Νομίζω – δε νομίζω είμαι σίγουρη, αλλά εγώ είμαι μετριόφρων, η μνήμη μου όχι - ότι η πρώτη βιντεοκασέτα που έδωσε το περιοδικό Σινεμά πολύ προτού ανακαλύψω ότι είμαι ομοφοβικός – η μνήμη μου δεν είναι - και σταματήσω να το αγοράζω ήταν το Επάγγελμα Ρεπόρτερ του Αντονιόνι το οποίο αφηγείται την ιστορία ενός τύπου σε μια έρημο (Τζακ Νίκολσον) ο οποίος ανακαλύπτει έναν νεκρό, του αποσπά την ταυτότητα και γίνεται ο άλλος. Δηλαδή τρόπον τινά ο Νίκολσον αποξενώνεται από τον ίδιο τον εαυτό του και ζει τη ζωή ενός άλλου, ενός ξένου που για έναν περίεργο λόγο νομίζω ότι δεν είναι διαφορετικός από εκείνον που σκότωσε ο Μερσώ του Ξένου. Από εκεί και πέρα η γνωστή περιπλάνηση στο εσωτερικό εξωτερικό τοπίο το οποίο φυσικά δεν υφίσταται.

Χωρίς να θέλω να περιαυτολογώ αλλά και χωρίς να μπορώ να το αποφύγω νομίζω ότι βρέθηκα στη θέση του Νίκολσον όταν ανακάλυψα μια ταυτότητά μου στο FB την οποία είχε φτιάξει γνωστός μου γνωρίζοντας ότι δεν είχα FB και θέλοντας απλώς να τη χρησιμοποιεί για να παίζει παιχνίδια και να στέλνει δώρα στον εαυτό του ή παρόμοιο. Βρέθηκα αντιμέτωπος με το εξής δίλημμα μια και ο γνωστός μου που χρησιμοποιούσε την ταυτότητά μου δεν ήταν νεκρός : ή θα τον σκότωνα ή ήμουν ήδη νεκρός. Έτσι είναι ο τζόγος.

Επειδή όμως στην τεχνητή πραγματικότητα του internet την οποία δημιούργησε η σχεδόν θεία σύμπτωση του άκρατου ματεριαλισμού με τις κοσμικές συμπτώσεις εν είδει big bang των Αμερικανικών Μυστικών Υπηρεσιών βρέθηκα να με πονάει η μέση μου αποφάσισα ότι μια και δεν είμαστε σε ταινία του Αντονιόνι θα μπορούσα να μοιράζομαι την ιδιότυπη ταυτότητα, που ο άλλος είχε δημιουργήσει, μαζί του και να είμαστε το ίδιο πρόσωπο, δηλαδή εγώ, δύο άτομα.

Σαν μίτωση ηλιθιότητας επέκτεινα την παρουσία μου στο FB, υπερίπταμαι της ερήμου σαν άλλη Αργώ και ανακαλύπτω την απάντηση στην αποστομωτική ατάκα που μου είχε θέσει ο Μπρέλλας εν είδει άλυτου γρίφου της ύπαρξης του Eldritch : «Ο El δεν πάσχει από έλλειψη έμπνευσης, αλλά από έντονο ενδιαφέρον για coke» είπε. Ως μεγάλα παιδιά και οι δυο καταλάβαμε ότι εννοούσε το θανατηφόρο ποτό με τα σκέλια από ζάχαρη που όποιον  ρουφήξουν ανάμεσα τους τον μετατρέπουν σε κόκαλο, όχι βέβαια την άσπρη σκόνη για την οποία έχουν μιλήσει άπειροι, πολύ πιο πριν από εμάς ή τον El.

