ακάματος ερευνητικός μου οίστρος, μαζί με μια επίσκεψη στη Σαντορίνη ήταν διαφωτιστικές καθώς άλλαξαν τον προσανατολισμό στο κοσμοείδωλό μου και είδα τόσο καθαρά την αλήθεια ώστε να μπορώ να προειδοποιήσω για τα επερχόμενα. Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά - everybody makes mistakes even me; χα χα - θα έχω και μάρτυρα σε όσα πω. Γιατί ο ίδιος ο Κώστας Μπρέλλας, με τον οποίον πήγαμε για μια μπίρα στα Φυρά, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας κάποιων περίεργων γεγονότων τα οποία θα ενισχύσουν τη θεωρία μου.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πήγαμε για μπάνιο στην Περίσσα. Χιλιάδες άσπρες ξαπλώστρες κάτω από τον ήλιο. Ρακέτες και κώλοι που κράταγαν τις ρακέτες. Είχαν αναπτύξει μια ιδιαίτερη ικανότητα να χρησιμοποιούν τις ρακέτες πείθοντάς με ότι το τένις είναι άθλημα του κώλου. Φορούσαν, έμαθα, μαγιώ ¾ γιατί είναι στη μόδα. Και έπειτα, ΌΛΟΙ, ξάπλωναν στις ξαπλώστρες και διάβαζαν βιβλία της αστικής διανόησης. Το «αστικός» σε μια εποχή που όλοι - όλοι; - είμαστε αστοί δημιουργεί μια αίσθηση απέχθειας γιατί κανείς δεν αντέχει τον εαυτό του. Φυσικά. Σκέφτηκα να αρχίσω να ασχολούμαι με τη σπηλαιολογία γιατί κανείς δεν θα μιλήσει ποτέ για την «αστική σπηλαιολογία» εκτός και αν έρθει στο διαμέρισμά μου όπου το τι περιέχει η λεκάνη της τουαλέτας χρειάζεται ειδική έρευνα.
Το θέμα είναι ότι όλοι διάβαζαν βιβλία αστικής διανόησης. Έτσι, βλέποντας μια άμορφη μάζα τον έναν πάνω στον άλλο, - I see a thousand people just like me δεν είπαμε; Όχι just like heaven, αλλά just like me, δλδ γάμησέ τα - να διαβάζουν εκπροσώπους της ροζ αστικής διανόησης των βορείων προαστίων, προχώρησα πιο βαθιά στη θάλασσα ξεχνώντας ότι δεν ξέρω κολύμβηση. Από εκεί όμως είδα καλύτερα όλη τη σκηνή. Έμοιαζαν με πτώματα φαλαινών που είχε ξεβράσει η έλευση του Nibiru στην αμμουδιά. Οι ξαπλώστρες, σκέφτηκα, είναι τα φέρετρα της αστικής διανόησης.
Ήμουν πολύ ικανοποιημένος με τον εαυτό μου προς στιγμήν βλέποντας ότι για άλλη μια μέρα της ζωής μου δεν είχα κάνει τίποτα δημιουργικό αλλά απλώς έχυνα χολή.
Όμως το ίδιο βράδυ άρχισα να μαθαίνω για τις συνήθειες των εφοπλιστών οι οποίοι αράζουν με τα κότερά τους στη Σαντορίνη και βγαίνουν να πιουν κανά ποτό στα μπαρ στην Καλντέρα. Πίνουν λέει μια γαλλική βότκα, γκρέικους την άκουσα, αλλά τώρα που έψαξα στο google, grey goose είναι. Ένα κατεξοχήν Ρωσικό προϊόν δηλαδή αλλά από τη Γαλλία, εκεί παράγεται, με Αγγλικό όνομα. Περίεργο.
Στην αρχή τους μίσησα και αυτούς τόσο που αθώωσα την αστική τάξη για όσα εγκλήματα έχει κάνει κατά καιρούς και θυμήθηκα ότι τουλάχιστον αυτή έχει βγάλει από τους κόλπους της μεγάλους στοχαστές όπως ο Σελίν, ή και visionnaires όπως ο Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ.
