Best of 2012: Οι επιλογές των συντακτών του Postwave.gr!
Best of 2012: Οι επιλογές των συντακτών του Postwave.gr!
Σε αναμονή των αποτελεσμάτων των καθιερωμένωn Polls του postwave.gr (στα οποία συνεχίζετε να ψηφίζετε μέχρι τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου) σας παρουσιάζουμε τις λίστες των συντακτών μας, κάποιες με μερικά σχόλια για τη χρονιά που φεύγει. Χωρίς πολλά-πολλά λοιπόν, τα καλύτερα μουσικά και όχι μόνο πράγματα που συνέβησαν το 2012 σύμφωνα με τα παιδιά που γραφουν στο Postwave. Aναλυτικά παρακάτω, συγκεντρωτικό αποτέλεσμα δεν υπάρχει (μια και αυτό στο Postwave το βγάζουμε από τις ψήφους των επισκεπτών μας), αλλά φέτος νομίζω ότι βγαίνουν πολύ πιο εύκολα κάποια συμπεράσματα. Ευχόμαστε καλά Χριστούγεννα και καλή πρωτοχρονιά σε όλους και τα ξαναλέμε για περισσότερα το 2013!
Κώστας Μπρέλλας
Top-10 δίσκων
1. Beach House - Bloom: Ρετρό, γλυκό, παραμυθένιο. Στοιχειωμένο από τα ξωτικά των Cocteau Twins. Στα + το υπέροχο artwork.
2. Swans - The Seer: Ακριβώς το αντίθετο. Σκληρό, ωμό, σκοτεινό και μεγαλοπρεπές. Θα έπρεπε να κλείσουν την καριέρα τους με τέτοιο album.
3. Piano Magic - Life Has Not Finished With Me Yet: Ατμοσφαιρικό, πνευματώδες και με τρομερό τίτλο. Το πιο «μουσικό» άλμπουμ των Piano Magic.
4. Led Er Est - The Diver: Σε θέση οδηγού, μαζί με τους Soft Moon, της νέας Minimal-Wave σκηνής. Με το Diver πάνε ένα βήμα παραπέρα.
5. A Place To Bury Strangers - Worship: Κατέβασαν ταχύτητα και δεν με πειράζει καθόλου. Αν δεν ήταν τόσο ψηλά οι προσδοκίες από το EP που προηγήθηκε μπορεί να το έβαζα και πιο ψηλά.
6. Dead Can Dance - Anastasis: Απλώς αξιοπρεπές συνθετικά, σε δυσθεώρητα όμως για άλλους standards ερμηνευτικά.
7. Twilight Sad - No one Can Ever Know: Μου άρεσε η παραγωγή. Σα να αναστήθηκε ο Martin Hannett και ανακάλυψε μια early 80's μπάντα από το Sheffield με Σκωτσέζο τραγουδιστή. Η προφορά του είναι τουλάχιστον διασκεδαστική.
8. The Soft Moon - Zeros: Αντίθετα από τους Led Er Est, έκαναν ένα βηματάκι πίσω. Ακόμα κι έτσι, είναι η μουσική που θα ήθελα να ακούω δυνατά και ακατάπαυστα σε σκοτεινά υπόγεια dancefloors. Οι μπασσογραμμές και τα tribal κρουστά σκοτώνουν.
9. Wild Nothing - Nocturne: Ναι, τα έχουμε ξανακούσει και πιθανότατα πολύ καλύτερα. Αν δεν πολυσκοτίζεσαι για πρωτοτυπία, είναι όμορφος δίσκος.
10. Human Tetris - Happy Way In The Maze: Μετά τους Motorama, φέτος είχαμε αυτούς. Μάλλον θα υπάρχει σχετική σκηνή στην Ρωσία και μην ακούσω κακίες ότι απλά έχουν μείνει 30 χρόνια πίσω. Oρίστε, διαλύθηκαν...
Καλύτερο EP/ Single
A Place To Bury Strangers - Onwards To The Wall E.P. : Πέντε θορυβώδη τραγούδια για το ιδανικό soundtrack της μετα-βιομηχανικής εποχής.
Για τα δικά μου δεδομένα φέτος ακροάστηκα πολύ λίγους δίσκους, λιγότερους από ποτέ. Μερικές δεκάδες μόνο βρήκαν τον δρόμο προς το πικάπ ή το cd player, οι υπόλοιποι πέρασαν από το παραδοσιακό πλέον βιαστικό test του media player με το skip να βιώνει τις ενδοξότερες μέρες του. Μουσικό χωνευτήρι, η κατάρα των καλλιτεχνών. Προσπαθώ να με δικαιολογήσω, με αυτά που γίνονται άντε κάτσε τώρα να απολαύσεις ήρεμα το καινούριο Sigur Ros... Η πλειοψηφία των δίσκων μοιάζει να πνίγεται στην μετριότητα και για πρώτη φορά δεν μου καίγεται καρφάκι να μάθω πως ήταν το καινούριο Muse ή Killers. To cut a long story short, το 2012 στην μουσική δεν μου αφήνει τίποτα συγκλονιστικό, μερικά καλά δισκάκια που αναφέρω παραπάνω, άντε και τους Dead Can Dance που μας πήραν το μυαλό και τις αισθήσεις για κάποιες ωρες στον Λυκαβηττό.
Ευρύτερα για την «τέχνη» τώρα, δεν θα μπορέσω να ξεχάσω ποτέ την πιο punk-rock γιαγιά ever, την απίθανη Cecilia Giménez που σημάδεψε ανεξίτηλα την χρονιά με την εικαστική της παρέμβαση σε εκείνον τον παλιό πίνακα του Χριστού. Εμείς γελάσαμε επιτέλους αυθόρμητα, οι t-shirtάδες τύπωναν όσα δεν είχαν τυπώσει από την εποχή των Sex Pistols και η ίδια δήλωνε: The Priest knew... Never mind the bollocks!
Βαγγέλης Γιαννακόπουλος
21 Δεκεμβρίου και ξεμπερδεύουμε. Ένας Κινέζος έφτιαξε μια μεγάλη μπάλα - καταφύγιο λέει, για να μπει μέσα με την οικογένειά του. Το ενδεχόμενο να επιζήσει άραγε το σκέφτηκε; Ο πρώτος αυτόχειρας του «νέου κόσμου» θα είναι, είτε από το χάος που θα αντικρύσει μόλις ανοίξει την καταπακτή, είτε γιατί πέρασε τόσες μέρες ή εβδομάδες με τη γυναίκα του μέσα σε μια γ#μημένη μπάλα. Αλλά δεν έχουμε ώρα για μιζέριες. Από τη μουσική του 2012 αρπάζω τα παρακάτω και τρέχω προς τη μπάλα . Κινέζε κάνε χώρο!.
1. Swans - The Seer "The sun fucks the dawn". Αυτοί ακριβώς είναι. Τριπλό βινύλιο αποκάλυψης και τιμωρίας. Ας ανοίξουν οι ουρανοί τη μέρα που θα καταστραφεί ο κόσμος με τους ήχους του ομώνυμου 32λεπτου The Seer
2. Dead Can Dance - Anastasis Η ανείπωτη ομορφιά της λύτρωσης από τα τόσα χρόνια απουσίας. Ας ρίξουμε το τελευταίο μας βλέμμα στην πόλη εκείνη την Παρασκευή όταν θα την καταπίνει η φωτιά, ακούγοντας το Opium.
3. Piano Magic - Life Has Not Finished With Me Yet Σίγησαν τα πάντα γύρω τους, άκουσαν προσεχτικά, άρχισαν να παίζουν. Ίσως ο μόνος δίσκος φέτος που έβαλε την καρδιά μας να δουλέψει. Το Sing Something έρχεται από το πουθενά στο μυαλό... κι όμως, την καταστροφή του κόσμου την έχουμε ξαναζήσει.
4. Tindersticks - The Something Rain Σαν το παραμύθι με το βοσκό και το λύκο, θα φωνάξω και φέτος ότι έβγαλαν δισκάρα, αλλά αυτή τη φορά δε θα με πιστέψει κανείς. Ο κόσμος καίγεται, άρα όπως και τις άλλες φορές, είναι ώρα για ένα ποτό. Slippin' Shoes.
5. Beach House - Bloom Η πιο όμορφη κυκλοφορία της χρονιάς. Η πρώτη δροσιά του καλοκαιρινού απογεύματος, η πρώτη γεύση ενός πρώτου φιλιού, και άλλα τέτοια, ξέρετε. Ας το κρατάω αγκαλιά μέχρι να έρθει κι εμένα η ώρα μου.
6. The Soft Moon - Zeros Βρες κάτι καλύτερο να χορέψεις πριν τη συντέλεια από το Remember the Future. We're dancing to the dark side of this tune!