Αλλά δεν είχε σημασία αν εννοούσε τη θανατηφόρα κόλα ή το ακίνδυνο ναρκωτικό ο Μπρέλλας. Σημασία είχε ότι μπορεί να είχε δίκιο. Αν είχε δίκιο το κοσμοείδωλό μου το οποίο αν μη τι άλλο συμπεριλάμβανε τον αντικατοπτρισμό του El ως κάτι περισσότερο από απλό θαυμαστή του θρυμματιζόταν ανεπανόρθωτα και το κάτοπτρο ηγεμόνος το οποίο είχα στήσει για την πάρτη του απλά γινόταν ένα και το αυτό με τα Ισπανικά, μια άχρηστη γλώσσα για αποτυχημένους εμπόρους κόκας.

Η ιδέα ότι ο El μπορεί και να ενδιαφερόταν μόνο για την κόκα κόλλησε στα ρουθούνια του μυαλού μου σαν UHU η δε ανάσα μου έγινε πιο βαριά. Όλο το βάρος του κόσμου που είχε δημιουργήσει ο El δεν ήταν λοιπόν παρά ένα ελαφρύ τίναγμα της ζυγαριάς το οποίο του είχε στοιχίσει τόσους αιώνες απραξίας;

(Συν τοις άλλοις ποτέ δεν έμαθα αν το Heartland ήταν όντως επεξεργασία της γνωστής θεωρίας MDMA που αποτελούσε την απάντηση στα έρποντα πτερόεντα που ισχυρίζονταν ότι το ναυτικό είναι η μόνη απάντηση στο άνοιγμα των πυλών από τις οποίες θα ξεπρόβαλαν οι δεινόσαυροι τους οποίους με δυσκολία είχε φυλακίσει στα έγκατα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας της οποίας την Προεδρία λάβαμε έμαθα, ο Αντώνης Σαμαράς)

(Για να μην μιλήσω για το γαμημένο εκείνο αντανακλαστικό το οποίο με έκανε να υποβληθώ στην ακρόαση του Marian από τους Nouvelle Vague – was Ich Kann und was ich konnte ich hore dich rufen Nouvelle Vague – ποιοι είναι αυτοί οι δολοφόνοι)

Ήρεμα είπα στον εαυτό μου αλλά δεν θυμάμαι σε ποιον από όλους, αυτόν που μοιραζόμουν στο κοινόβιο του FB με έναν τζογαδόρο, αυτόν που άκουγε Marian ή εκείνον που εκβίαζαν οι nouvelle vague; Εννοώ, ότι μέσα στην ομίχλη από κρυστάλλους ή από σίσα ή από εικόνες που είχα από τύπους που έκαναν stage diving στα διάφανα κρίνα τους έβλεπα έπειτα στα προπύλαια για το άις και όλα έμοιαζαν να αντανακλούν το ένα το άλλο με τον ίδιο τύπο να χορεύει πια στο νταντα.

Για να διατηρηθεί το μυαλό σου ακμαίο σε τέτοιου είδους αλληλοδιαδοχικές σκέψεις που προκαλεί η κυνικότητα του Μπρέλλα και μοιάζουν με το πέρασμα με το βλέμμα σου των επιλογών που έχεις στο you tube και που περιλαμβάνουν ανάμεσα στο afterhours και το more το Ο Καπντεβίλα ρίχνει χυλόπιτα σε ισπανίδα – ή ισπανό ήταν – καταραμένη γλώσσα! – δημοσιογράφο πρέπει να μην τρέμει το δάχτυλό σου όταν πατάς αυτό που θες να δεις και να απευθύνεσαι στον εαυτό σου στο β ενικό – εκτός αν έχεις τάσεις μεγαλομανίας τις οποίες οφείλεις να συνδυάσεις με τον πληθυντικό μεγαλοπρεπείας.

Ήθελες να δεις το wide receiver.

Μετά ζεσταίνεσαι, έπειτα ανάβεις αυτό που κάνει 20 ευρώ, έπειτα θυμάσαι ότι ζεσταινόσουν ήδη και προσπαθείς να βρεις τρόπο να το σβήσεις αφού έχεις κρυώσει και εν μέσω όλων αυτών των πολύπλοκων διαδικασιών τις οποίες πολλοί παραπλανημένοι ίσως από τον Μπρέλλα θα πιστέψουν ότι είναι αποτέλεσμα χρήσης ναρκωτικών ενώ στην πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής του Στουρνάρα – ιδού σας αποκάλυψα πώς ο Μπρέλλας είναι στην ουσία ένα ακόμη επεκτατικό όργανο της Τρόικα! – εν μέσω όλων αυτών των διαδικασιών ακούς το Wide Receiver.

Μάλιστα, το Wide Receiver. Δεν ήξερες τι σημαίνει, δηλαδή φανταζόσουν καλώδια να φέρνουν τον πολιτισμό στην Άγρια Δύση – ποιος ανώμαλος θα το φανταζόταν αυτό όταν εξ εσπερίας το φως; Πάντως τελικά ανακάλυψες τι σημαίνει, πολύ πριν αποδράσει ο Χριστόδουλος Ξηρός ο οποίος δεν έχει σχέση με την υπόθεση αλλά ποτέ δεν ξέρεις γιατί ήδη νιώθεις να σε παρακολουθούν μέσα από τα καλώδια τα οποία φρόντισες να κόψεις αφού δεν θυμόσουν αν το φως ήταν πριν από αυτά ή αυτά πριν από το φως.

(δεν το έμαθες ποτέ)

Φέρνουν τον πολιτισμό ως wide receivers. Αλλά δεν είναι αυτό, αυτό είναι απλά λογοδιάρροια, απλά ο Μπρέλλας λες ό,τι και να κάνει δε θα φιμώσει τον πολιτισμό, έστω και αν είσαι αναγκασμένος να τον επιβάλλεις εκστομίζοντας ακατάσχετες μαλακίες, ωστόσο πρέπει να αποκαλύψεις ότι έμαθες για τον Wide Receiver όχι διαβάζοντας τις ίδιες αηδίες που διάβαζες στο 1959 and more αλλά διαβάζοντας το End Zone του De Lillo το οποίο ποσώς σε ενδιαφέρει αν έχει να κάνει με την ερμηνεία των στίχων του El.

(Και ύστερα σου λέει ο Μπρέλλας ότι ο El ενδιαφέρεται μόνο για κόλα όταν ασχολείται ολόκληρος De Lillo μαζί του)

Ρε μαλάκα πες επιτέλους τι είναι ο Wide Receiver!

Από πού ακούστηκε;

είσαι σχεδόν σίγουρος ότι το είπε κάποιος άλλος μέσα στο δωμάτιο και αυτό γιατί εκείνη τη στιγμή άκουγες το paranoia των apb και ποτέ δεν απευθύνεσαι στον εαυτό σου στο β ενικό όταν έχει να κάνει με μαλακία – πάντα θα πεις τι μαλάκας είμαι ή κάτι παρόμοιο, όπως τι μαλάκας είμαι ο πούστης ή μα πόσο μαλάκας είμαι γαμώτο.

(τι πούστης είμαι ο μαλάκας;)

Τελοσπάντων για να δείξεις ότι έχεις τον έλεγχο – για να δείξεις στον εαυτό σου ότι έχεις τον έλεγχο της κατάστασης – βάζεις τελικά Depeche Mode, πράγμα που σημαίνει δύο τινά : ή ότι όντως δεν έκανα μαλακία αφού εξακολουθείς να του μιλάς στο β ενικό ή ότι ο Μπρέλλας ελέγχει την κατάσταση και πέρασε αυτό που ήθελε, να μη συνεχίσεις την ομαλή ροή την οποία πιστεύεις ότι θα είχε η στριμ οφ κονσιουσνες σου.

(Εκτός και αν είναι και άλλος μέσα στο δωμάτιο οπότε έχουμε χοντρό πρόβλημα )

Α, ναι Wide Receiver : παίχτης του ράγκμπι το οποίο οι Αμερικανοί ονομάζουν φούμπολ το οποίο είναι διαφορετικό από της Ευρώπης αλλά και διαφορετικό από της Αμερικής το οποίο νομίζω ότι λένε εν τέλει Αμέρικαν φούτμπολ οπότε μένει το σόκερ για τον υπόλοιπο κόσμο και τα remix για τον El.

Είναι ο τύπος που δέχεται τη μακρινή μπαλιά. Δηλαδή φαντάζομαι φεύγει μπροστά και του τη στέλνουν και τα λοιπά. Ξέρω ή τουλάχιστον ήξερα, τυπικά την είχα δει μια φορά σε ένα καφέ, δηλαδή ουσιαστικά δεν την ξέρω, μια κοπέλα που μάθαινε Σουηδικά γιατί της άρεσε ο Μπέργκμαν. Εμένα δεν μου άρεσε ούτε ο Μπέργκμαν ούτε η κοπέλα νομίζω αλλά το εντυπωσιακό ήταν ότι το κονέ ήταν γερμανικό γαμώ το κερατό μου. Πώς μπερδεύτηκαν οι τευτονικές γλώσσες όταν δεν μπορούν να δώσουν γαλλικό φιλί; Θέλω να πω το εκτίμησα που μάθαινε Σουηδικά γιατί της άρεσε ο σκηνοθέτης, νομίζω ότι θα μπορούσα να πάω Αφροαμερική για αγώνα ράγκμπι και να μάθω τους κανονισμούς μόνο και μόνο για το Wide Receiver.

(νομίζω ότι δεν ήταν κονέ καν, δηλαδή τι σχέση μπορεί να έχει το ράγκμπι με τον Στριντμπεργκ; Ο Στριντμπεργκ είχε παντρευτεί τη Μπέργκμαν ή τον Μπέημπυ Ρουθ ή ήταν ο Ροσελίνι; Το σωστό είναι νυμφευτεί, άσχετα τελικά ποιον ή ποια εμφάνισε ως σύζυγο. Αν μιλάς σωστά τη γλώσσα βελτιώνονται και οι διαπροσωπικές σου σχέσεις αρκεί αυτές να μην είναι στα Σουηδικά γιατί στο μόνο που οδηγούν είναι στα Ikea, τα οποία ως γνωστόν είναι ένα βήμα πριν τα σκαλιά της Εκκλησίας. Άλλος ένας φαύλος κύκλος τον οποίο δημιούργησε η λανθασμένη χρήση της γλώσσας η οποία στην πραγματικότητα είναι ένας ουροβόρος όφις ο οποίος οδηγεί στη σωστή της χρήση και στη συζυγική εστία)

Το end zone μιλά για έναν ποδοσφαιριστή – πώς λένε αυτούς που παίζουν ράγκμπι τελοσπάντων – ο οποίος, επειδή του αρέσουν οι φιλοσοφικές συζητήσεις και ο Ψυχρός Πόλεμος, αρχίζει να φαντάζεται τις συγκρούσεις μέσα στο γήπεδο με όρους τιτανομαχείας των ΗΠΑ με την ΕΣΣΔ. Το βρήκα διασκεδαστικό γιατί σε ποιον δεν αρέσει ο Χ, Ψ Ψυχρός πόλεμος, αν τον αντιμετωπίσεις με όρους καρτεσιανού διαγράμματος θα βρεθείς εν μέσω του μια φορά τουλάχιστον στη ζωή σου και πείστηκες ότι τώρα είσαι εν μέσω αυτού που εξαπέλυσε ο Μπρέλλας εναντίον του μυαλού σου για να το πείσει ότι ο El είναι ο κοκακολάκιας της γειτονιάς σου.

(Ο Ψυχρός Πόλεμος. Μια λέξη που γεμίζει το στόμα. Ο ΨΥΧΡΟΣΠΟΛΕΜΟΣ καταργεί τα τελικά ς . The cold kiss of death. Mustaine)

Ας γελάσεις. Σκεφτόσουν πού σε έκλεισε ο Μπρέλλας. Ο Δίας έκλεισε τους τιτάνες μέσα στα έγκατα της γης και ο Μπρέλλας στο fb να περιπλανιέσαι μέχρι να βρεις αν είναι αλήθεια ότι ο El είναι εθισμένος στην κόλα. Αλλά πολύ συχνά και οι πιο έξυπνοι κάνουν λάθη.