Για την ακρίβεια η εικόνα μιας ξανθιάς ξεπλυμένης να πηδάει πάνω από έναν νεκρό εξηντάρη εφοπλιστή ο οποίος δεν είχε το κουράγιο να σηκώσει το βλέμμα του για να δει γύρω του μου εντυπώθηκε τόσο έντονα στο μυαλό ώστε θυμήθηκα πως το μόνο συγκρότημα που μπορούσε να κάνει μια σοβαρή ομοιοκαταληξία με την Καλντέρα ήταν οι Pantera και αφού παρακάλεσα να άφηναν τον Anselmo 5 minutes alone με αυτά τα ζώα έφυγα ευχαριστημένος από το μπαρ με τη χολή που είχα χύσει. Όντας σίγουρος πως είναι τόσο κούφιοι μέσα τους όσο δείχνουν και απέξω αντικατέστησα τον όρο φέρετρα αστικής διανόησης με τον όρο φέρετρα εφοπλιστικής διανόησης και τις ξαπλώστρες με τα κατάλευκα κότερα και έτσι με ένα σμπάρο δυο grey gooses καθώς αθώωσα την αστική τάξη και δημιούργησα έναν όρο κενού περιεχομένου, αυτόν της εφοπλιστικής διανόησης για να σαρκάσω ανελέητα και να προσθέσω μια ακόμη μη δημιουργική νύχτα στις λευκές που ξετύλιγε ο Ντοστογιέβσκη.
Το επόμενο πρωί ξύπνησα όμως με τύψεις. Άραγε αυτό το νεκρό βλέμμα δεν έκρυβε κάτι από πίσω του; Κάτι δεν κόλλαγε. Αισθανόμουν αυτή την ενστικτώδη δυσφορία η οποία με καταλαμβάνει όταν κάτι δεν κολλάει στο γενικότερο πλαίσιο και όταν με καταλαμβάνει η εποχική μου δυσκοιλιότητα. Το πρόβλημα ήταν ότι τώρα είχα και δυσκοιλιότητα οπότε δεν ήμουν σίγουρος ότι δεν είχα δίκιο που μιλούσα για τους εφοπλιστές τόσο απαξιωτικά.
Τα βήματά μου ήταν αργά, μετρημένα, ανεβαίνοντας στην Οία για να αντικρίσω το περίφημο ηλιοβασίλεμα στις δύο το μεσημέρι. Τελικά δεν είχαμε πάει για το ηλιοβασίλεμα αλλά για να με χτυπήσει ο ήλιος στο κεφάλι. Το μόνο καλό είναι ότι είδα το περίφημο βιβλιοπωλείο στην Οία, Ατλαντίς νομίζω λέγεται, το οποίο και είχε τόσα βιβλία όσα χρειαζόταν για να απαλλαγώ, τουλάχιστον προσωρινά, από τη δυσκοιλιότητα. Το αίσθημα δυσφορίας όμως συνέχιζε να με ταλαιπωρεί. Άρα υπήρξε εφοπλιστική διανόηση;
Προχωρήσαμε. Στο βάθος φαίνονταν χιλιάδες θα έλεγα, αλλά δεν είμαι ποτέ υπερβολικός, κότερα τα οποία σαν να περικύκλωναν τη Σαντορίνη. Ασυναίσθητα θυμήθηκα ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις στέλνουν στο Άντεν στρατιωτικές δυνάμεις με το πρόσχημα της πειρατείας ενώ στην ουσία αυτό γίνεται γιατί σιγά σιγά ανοίγουν οι πύλες στο βάθος της αβύσσου.
Δεν πέρασαν δυο ώρες και like a bolt from the blue μου ήρθε: όχι οι εφοπλιστές δεν είναι καμένοι από την κόκα, από τις αλλαξοκωλιές και από τα grey goose! Δεν έρχονται στη Σαντορίνη απλώς για να διασκεδάσουν άσκοπα και να πετάξουν τα λεφτά τους στις βίζιτες όπως εγώ τη χολή μου. Οι εφοπλιστές μαζεύονται στη Σαντορίνη για κάποιον άλλο πολύ σημαντικότερο λόγο. Ποιον όμως;
Δεν αγχώθηκα. Ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα μου αποκαλυπτόταν. Η μισή άλλωστε δουλειά είχε γίνει, καθώς είχα απενοχοποιήσει την κακόμοιρη εφοπλιστική τάξη και της είχα προσδώσει το κύρος που της έπρεπε. Ήμουν σίγουρος πια ότι οι εφοπλιστές δεν ήταν κούφιοι μέσα τους, αλλά νεκροί σε κάποια σημεία που έμενε να αποκαλυφθούν. Για να το θέσω πιο λογοτεχνικά, θα παραφράσω το μότο του Poe στον Οίκο των Usher:
Leurs cœurs sont un luth suspendu;
Sitôt qu'on les touche ils résonnent.
Οι καρδιές τους περιμένουν να συγκινηθούν, οι εφοπλιστές μαζεύουν χρήμα γιατί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν περιμένοντας.
Το ίδιο βράδυ μου μίλησαν για τη διαβόητη έκρηξη του ηφαιστείου το οποίο σύμφωνα με την παράδοση βύθισε μια ολόκληρη ήπειρο, την Ατλαντίδα. Οι repercussions έφτασαν λίγο πολύ ως την Κρήτη της οποίας ο Μινωικός πολιτισμός είχε αγγίξει το νησί.
WTF!
Μα η αλήθεια βρισκόταν πεντακάθαρη μπροστά μου! Αυτό ήταν! Ο Μινωικός πολιτισμός, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ χάθηκε διά παντός 3600 χρόνια πριν, ο κορυφαίος πολιτισμός που εμφανίστηκε ποτέ στη γη, ήταν δημιούργημα εφοπλιστών, οι οποίοι θα πρέπει να είχαν αναπτύξει μια τεχνολογία πολύ ανώτερη της εποχής τους, η οποία περιελάμβανε κόκα, grey goose, αλλαξοκωλιές και tenass - το είδος τένις που προσπαθεί να μιμηθεί η αστική τάξη βάζοντας τις ρακέτες στον κώλο της και το οποίο οι εφοπλιστές φαίνεται να είχαν τελειοποιήσει.
Οι εφοπλιστές είχαν ανακαλύψει ανάμεσα στα άλλα το Viagra, τη σαμπάνια, τη σαμπάνια Moet, τις βίζιτες πολυτελείας, το Ημεροβίγλι, τον Κυριαζή, τη Βάνα Μπάρμπα της οποίας τα σκισίματα ήταν σκουληκότρυπες μέσα από τις οποίες κινούνταν στο χωροχρόνο. Οι εφοπλιστές είχαν αντικαταστήσει το αναγνωστικό του Δημοτικού με το Λόλα να ένα μήλο με το Tractatus Logico-Philosophicus του Wittgenstein και το Die Logik ist keine Lehre sondern ein Spiegelbild der Welt μαθαίνοντας πέρα από ανάγνωση, φιλοσοφία, Γερμανικά και την προπαίδεια.
Αν όντως ήταν έτσι -που δεν υπάρχει κανείς λόγος να πιστέψουμε πως δεν είναι - τότε έχουμε να κάνουμε με μια πραγματική επανάσταση που πλησιάζει και που κανείς δεν είχε προβλέψει μέχρι στιγμής! Οι εφοπλιστές περιμένουν να σπάσουν τα δεσμά τους! Το κάλεσμα πρέπει να έχει γίνει!
Ζήσαμε αιώνες παραμυθιών με working class heroes, με 1789 και 1848, με το να αναρωτιόμαστε αν οι εθνικές επαναστάσεις ήταν και ταξικές -my ass, με Σπάρτακο και Springsteen, με Μαλέλη και Κανάκη. Αλλά σήμανε η ώρα. Οι μέρες της αφθονίας μας είναι μετρημένες. Οι εφοπλιστές έρχονται να επιβάλλουν την πεφωτισμένη τους δεσποτεία και τον ανώτερο πολιτισμό τους και να οδηγήσουν την ανθρωπότητα πάλι σε εκείνη την εποχή που περιγράφει ως χρυσή ο Ησίοδος. Το ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού είναι η εφοπλιστική διανόηση.
Αλλά αρκετά με τις προγραμματικές δηλώσεις. Ας εξηγήσω κάποια πράγματα.