7. The Men - Open Your Heart Ο απόλυτος rock δίσκος της χρονιάς για μένα. Και diy και καλοφτιαγμένο. Έκπληξη το Βob Dylan-ικό Candy. Δεν θα έχει θέση σε όλο αυτό το σκοτωμό, ο σκοτωμός του Please Don't Go Away;
8. Motorama - Calendar Πίσω απ'τα βουνά του εξώφυλλου θα κρύβεται το Manchester αλλιώς κάποιο λάθος έχει γίνει. Wake, Minny Pops και Names. Και τι έγινε που έχουμε ξαναπάει σε όλα αυτά; Ας ακούγονται οι κιθάρες του Sometimes στα αυτιά μέχρι να μην ακούγεται τίποτα άλλο.
9. Shearwater - Animal Joy Μετά απ'αυτό ας ξαναγυρίσουν ελεύθερα στο Αρχιπέλαγος. Πιο δυνατοί από ποτέ, πιο δεμένοι σαν συγκρότημα, φοβερό το live στο An Club, και για τόσο cool άτομα, που βρήκαν τόση αγωνία; Ίσως αν αρχίσουμε να τρέχουμε, θα σωθούμε; Animal Life
10. Calexico - Algiers Κι αν πλέον αισθανόμαστε ασφαλείς σε ερημικά σκονισμένα τοπία, σε αυτούς το οφείλουμε. Αν πράγματι ενθουσιάστηκαν με τη συνοικία της Νέα Ορλεάνης, φρόντισαν τα καλύτερα να τα κρατήσουν για τους εαυτούς τους. Κι εγώ το ίδιο. "I'll carry this song with me everyday 'til I lie down by your side". Maybe on Monday
Νίκος Δρίβας
Καλύτερα 10 άλμπουμ
1. Grimes - Visions
2. Peter Heppner - My Heart Of Stone
3. Dead Can Dance - Anastasis
4. Etten - Lappuggla
5. Paul Banks - Banks
6. The Big Pink - Future This
7. Wonky Doll And The Echo - Pleasant Thoughts
8. The Cranberries - Roses
9. Beach House - Bloom
10. And Also The Trees - Hunter Not The Hunted
Καλύτερα 10 τραγούδια (που δεν βρίσκονται μέσα στα top 10 albums)
1. Swans - Avatar 2. Burial - Kindred 3. Flesh United - The Boy And The Horse 4. Dalis Car - Sound Cloud 5. Public Image Ltd - One Drop 6. Terminal Gods - Electric Eyes 7. Killing Joke - In Cythera 8. The KVB - Hands 9. Christabel Etheriel - Sin 10. Gavin Friday - AbleΚαλύτερες Ταινίες
The Woman In Black : James Watkins Intouchables : Olivier Nakache, Eric Toledano La Delicatesse (Delicacy) : David & Stephane Foenkinos Barbara : Christian PetzoldΝίκος Τσίνος
Μουσικά άλμπουμ 2012
Trust - Trst- Bear In Heaven - I love you, it's cool
- Grimes - Visions
- Celer - I, anatomy
- Vatican Shadow - Ornamented walls
- Mint Julep - Save your season
- Jk Flesh - Posthuman
- Walls - Coracle
- Clubroot - Clubroot (III - MMXII)
- Christian Cosmos - Enthronement by god as the first-born of the dead
Βιβλία 2012
- Hannah Arendt - Ελευθερία, αλήθεια και πολιτική
- Κώστας Λάμπος - Άμεση δημοκρατία και αταξική κοινωνία
- Nanni Balestrini - Furiosi
- Τέος Ρόμβος - Γεώργιος Νέγρος: Ο τίγρης του Αιγαίου
- Τάκιτος
Ταινίες 2012
- Jagten
- Cecare deve morire
- De rouille et d'os
Άρης Καζακόπουλος
Best Albums
1. Swans - The Seer 30 χρόνια μουσικής πορείας, 14 χρόνια αποχής από τη δισκογραφία στο ενδιάμεσο και παρόλα αυτά έγραψαν ίσως τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους. Έπος!
2. Tame Impala - Lonerism Η δεύτερη ψυχεδελική τους πρόταση ενθουσίασε κοινό και κριτικούς και αυτή τη στιγμή αποτελούν ό,τι πιο ανερχόμενο υπάρχει. Και όχι άδικα.
3. The Maccabees - Given To The Wild Με τον τρίτο δίσκο τους οι νεαροί indie rockers κατάφεραν να κάνουν ακόμα και όσους τους χλεύαζαν να τους πάρουν στα σοβαρά. Πολύ δυνατό.
4. Alt-J - An Awesome Wave Έσκασαν από το πουθενά στη Μ. Βρετανία και έχουν ήδη αποκτήσει αρκετά μεγάλο κοινό. Ο φρέσκος ήχος τους τούς χάρισε το φετινό Mercury Prize.
5. Fiona Apple - The Idler Wheel... Τα επτά χρόνια αναμονής τελικά άξιζαν. Η Fiona μάς προσέφερε ένα μουσικά πολύπλοκο και στιχουργικά εντυπωσιακό έργο, που αποζημιώνει μόνο τους υπομονετικούς ακροατές.
6. Dr. John - Locked Down Με τη βοήθεια του Dan Auerbach των Black Keys στην παραγωγή, ο θρύλος των blues έφτιαξε τον καλύτερο δίσκο του εδώ και πολύ καιρό. Απολαυστικό!
7. Dirty Projectors - Swing Lo Magellan Οι πειραματισμοί της μπάντας έχουν ενδιαφέρον και τα κομμάτια παίρνουν άλλες διαστάσεις σε κάθε ακρόαση, αρκεί να τους δώσεις χρόνο.
8. Grizzly Bear - Shields Η indie μπορεί να είναι υπερήφανη που έχει τους Grizzly Bear, μια μπάντα που πάντα κυκλοφορεί εκπληκτικά πράγματα. Έτσι και φέτος.
9. Richard Hawley - Standing On The Sky's Edge Ποιος περίμενε ότι ο Hawley θα το γυρίσει σε τόσο κιθαριστικό rock και μάλιστα τόσο επιτυχημένα; Αυτό θα πει ευχάριστη έκπληξη!
10. Beach House - Bloom Τους φοβόμασταν μετά το προπέρσινο αριστούργημά τους, αλλά τελικά μας έβγαλαν ασπροπρόσωπους με έναν ακόμη πολύ καλό δίσκο.
Οι 10 μεγαλύτερες απογοητεύσεις
Guided By Voices - Let's Go Eat The Factory Sleigh Bells - Reign Of Terror The Shins - Port Of Morrow Marina & The Diamonds - Electra Heart The Gossip - A Joyful Noise Best Coast - The Only Place The Killers - Battle Born Muse - The 2nd Law Bat For Lashes - The Haunted Man Green Day - Uno! & Dos! & Tres!
Νάντια Σαββοπούλου
Κάνοντας τα πρώτα new year's resolutions σ' ένα κόκκινο πατάρι, ακούγοντας Bowie από τα ηχεία και πίνοντας ρόφημα βέλγικης σοκολάτας γάλακτος, θα ξαναπώ με περισσότερη έμφαση από πέρυσι... ευτυχώς που είχαμε ωραίες μουσικές ν'ακούμε και φέτος! Φτιάξτε λοιπόν το αγαπημένο σας ποτό, με ή χωρίς μπαχαρικά και δοκιμάστε τις παρακάτω λίστες:
Top 10 albums:
1. Archive - With Us Until you're dead: Το μοναδικό άλμπουμ που με έκανε να χορεύω όπου και αν άκουγα οποιοδήποτε κομμάτι. Με εξέφρασε περισσότερο γιατί είχε ποιότητες που ξεπερνούσαν τη μουσική.
2. Empusae - Symbiosis: Οι συνεργασίες με ORE, Arcana, In slaughter Natives, Nick Grey απογείωσαν τις συνθέσεις του Empusae δίνοντας στο αποτέλεσμα χαρακτήρα και δυναμισμό που θα ήταν αδύνατο να επιτευχθούν διαφορετικά.Εξαιρετικό άλμπουμ!
3. Soap&Skin - Narrow: Το live στο Southbank Centre ήταν το δεύτερο καλύτερο της φετινής χρονιάς δίνοντας σάρκα και οστά στο πιο ‘σκοτεινό' άλμπουμ της χρονιάς.
4. Anathema - Weather systems: Ένα άλμπουμ σαν ένα εκτενές κομμάτι με τη γνωστή ποιότητα της μουσικής των Anathema.
5. Talvekoidik - Negotiate the distance: Μελωδικό ηλεκτρονικό άλμπουμ με εξαιρετικές εναλλαγές και ατμόσφαιρα. Ήταν το μοναδικό ολόκληρο άλμπουμ του είδους του που μου άρεσε φέτος.
6. Alva Notο with Anne James Chaton and Any Moor - Decades: Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για το μουσικό/ηχητικό αντίστοιχο των ταινιών του Goddard. Κινείται στην πειραματική ηλεκτρονική μουσική με θεατρικό τρόπο.
7. Led Er Est - The Diver: Το άλμπουμ/έκπληξη για'μένα. Ένα ιδιότυπο μουσικό κολάζ με πολλές αναφορές στην post punk, coldwave, minimal synth κλπ οι οποίες παραμένουν διαφανείς
8. Leonard Cohen - Old ideas: Ένα άλμπουμ που ακούγεται όπως πίνεται ένα παλαιωμένο ρούμι ή ένα καπνιστό whiskey. Ο Cohen ερμηνεύοντας με το δικό του τρόπο έστω και μισό στίχο με καθηλώνει στη θέση μου προκαλώντας ταυτόχρονα μια ξέφρενη λειτουργία της σκέψης μου επί παντός επιστητού.
9. Barry Adamson - I will set you free: Κομμάτια με αισιόδοξη χροιά σε jazz, funky, soul αλλά και πειραματικό ηλεκτρονικό ύφος που θυμίζει αμυδρά το ‘Moss side story'.
10. Von Thronstahl - Corona Imperialis: Δύσκολα περιμένει κανείς από ένα συγκρότημα τόσο ‘ταγμένο' στο neofolk είδος, να παρεκκλίνει. Εντάσσοντας ροκ στοιχεία, ρυθμό και ύφος δημιουργούν τελικά ένα αποτέλεσμα που παραπέμπει τόσο στους ORE όσο και στους Rammstein. Τα όρια της neofolk...όμορφα ξεθωριάζουν!
Όσον αφορά στα φετινά live, οι Corde Oblique στο Schauspielhaus της Λειψίας θα μου μείνουν αξέχαστοι!
Τέλος η προσωπική μου αγαπημένη λίστα κομματιών κατά τα άλλα περιλαμβάνει τα εξής:
1,2. Infinity/ In Memoriam (Arcana), 3. Killing Type (Amanda Palmer), 4. Iron the Mandala(Led er rest), 5. Endbegin (Monica Richards), 6. Lunacy (Swans), 7.Kiko (Dead Can Dance), 8. By no means (of transportation) necessary (To travel without any certain destination), 9. Heaven drops his stars on our heads (r.roo), 10. Obliquely (Anklebiter)
...υπό τους στίχους του ‘Jealous Guy'
...με αισιοδοξία και αγωνιστικότητα!
Frankly Mr. Bill Shankly
1. EMPUSAE - SYMBIOSIS
2. AND ALSO THE TREES - HUNTER NOT THE HUNTED
3. PETER HAMMILL- CONSEQUENCES
4. GRIMES - VISION
5. DEAD CAN DANCE - ANASTASIS
6. SWANS - THE SEER
7. PROMETHEUS - SOUNDTRACK
8. BRIAN ENO - LUX
9. LEONARD COHEN - OLD IDEAS
10. MASSIVE ATTACK - BLUE LINES (το remaster κι ας μη μετράει)
Δημήτρης Κουτσομιχάλης
Τοπχόπ
Σε ότι να'ναι σειρά χωρίς ιδιαίτερη σημασία... Ευτυχώς που υπάρχει η μουσική γιατί ο πάτος αργεί να φτάσει και χρειαζόμαστε παρέα για το ταξίδι:
Dead Can Dance - Anastasis Ρισπέκτ, απλά!
Betrayal At Bespin - Rains Ένας δίσκος που έχει τα πάντα μέσα...
Saltillo - Monocyte Απλά καθηλωτικό...
Summer Fades Away - We Meet the Last Time, Then Departure Μέηντ ιν Τσάϊνα, νοτ σόου μπάντ
Crippled Black Phoenix - No Sadness Or Farewell Ρισπέκτ, απλά (ξανά)
A Place To Bury Strangers - Worship Βομβαριστικοί όπως πάντα!
Κάτι πανέμορφο από Ελλάδα : Sleepstream - A Waltz with the Seventh Crane
Κάτι ιδιαίτερο από Ελλάδα: Keep Shelly in Athens - In Love With Dusk / Our Own Dream
Κάτι καλοκαιρινό από Ελλάδα Antimatter - Fear of a Unique Identity
Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο!
