Θα ήταν ψέμα αν σας έλεγα ότι δεν με επηρέασε το τραγικό τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι το προηγούμενο βράδυ της ημέρας τέλεσης της συναυλίας. Πόσο μάλλον όταν το μεγαλύτερο πολύνεκρο κτύπημα έγινε κατά την διάρκεια συναυλίας του κλαμπ Bataclan. Ευτυχώς, εμείς εδώ είχαμε ένα ειρηνικό βράδυ, χωρίς δυσάρεστα συμβάντα και περάσαμε καλά βλέποντας δύο αξιόλογα Γερμανικά συγκροτήματα του gothic rock χώρου. Μάλιστα, και τα δύο γκρουπ σχηματίστηκαν την ίδια χρονιά, το 2010, και χρησιμοποιούν drum machine.

Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι Aeon Sable από το Έσσεν που εμφανίζονταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Η αυλαία άνοιξε ακριβώς στις 21:50 με τους ήχους του εναρκτήριου "Aequinoctium", μια κατάλληλη εισαγωγή που μας έβαλε αμέσως στο κλίμα τους. Ακολούθησε αμέσως το γνωστότερο τους χιτάκι "Visions", άψογα εκτελεσμένο, με τον τραγουδιστή Nino Sable να τα δίνει όλα. Άκρως κινητικός, κάνοντας πολλές φιγούρες, αλλά εκφραστικός και πολύ επικοινωνιακός, κέρδισε αμέσως το κοινό που τον αγκαλιάζει και ανταποκρίνεται θερμά μετά από κάθε τραγούδι. Μάλιστα στο ρυθμικό "Dancefloor Satellite" προέτρεψε το κοινό να χορέψει μαζί του. Οι τέσσερις Aeon Sable (φωνή, δύο κιθάρες, μπάσο) μας παρουσίασαν κομμάτια από όλους τους δίσκους τους, ξεδιπλώνοντας μας τον ιδιαίτερο σκοτεινό ατμοσφαιρικό gothic rock ήχο τους. Ακούσαμε τη μία μετά την άλλη τις μεγάλες σχετικά συνθέσεις τους, που τις διακατείχε δυναμισμός με εκρηκτικά αλλά και διακριτικά ξεσπάσματα, γεμίζοντας ένα σετ που κράτησε σχεδόν μία ώρα.

Setlist:

Λίγο μετά τις 11:00 ήρθε η σειρά των headliners Merciful Nuns που μας επισκέπτονται για δεύτερη φορά μιας και τους είχαμε δει στο ξεκίνημα τους το 2010, όταν άνοιξαν τη συναυλία των Fields Of The Nephilim στο κλαμπ Gagarin.

Μαυροφορεμένοι από την κορφή ως τα νύχια, η παρέα με κεντρική φιγούρα τον Artaud Seth, πλαισιωμένο εκατέρωθεν από την Jawa Seth (μπάσο) και τον Jon Tmoh (κιθάρα), μπήκε δυναμικά μετά από μια ολιγόλεπτη εισαγωγή με το καταιγιστικό "Speed Of Light" και το "Karma Inn" από το πιο πρόσφατο τους άλμπουμ "Meteora VII". Σοφή επιλογή όπως αποδείχτηκε μιας και ο κόσμος ανταποκρίθηκε αμέσως χορεύοντας και απελευθερώνοντας άπλετη αδρεναλίνη. Στην εξίσου δυναμική συνέχεια μας παρουσίασαν μια επιλογή από τα επτά μέχρι στιγμής άλμπουμ τους (πολλά αν αναλογιστεί κάνεις ότι υπάρχουν μόνο 5 χρόνια!).

Η παρουσίαση τους ήταν πολύ επαγγελματική, σκηνικά και ηχητικά, με τον Artaud Seth να τραβάει τα βλέμματα. Κρυμμένος πίσω από μαύρα γυαλιά ηλίου ερμήνευε με τη βαθιά του εκφραστική φωνή, πιστά στις απαιτήσεις του κάθε κομματιού, με τα κατάλληλα video-wall projections να απεικονίζουν αποκρυφιστικά σύμβολα, με την γνωστή τους θεματολογία για τα κρυμμένα μυστικά της δημιουργίας και την εξερεύνηση αρχαίων αλλά και μελλοντικών πολιτισμών. Ο ήχος τους δεν απόκλινε καθόλου από αυτόν των δίσκων. Κινούνται άλλωστε πιστά στο πνεύμα που χάραξαν οι Sisters Of Mercy, με τα βαθιά φωνητικά, το drum machine και τις σκοτεινές, και γεμάτες δυναμισμό συνθέσεις, δίνοντας όμως έναν πιο μυστηριακό χαρακτήρα και κάτι από αυτό το μονολιθικό, βαρύ γερμανικό στοιχείο. Πολλοί ίσως τους θεωρούν κλώνους, αλλά αυτό που κάνουν το κάνουν πολύ καλά, δείχνοντας μεγάλη αγάπη και προσήλωση, γεγονός που φάνηκε και στην εμφάνιση τους. Αν μη τι άλλο, γεμίζουν το μεγάλο κενό που αφήνει ο κύριος Eldritch όλα αυτά τα χρόνια για τους οπαδούς του είδους αυτού.

Μετά από μιάμιση ώρα, με μικρή διακοπή μόνο και μόνο για να πάρουν μια ανάσα, επιστρέφουν για ενκόρ, το οποίο έκλεισαν με το "The Seal", τραγούδι των Garden Of Delight, σχήμα στο οποίο προϋπήρχαν οι Artaud και Jawa, ξεσηκώνοντας τους παλιούς τους φανατικούς οπαδούς στα πρόσωπα των οποίων διαγράφονταν η ικανοποίηση. Έτσι κλείνει πάλι η αυλαία, αφήνοντας ευχαριστημένους όλους τους πιστούς τους φίλους που αποτελούσαν και την πλειοψηφία του κοινού. Με το που σίγησαν οι ενισχυτές των οργάνων των Merciful Nuns, άρχισε να ακούγεται από τα ηχεία του κλαμπ ο Doctor Avalanche, το drum machine των Sisters, και η εκπληκτική τους διασκευή στο "Emma" των Hot Chocolate. Συνεχίζοντας έτσι την βραδιά πιστά στα ήθη του gothic rock.

Setlist: