Art Brut και Abbie Gale συνθέτουν ένα δίδυμο ιδανικό για ένα χαλαρό παρασκευιάτικο βράδυ με δυνατές δόσεις χαβαλέ από την πλευρά των Άγγλων. Έτσι κατα τις 9 περπατούσα ήδη στη Λιοσίων για να φανώ και εγώ άγγλος στο ραντεβού μου.Έξω από το Gagarin όμως δεν με περίμενε κανείς και έτσι κατάλαβα πως δυστυχώς για άλλη μια φορά δε θα χρειαζόταν να αναμείνουμε πολύ στην ουρά. Mέχρι τις 10 ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί με δυσκολία ξεπερνούσε τα 150 άτομα...

Για να κυκλοφορήσεις τέτοια ώρα στους δρόμους του Βερολίνου πρέπει να είσαι ή τρελός ή άστεγος. Αν βέβαια παίζει μια απ'τις αγαπημένες σου μπάντες στην πάλαι πότε πρωτεύουσα του διχασμού τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά. Κατεβαίνοντας στην Platz de Luftbrucke το σκηνικό αλλάζει απότομα.

Με το ενδεχόμενο να είναι η τελευταία φορά που θα μπορούσαμε να δούμε τις Electrelane ζωντανά (μια και έχουν ανακοινώσει ότι για ένα διάστημα θα σταματήσουν τις ζωντανές εμφανίσεις), και με την προυπόθεση ότι δεν είχες παρακολουθήσει καμία από τις προηγούμενες εμφανίσεις τους στην Αθήνα (Αν club, Gagarin), εγώ τουλάχιστον θα παραμέριζα τους όποιους ενδοιασμούς μπορεί να είχα από την παγωνιά και την διάθεση για χουχούλιασμα και θα σερνόμουν στο Gagarin όπως και έκανα.

"The human voice is the organ of the soul." Και η ψυχή είναι ο κόσμος ολόκληρος. And beyond. Και η μουσική είναι η πανανθρώπινη επικοινωνία. And beyond. Και που λέτε, τι να γράψω εγώ για τη Lisa? Πως ακριβώς να περιγράψω όλο αυτό που ζήσαμε? Αυτό το "beyond". Αν πίστευα στο θεό, θα τον ευχαριστούσα που με αξίωσε να δω, να ακούσω και να βιώσω αυτό το πλάσμα από τόσο κοντά. Πιστεύω όμως στη Μουσική. "Η μουσική ανοίγει το μονοπάτι της καρδιάς (...) Προκαλεί χαρά και θλίψη με τρόπο εορταστικό. Είναι ένα απόλυτο που δεν μπορεί να αλλοιωθεί εγγενώς.

Ως γνωστόν, το θέμα «εικόνα» αποτελούσε πάντα σοβαρή μέριμνα για το συγκρότημα των Tuxedomoon. Τελικά το καλύτερο visual – παρά τις ασταμάτητες προσπάθειες του Γ.Κακανάκη – ήταν τα πρόσωπα όσων έφευγαν απ’το Gagarin μετά το τέλος της συναυλίας. Ο κόσμος που έφευγε μπερδεμένος, πραγματικά μπερδεμένος, αλλά ίσως με μια αμυδρή αίσθηση ικανοποίησης γιατί γνώριζε πως στο τέλος έτσι έπρεπε να νιώθει.

Ζωντανά σε λιγότερο από έναν χρόνο για ένα γκρουπ που μάζεψε δε μάζεψε 500 άτομα στην πρώτη του επίσκεψη είναι παρακινδυνευμένο και αμφίβολης εμπορικά επιτυχίας. Παρόλα αυτά οι Devastations μας επισκέφτηκαν ξανά αμέσως μετά την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ τους Yes,U.

Την επόμενη φορά το δελτίο τύπου για επερχόμενο live στο Underworld προτείνω να μοιάζει ως εξής: τα Orks υπάρχουν σε κάθε γωνία του γαλαξία και επιτέλους ζωντανά και στην Αθήνα για μία και μοναδική εμφάνιση! Για να μας δείξουν γιατί θεωρούνται πρωτόγονα και μυώδη τέρατα ικανά να ξεσκίσουν ανθρώπινη σάρκα με γυμνά χέρια!. Σίγουρα θα κόψουν πάνω από 110 εισιτήρια...

Όταν η κλασσική φιγούρα από meccano εμφανίστηκε για πρώτη φορά πάνω απ’τη σκηνή του Gagarin, όλα μπήκαν στη θέση τους. Απρόσωπο, αστείο, ψυχρό, απλό, ανέκφραστο, με το που πήρε τη θέση του δίπλα στη γκιλοτίνα, κατάφερε να με συγκινήσει σχεδόν όσο και ο κύριος που στεκόταν ακριβώς από κάτω.

Το Hildesheim είναι μια μικρή πόλη μισή ώρα πριν το Ανόβερο που κάθε χρόνο φιλοξενεί το gothic festival M’era Luna. Οι ντόπιοι το λένε απλά festival και γεμίζουν την πόλη τους με διακριτικές πινακίδες για να σου δείξουν το δρόμο, πήγαινε ευθεία, στρίψε αριστερά, ξανά ευθεία, δεξιά και πάλι αριστερά κι αν δεν έχεις ήδη χάσει το δρόμο έχεις φτάσει σε ένα παλιό αεροδρόμιο.

Synch day 3 - Τεχνόπολις, Γκάζι