Πως μαζεύεις πάνω από 15.000 σε μια “alternative” συναυλία; Aν είχα εύκολη την απάντηση πιθανόν τώρα θα έκανα διακοπές σε εξωτικά νησιά και δεν θα καθόμουν να γράφω για τους James με την απειλή ενός νέου καύσωνα, αλλά η 2η μέρα του Fly Beeyond έδωσε ένα hint, που μπορεί να τους βγήκε και τυχαία βέβαια… Καλλιτέχνες που ηχητικά μπορούν ν’αγγίξουν και να χαιδέψουν τα αυτάκια του πιο mainstream κοινού και ποιοτικά αποδεκτοί από τ
Μιας και η μουσική τους δεν εξιτάρει ιδιαίτερα τις αισθήσεις μου (η αλήθεια είναι πως είναι λίγο love 'em or hate 'em υπόθεση οι αδερφούλες Casady), τo βασικότερα κίνητρο για την συναυλία αυτή των Cocorosie ήταν το θεατρο Ρεματιάς και όσα έλεγαν για αυτό νυν και πρώην Χαλανδριώτες.
Κάθε καλοκαίρι περιμένω να ανακοινωθούν οι ζωντανές συναυλίες στο θέατρο του Λυκαβηττού πώς και πώς γιατί θεωρώ οτι είναι ο καλύτερος θερινός συναυλιακός χώρος της πρωτεύουσας. Φετίχ θα το έλεγα πλέον, ξεκινώντας από το που θα παρκάρεις, να ανέβεις το βουνό, να ξαναφτάσεις ακόμα μία φορά στη είσοδο του θεάτρου, να πάρεις τη θέση σου στην αρένα ή στις κερκίδες ανάλογα με τα κέφια, να χαζέψεις τον κόσμο στα βραχάκια και να περιμένεις να σκοτεινιάσει.
Πως μαζεύεις πάνω από 15.000 σε μια “alternative” συναυλία; Aν είχα εύκολη την απάντηση πιθανόν τώρα θα έκανα διακοπές σε εξωτικά νησιά και δεν θα καθόμουν να γράφω για τους James με την απειλή ενός νέου καύσωνα, αλλά η 2η μέρα του Fly Beeyond έδωσε ένα hint, που μπορεί να τους βγήκε και τυχαία βέβαια… Καλλιτέχνες που ηχητικά μπορούν ν’αγγίξουν και να χαιδέψουν τα αυτάκια του πιο mainstream κοινού και ποιοτικά αποδεκτοί από τ
