The Radio Dept. live @ Gagarin 205 - 21 / 10 / 2010
The Radio Dept. live @ Gagarin 205 - 21 / 10 / 2010
Προχθες το Postwave πήγε στην δεύτερη μέρα του Jumping Fish live. Ένα διήμερο event του γνωστού πλέον επιχορηγούμενου μουσικού portal στο Gagarin 205.
Αναρωτιέσαι ποιοι πήγαν. Τρεις κατηγορίες ανθρώπων μας περνάνε από το μυαλό:
α. Όσοι πήγαν λόγω των The Radio Dept. και μόνο.
β. Οι φίλοι των τριών νέων ελληνικών συγκροτημάτων που εμφανιζόντουσαν.
γ. Λόγω του μεγάλου χορηγού, άρα και της ευρύτητας που αποκτούσε το γεγονός σε συνδυασμό με το δεκάευρo εισιτήριο, όσοι πήγαν απλά για βόλτα.
Φαντάζομαι πως δεν υπήρξε κάποιος που επισκέφθηκε το Gagarin205 επειδή αγαπάει την Cosmote, οπότε τέτοια κατηγορία δεν καταγράφεται...
On stage:
Trap: Δεν τους γνώριζα, τους έμαθα και μάλλον δεν θα επιδιώξω να τους μάθω καλύτερα. Οι δικοί μας Trap εμφανίστηκαν επί σκηνής (20:00) για ένα μισαωράκι περίπου, παρουσιάζοντας ένα alternative rock, hard rock μείγμα διασκευών και δικών τους συνθέσεων. Συμπαθητική φωνή αλλά γενικά αδιάφοροι. Ο χώρος σχεδόν άδειος, με το ¼ του κάτω ορόφου να απαρτίζεται από πηγαδάκια συζητήσεων!
[20 λεπτά για ξεστήσιμο-στήσιμο]
His Majesty The King Of Spain: Ήταν ο μόνος που γνώριζα από πριν. Στις 21:00 ο HMTKOS με την κιθάρα του και μία μπότα, ρυθμικά και με ωραία φωνητικά προσπάθησε να ξεσηκώσει το συνεχώς αυξανόμενο κοινό. Αφού έγινε αυτό, ο HMTKOS έγινε ως δια μαγείας οι HMTKOS μαζί με άλλους πέντε σε κιθάρα, μπάσο, τύμπανα, βιολί και κρουστά. Τα τραγούδια τους και οι διασκευές που επέλεξαν να παρουσιάσουν πολύ δουλεμένα και προβαρισμένα, ο κάτω όροφος είχε σχεδόν γεμίσει, αλλά το μόνο αποτέλεσμα ήταν περισσότερα πηγαδάκια συζητήσεων. Παρ' όλα αυτά το γκρουπ ήταν το καλύτερο από τα ελληνικά τρία κερδίζοντας βαθμούς με την χρήση banjo, μικρού cajon και την εντυπωσιακή έξοδο του με ένα τραγούδι στο στυλ μεγάλων post-rock και noise συγκροτημάτων. Συνολικά 40 λεπτά.
[20 λεπτά για ξεστήσιμο-στήσιμο]
Travel Mind Syndrome: Οι πιο γνωστοί και έμπειροι; Δεν το γνωρίζω. Πιθανά επιλογή του Jumping Fish που θέλει "μουσική έξω από την γυάλα". Ας είναι, οι TMS εμφανίστηκαν πριν τους The Radio Dept. σε ένα γεμάτο κυριολεκτικά Gagarin παρουσιάζοντας ως επί το πλείστον δικά τους τραγούδια. Πάνω στην σκηνή -ας το παραδεχτούμε- στέκονται εκπληκτικά, ο ήχος τους συμπαγής, αλάνθαστο παίξιμο αλλά...! Ενώ η ώρα ήταν περασμένες δέκα, σκεφτόμουν πόσο πολύ μοιάζουν με τους Snow Patrol, πόσο πολύ μου θυμίζουν τους Keane με πιο απλές μελωδίες στα πλήκτρα και πόσο πολύ είχα αρχίσει να βαριέμαι, ένα κακό "Disco 2000". Οι Travel Mind Syndrome γράφουν επιτυχίες, είναι ολοκληρωμένοι, τίποτα όμως δεν μοιάζει δικό τους και αυτό πιθανά να έχει σαν αποτέλεσμα την μικρή διάρκεια ζωής. Όπως και να έχει, θεωρητικά "τα σπάσανε" για 45 λεπτά και έφυγαν.
[20 λεπτά για ξεστήσιμο-στήσιμο]
The Radio Dept.: Χωρίς να έχουμε καταλάβει τελικά, ποια από τις κατηγορίες α, β, γ έχει την πλειοψηφία οι The Radio Dept. στις 23:00 εμφανίζονται σε ένα απλό σκηνικό, με ωραίο φωτισμό και χωρίς πλάκα, πανάθλιο ήχο. Νομίζω πως το χαρακτηριστικό των Σουηδών είναι η μαύρη γλυκύτητα που εκπέμπουν, μαύρη λόγω της shoegaze ατμόσφαιρας και γλυκύτητα λόγω των twee pop στοιχείων. Όλο αυτό χανόταν με τον μπουκωμένο από τα μπάσα ήχο (παρ' όλο που δεν έχουν μπασίστα) και την χαμένη φωνή.
Στη μέση σχεδόν του set, είτε ο ήχος έφτιαξε είτε φταίει το γεγονός πως κατέβηκα στον κάτω όροφο. Ο κόσμος ανταποκρινόταν διάσπαρτα, με μεμονωμένες φωνές, ελαφρύ χειροκρότημα και κοινές αντιδράσεις. Ντροπαλοί πάνω στην σκηνή με τον Duncanson να λέει μόνο "thank you" και να ξύνει το κεφάλι του. Στο ελληνικό "'γειά μας" σκάλωσε και στην μετάφραση "cheers" ο Σουηδός απαντάει "Sorry, we are shy people, we don't know about this kind of stuff"! Τιμώντας όλοι σχεδόν την δισκογραφία τους οι The Radio Dept. πραγματοποίησαν μία καλή εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους, μπροστά σε ένα κοινό που φάνηκε να το κερδίζουν στην διάρκεια της μίας περίπου ώρας.
The Radio Dept. Setlist:
Four months in the shade This time around Domestic Scene Heaven's on fire Lost and found Freddie and the Trojan horse I wanted you to feel the same I don't like it like this Pulling our weight 1995 The worst taste in music Never follow suit This past week <encore> Why won't you talk about it?Από την όλη βραδιά συμπεραίνω ότι είμαστε βόδια και ζώα! Οι The Radio Dept. δεν διαφέρουν σε τίποτα ούτε από τους Art Brut και πόσο μάλλον από τους The Pains of being Pure at Heart, τα live όμως αυτών στον ίδιο ακριβώς χώρο θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν και στο σπίτι μου, μιας και ελάχιστοι είχαν πάει. Από την άλλη γεμίσαμε το Gagarin205, τελικά για να δούμε τους Σουηδούς μόνο και μόνο επειδή μας τους πλάσαρε η Cosmote με 10ευρώ.
Ας δούμε με τους Camera Obscura τι θα γίνει αν και την ίδια μέρα έχουμε Einsturzende Neubauten! Καλή μας τύχη!
Προτιμάμε σπασμένη την γυάλα...
Άγγελος Κουκλάκης
Photos: Αιμιλία Σάββα