Γιατί εν τέλει μαζεύονται οι εφοπλιστές στη Σαντορίνη; Αφού δεχτήκαμε ότι υπάρχει εφοπλιστική διανόηση, είναι πιο εύκολο πια να πιστέψουμε μερικά πράγματα που φαίνονται παράδοξα:
Ας τελειώνουμε με το παραμύθι περί έκρηξης ηφαιστείου που επίκειται και άλλες αηδίες περί σεισμών, λοιμών και καταποντισμών. Η Σαντορίνη είναι ένα μεγάλο παγοθραυστικό, για την ακρίβεια όπως ακριβώς η Σελήνη δεν είναι αστρόπλοιο η Σαντορίνη είναι το Iceland για το οποίο μιλούν κωδικοποιημένα οι NO στο Leave me alone - γιατί τελικά μιλάνε για Icelands κ ο ψυχαναλυτής δεν ήξερε Αγγλικά. Η Σαντορίνη θα κινηθεί σύντομα. Μάλιστα, αρχίζει να παγώνει σταδιακά - ας αφήσουμε επίσης τα παραμύθια περί υπερθέρμανσης του πλανήτη - γεγονός που αποδεικνύεται από (α) το πόσο παγωμένη ήταν η θάλασσα, τόσο παγωμένη που η τσουτσούνα όποιου έμπαινε γινόταν σαν φιστίκι όπως έλεγε ο μεγάλος Μπράντο, ή σαν ξηρός καρπός γενικότερα, αν είχε υποστεί περιτομή, (β) Ο Μπρέλλας όταν ήπιαμε μπίρα με ξένισε λέγοντας ότι πρέπει να έχει κρυώσει από air condition. Μου φάνηκε στην αρχή αρκετά περίεργο αλλά όταν τα κομμάτια του παζλ άρχισαν να ενώνονται χαμογέλασα. Κώστα, δεν είναι το air condition αλλά το ice age που έρχεται. Σταδιακά τα πάντα παγώνουν για να αρχίσει να επιπλέει η Σαντορίνη, (γ) Επίσης, στη μπίρα κομμάτια ρετσίνι έπεφταν από τα δέντρα. Κλασικό δείγμα ότι τα δέντρα αρχίζουν να βιο διασπώνται λόγω της παγωνιάς που έρχεται. Είχε συμβεί και πριν τη συναυλία της Τσικόνε στην Αθήνα και γι' αυτό οι ρώγες της αν και υπεραιωνόβιες έκοβαν σαν ατσάλι.
Τα high speed ανήκουν φυσικά σε εφοπλιστές. Τα ΜΑΤ όχι. Μέσα στα high speed επικρατεί ΤΟ ψωλόκρυο. Όταν σε συνόδευαν τα ΜΑΤ στο γήπεδο έμοιαζε με σχολική εκδρομή μπροστά σε ένα τετράωρο ταξίδι για Σαντορίνη που κρατά 6 ώρες με full air conditioning. Πιθανολογώ ότι πρόκειται για πειράματα της εφοπλιστικής διανόησης επάνω στο πλήθος για να βρει την κατάλληλη θερμοκρασία στην οποία θα αναπτυχθεί ο πολιτισμός της κόκας, του gray goose και του Wittgenstein χωρίς να επηρεάσει τη silent majority.
Οι New Order. Όλο το Power, Corruption and Lies είναι μια αναφορά στο χαμένο Μινωικό-εφοπλιστικό πολιτισμό, τον εφοπλισμό που είναι το ανώτερο στάδιο της διανόησης και στην υπομονή που κάνουν οι εφοπλιστές μέχρι να πάρουν πίσω τα σκήπτρα που χάθηκαν το 1600 π.Χ. Αν ρίξουμε μια ματιά στους στίχους εύκολα θα βρούμε το hidden meaning τους.
Age of consent: η εξομολόγηση ενός εφοπλιστή tired of waiting:
And I'm not the kind that likes to tell you
Just what I want to do
I'm not the kind that needs to tell you
We all stand: η αναμονή πιο φθοροποιός από ποτέ:
Life goes on and on in this real life fantasy
Forever to be still
Breath held tight inside of me
Life goes on and on in this real life fantasy
Forever to be still
Breath held tight inside of me
Life goes on and on...
The Village: Μπορεί άραγε η καρδιά του ταλαιπωρημένου εφοπλιστή να διαπεραστεί από τις ακτίνες του έρωτα; Ενδεικτικά,
And the night becomes a bay
We shall remain forever
5-8-6: Προς τι οι συντεταγμένες;
I heard you calling
Yes, I heard you calling
I heard you calling
Yes, I heard you calling
Blue Monday (bonus): Οι ατελέσφορες προσπάθειες του Sumner να γίνει εφοπλιστής ίσως; (ή μήπως sumnerιακή θεότητα;)
I see a ship in the harbor
I can and shall obey
But if it wasn't for your misfortunes
I'd be a heavenly person today
Heavenly person εννοώντας εφοπλιστής με κότερο;
Your silent face: Πιθανολογώ πως στην προσπάθεια του να γίνει εφοπλιστής μια ολόκληρη περιουσία χάθηκε στο χρηματιστήριο:
The sign that leads the way
The path we can not take
You've caught me at a bad time
So why don't you piss off
Εκνευρισμένος ο καλλιτέχνης με τον broker του.
Ultraviolence: ο καλλιτέχνης δεν πόνταρε σωστά.
Everybody makes mistakes
Everybody makes mistakes
Even me
Just be free
This is a place
Where in the end
It happens in
Our world within
Time to go
Time to go
Ερμητικό το time to go
Leave me alone: Τα λόγια περιττεύουν αλλά απλώς παραθέτω το στίχο αυτό
We live always underground
Όχι ότι οι άλλοι είναι λιγότερο ανησυχαστικοί.
Συνοψίζοντας: απέδειξα με ατράνταχτα λογικά επιχειρήματα και με την παρουσία αυτόπτη μάρτυρα (του Κώστα Μπρέλλα) τη θεωρία μου. Έδειξα ότι οι εφοπλιστές είναι πάνω από όλα άνθρωποι με ανησυχίες. Ότι η σελήνη δεν είναι αστρόπλοιο.
Πιθανολογώ ότι πολύ σύντομα η Σαντορίνη θα αρχίσει να κινείται με όλους τους εφοπλιστές επάνω της. Πιστεύω ακράδαντα μάλιστα ότι ο εφοπλιστής που θα σπάσει τη gray goose επάνω στο πλοίο Σαντορίνη δεν θα είναι άλλος από το Βαγγέλη Μαρινάκη.
Επειδή δε λέω τίποτε στην τύχη, ένα θα πω. Το αληθινό όνομα του Μαρινάκη δεν είναι Μαρινάκης αλλά Subμαρινάκης και έχει το χάρισμα να γίνεται και Saabμαρινάκης όταν βρίσκεται στη στεριά. Subμαρινάκης φυσικά από το υποβρύχιο το οποίο ενσωματώνεται αναδυόμενο σιγά σιγά στην καλντέρα που θα αρχίσει σύντομα να κινεί. Ο Μαρινάκης και ο Lennon είναι το ίδιο πρόσωπο και όταν επιτέλους ξεφορτώθηκε τη δεύτερη φύση του ο Μαρινάκης μπόρεσε να φάει σαν άνθρωπος. Μόνο η Yoko δυστυχώς για όλους μας τη γλίτωσε. Φημολογείται ότι στο περίφημο εξώφυλλο με τις διάφορες προσωπικότητες μπορεί κανείς να διακρίνει το Μαρινάκη σαν ακτοπλοϊκό εισιτήριο ανάμεσα στον Hugh Grant και τον Lars Ulrich.
Ας παρατηρήσουμε κάτι άλλο : Οι μισοί δρόμοι στην Οία έχουν το όνομα Αλαφούζος. Είναι τυχαίο που ο Κρητικός Submarineάκης αυτή τη στιγμή είναι στα πάνω του ως πρόεδρος μας, ενώ ο άλλος, Σαντοριναίος, στα κάτω του ως ιδιοκτήτης του αντίπαλου τεσπά; Θυμηθείτε ότι ο Μινωικός πολιτισμός επηρέασε τη Σαντορίνη και όχι αντίστροφα.
Για να προλάβω πιθανές απορίες: Το sub είναι πρόθημα στο Μαρινάκης και όχι το Άκης επίθημα στο Submarine. Για να μη νομίσει κανείς ότι το Σαμπμαρινάκης είναι κρυπτική αναφορά στον Άκη το Τζοχατζόπουλο, το λαϊκό αγωνιστή, ο οποίος παρέλαβε υποβρύχια που γέρνουν. Ο Άκης δεν θα μπορούσε να είναι ο αρχηγός των εφοπλιστών γιατί ως working class hero και πρωτοπαλίκαρο του κατεξοχήν ποπολάρου Ανδρέα απλά δεν αντέχει την παρουσία εφοπλιστών γύρω του. Το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα το οποίο ιδρύθηκε για το λαό και τα συμφέροντα του λαού, είναι φυσικό να βρίσκεται σε παρακμή καθώς σε όλη του τη διαδρομή όρθωσε ανάστημα απέναντι στα συμφέροντα των μεγαλοεφοπλιστών.
Πατώντας στην Αθήνα, φίλησα τα ιερά χώματα της Αττικής γης και αποφάσισα έχοντας βρει το soundtrack of the apocalypse να ακούσω το Leave me alone ακόμη μια φορά. Ηχηρή ανάμνηση -υπόμνηση των επερχομένων άραγε, θυμήθηκα ότι το About a Boy του Hornby έχει την εξής χαρακτηριστική πρόταση : Every man is an Iceland. Άραγε θα επιζήσει κανείς;
Frankly mr. Bill Shankly (a.k.a Kino Runner)