Την έβδομη τους εμφάνιση έκαναν οι Clan Of Xymox στην Αθήνα το Σάββατο που μας πέρασε. Αυτή την φορά σε μικρότερη σκηνή, αυτή του κλαμπ Death Disco. Σημάδι της κρίσης θα μου πείτε, αλλά ακόμα μέσα από τέτοιες άσχημες καταστάσεις υπάρχουν και τα θετικά. Ένα από αυτά και το οικονομικότερο εισιτήριο. Οι Clan Of Xymox είναι ένα γκρουπ που πλέον το νιώθουμε δικό μας και από πλευράς οικειότητας, μετά από τόσες συναυλίες στα μέρη μας, αλλά και από πλευράς αγάπης μιας και το darkwave κοινό τους έχει αδυναμία. Προσωπικά είχα λίγο αποστασιοποιηθεί από το συγκρότημα τα τελευταία χρόνια και απείχα από την προηγούμενη τους εμφάνιση στο Κύτταρο το 2011 που έμαθα άφησε ποικίλες αντιδράσεις στο κοινό. Με αφορμή το νέο τους δίσκο "Matters Of Mind, Body & Soul" που κυκλοφόρησε φέτος είπα να τους ξαναδώσω μια ευκαιρία. Αν και η πρώτη ακρόαση δεν ενθουσίασε, με την δεύτερη άρχισαν να φαίνονται οι αρετές του. Έχουν απομακρυνθεί από το φλερτ με το EBM και τα πολλά μπλιμπλίκια και έχουν κρατήσει ένα ελαφρώς electro υπόβαθρο που πάνω του χτίζουν τις darkwave ατμόσφαιρες με πινελιές κιθάρας.

Με την αίσθηση λοιπόν μια νέας συμφιλιωμένης σχέσης, αποφάσισα να τους δω και μάλιστα τι καλύτερο από ένα ζεστό μικρό χώρο σαν αυτόν του Death Disco. Ήταν η πρώτη φορά που ένα τόσο μεγάλο όνομα θα έπαιζε ζωντανά στην σκηνή του. Παίρνοντας θέση ακριβώς μπροστά είχα και την αίσθηση ότι συμμετείχα σε πριβέ συναυλία, με το συγκρότημα σε απόσταση αναπνοής.

Λίγο μετά της 11:00 οι τρεις Clan Of Xymox, Ronny Moorings, Mario Usai (κιθάρες, μπάσο) και Sean Göbel (πλήκτρα, electronics) ανέβηκαν στην σκηνή μέσα σε επευφημίες του ήδη γεμάτου κλαμπ. Αρχή έκαναν με τρία κομμάτια από το νέο δίσκο, με πρώτο το πολύ όμορφο "I Close My Eyes" που ίσως είναι και το καλύτερο του δίσκου. Στην συνέχεια ανέτρεξαν σε επιλογές από όλη τους την δισκογραφία με αποκορύφωμα βέβαια τα κλασικά και αγαπημένα "Muscoviet Mosquito", "Louise", "A Day" αλλά και τα μεταγενέστερα "Jasmine And Rose", "Farewell". Το στήσιμο του τρίο ήταν ιδανικό, με κυρίαρχο τον Ronny Moorings στην μέση, με την χαρακτηριστική εμφάνιση που παραμένει αναλλοίωτη όλα αυτά τα χρόνια, τραγουδώντας συγκρατημένα και συναισθηματικά, παίζοντας κιθάρα αλλά και χωρίς αυτή στα πιο ρυθμικά κομμάτια όπως στο "Delete" οπού τον είδαμε και πιο κινητικό. Από αριστερά ο Mario Usai, σταθερό μέλος χρόνια τώρα άλλαζε συνέχεια κιθάρες και μπάσο ανάλογα το κομμάτι και από δεξιά ο νεοφερμένος Sean Göbel πίσω από τα πλήτρα και το laptop έδωσε μια φρέσκια πνοή στο σχήμα. Μετά από μια ώρα θα κάνουν ένα διάλειμμα για να επιστρέψουν παίζοντας μεταξύ άλλων και δύο διασκευές, το διασκεδαστικό ποπ χιτάκι "Venus" των Shocking Blue και το "Heroes" του David Bowie στο οποίο ο Ronny έπαιρνε τις αντίστοιχες bowie-esque πόζες του εξωφύλλου.

Μικρό break και επιστρέφουν για δεύτερο encore με τα αγαπητά "Back Door" και "Obsession" της Xymox εποχής τους. Με τέτοιο setlist πιστεύω ότι πέτυχαν να ικανοποιήσουν τους πάντες. Δεν κούρασαν καθόλου με τα νέα τραγούδια, που πολύ έξυπνα έπαιξαν στην αρχή, αλλά φρόντισαν και να μην αφήσουν έξω κάποια must των οπαδών τους. Το καλό που έχουν οι Clan Of Xymox είναι ότι παραμένουν ενεργοί, οπότε δεν τους βλέπεις σαν βετεράνους. Και αν κυκλοφορούν αξιοπρεπέστατους δίσκους σαν τον τελευταίο ακόμα καλύτερα. Αν θα έπρεπε να βρω ένα μείον από την συγκεκριμένη εμφάνιση θα ήταν ότι μου έλειψε η ρυθμική κιθάρα στο "Louise". Σημαντική λεπτομέρεια βέβαια, αλλά παραμένει λεπτομέρεια σε μια ως επί το πλείστον καλή και πετυχημένη συναυλία.

Setlist: I Close My Eyes / The Climate Changed / Love's On Diet / In Love We Trust / Hail Mary / Emily / Muscoviet Mosquito / Louise / Jasmine And Rose / Farewell / A Day

Encores: This World / Venus (cover) / Heroes (cover) / She Didn't Answer / Delete / Back Door / Obsession