Δεν με χάλασαν (παρατρίχα μέσα):
Paradise Lost - Tragic Idol (Για κάθε χαμένο Παράδεισο)
Trendy HooliGuns - Release The Kraken (whynot?)
Spyros Charmanis - Wound Από τον Βόλο με αγάπη
Tiamat - The Scarred People Είχε την κομματάρα ομόνυμη κομματάρα...
We Came from Waters - Unfamous Quotes Σε πάνε σε άλλη εποχή
Twelve Foot Ninja - Silent Machine Trololololololol, το επικόττερο videoclip για φέτος!
Milanku - Pris A La Gorge PostFrance.... <3
Tec Goblin
1. Rome - Hell Money
2. Empusae - Symbiosis
3. Schwarzblut - Maschinenwesen
4. Sinine - Dreams Come True
5. Die Antwoord - Ten$ion
6. Kettel - When Can
7. Preemptive Strike 0.1 - T.A.L.O.S.
8. In the Nursery - The Calling
9. Unter Null - Letting Go
10. Δaimon - Flatliner
Καλύτερα μουσικά video: Ο Sebastien Tellier προσπάθησε, αλλά δεν μπορούσε να νικήσει ολόκληρη χώρα, τη Νότια Κορέα (η οποία έχει πολύ περισσότερη απόλαυση να προσφέρει από το gangnam style.
Τι ‘ν' αυτά ρε goblin; Ούτε καν για την πρώτη σου επιλογή δεν έχεις γράψει κριτική; Με συγχωρείτε, αλλαγές στη ζωή μου οδηγούν προσωρινά τις ‘συγγραφικές' μου δραστηριότητες σε άλλες κατευθύνσεις. Αν όλα πάνε καλά, θα επανέλθω μέχρι τα μέσα του 14 ;). Φυσικά, η μουσική δεν με περιμένει. Πολλά τα καλά άλμπουμ, αν και οι Rome νιώθουν μια μοναξιά στην κορυφή, έχοντας πολύ μεγάλη απόσταση από πλευράς συναισθήματος και φαντασίας από τις επόμενες επιλογές. Σε αυτές βέβαια έχουμε τους εκπληκτικούς Die Antwoord (από τα συγκροτήματα που φυσικά μπορεί κάποιος να μισήσει ή να αγαπήσει μετά από λίγο ψάξιμο), ένα πολύ πρωτότυπο δίσκο από τον Kettel, τους Preemptive Strike να δείχνουν στον κόσμο πώς γίνεται το agro industrial και φυσικά διάφορες άλλες γνωστές παρουσίες.
Θα ήθελα να μείνω λίγο παραπάνω στους Δaimon. Συχνά σημειώνω ένα συγκρότημα όταν βλέπω λίστες με προσεχείς κυκλοφορίες, για να το τσεκάρω όταν κυκλοφορήσει. Όταν πια κατεβάζω το άλμπουμ από το xbox music έχω συνήθως ξεχάσει γιατί είχα σημειώσει αυτό το συγκρότημα, οπότε οι προσδοκίες είναι χαμηλές, η διαδικασία σχεδόν μηχανική. Μια φορά το χρόνο όμως, ο ήχος που ακούω με ξυπνάει σαν χαστούκι. Αυτή ήταν η εμπειρία του Flatliner.
Τέτοιες εμπειρίες θέλουμε και για του χρόνου. Αν δεν έχει έρθει το τέλος του κόσμου όταν δημοσιευθούν αυτές οι γραμμές, τα λέμε στην επόμενη λίστα, στην οποία θα φιγουράρουν πιθανότατα πρώτοι οι VNV Nation :P.
Eva Me.
1. Swans - The Seer
2. Led Er Est - The Diver
3. Twilight Sad - No-one Can Ever Know
4. Soap&Skin - Narrow
5. Beach House - Bloom
6. A Place to Bury Strangers - Worship
7. Holograms - holograms
8. Get Well Soon - The Scarlet Beast O' Seven Heads
9. Sigur Ros - Valtari
10. The KVB - Always Then
Αυτά και για φέτος, από όλους τους συντάκτες του postwave.gr, καλές γιορτές, υγεία και ένα ακόμα καλύτερο μουσικό νέο έτος!
The Best Albums Of The 1980s