Γιατί;

Μα γιατί ο El είναι ο Wide Receiver. Είναι ο τύπος που άντεξε το disintegration του τείχους, που κινείται κάτω από τη θάλασσα των παραμορφωμένων σωμάτων των αθλητών του ράγκμπι με τη σιωπή του Polaris, ο τύπος που μέσα στο ίδιο το fb τους έχει #$% όλους.

Και φυσικά βρήκε τρόπο να σου μεταδώσει αυτό που δεν είναι, δεν είναι ένας απλός καταναλωτής κόκα κόλα. Είναι πολύ περισσότερο. Είναι η επαρκής αλλά και ικανή συνθήκη. Είναι ο τύπος που ένωσε τον Αντονιόνι με το Βισκόντι σκοτώνοντας το fb.

Πολλά ναρκωτικά για να αποδεσμευτείς από έναν πονοκέφαλο που σου προκάλεσε ο Μπρέλλας ο οποίος, είσαι σίγουρος πια, είναι στο payroll της ΕΨΑ. Αρκεί ένα ντεπόν σήμερα που ξύπνησες με πονοκέφαλο, σχεδόν hangover από την ένταση με την οποία έχυνες την κόλα πίσω σου προσπαθώντας να εξορκίσεις με συμπαθητική μαγεία τα καπάκια που φανταζόσουν να ανοίγουν ακούγοντας το μετρονομικό χτύπημα της καρδιάς του Doctor Avalanche.

Αρκούσε ένα ντεπόν, η περιπλάνηση στο fb και φυσικά ο Καμύ, ο οποίος στο Σίσσυφο διατυπώνει τη μόνη απορία που μπορεί να έχει νόημα – τη θυμήθηκες όταν είδες στο fb μια διαφήμιση site που σε καλεί να γνωρίσεις ανθρώπους, να γίνεις social, με τους ανθρώπους να είναι το ίδιο κελί παντού, πόσο μάλλον στο fb –

Η απορία είναι αυτή : Θες έναν Eldritch εθισμένο στην κόκα κόλα ή στους ανθρώπους;

Προτιμάς να είσαι εθισμένος στην κόκα κόλα ή στους ανθρώπους; Λέει για την ακρίβεια.

Μπρέλλα παράτα τα. Η αλήθεια έλαμψε. Την είπες αλλά μόνο εν μέρει. Ο El φυσικά και είναι εθισμένος στην κόκα κόλα αλλά είναι ο μόνος τρόπος να μην εθιστείς σε αυτό το σαρκοβόρο το οποίο είναι ο άνθρωπος. Δηλαδή τα πράγματα είναι πολύπλοκα. Από το Αμβούργο ως τις ακτές της Αλγερίας η μπάλα του Ράγκμπι πρέπει να διανύσει μια καμπύλη τροχιά για να φτάσει στα χέρια του Wide Receiver El ο οποίος είναι ο Ξένος, ο οποίος φυσικά έπρεπε να σκοτώσει τον Άραβα για να πάρει την ταυτότητά του και να τα αλλάξει όλα για να μείνουν ίδια, ο οποίος έπρεπε να πιει κόκα κόλα για να με απαλλάξει από την έρημο του fb και ο οποίος διαπίστωσα ότι δεν έχει καμία σχέση με εμένα.

Όλη αυτή η καμπύλη η οποία πρέπει να διανυθεί δεν μπορεί να σχηματίσει παρά ένα ακόμη ουράνιο τόξο βαρύτητας το οποίο όσο και αν σπονσοράρεται από την κόκα δεν παύει να ξεφορτώνεται ανθρώπους με την ίδια ευκολία με την οποία υπάρχουν πτώματα στο fb για να οικειοποιηθούν τις ταυτότητές τους οι Νίκολσον αυτού του κόσμου για τους οποίους δεν έχω γνωρίσει ακόμη αυτόν ή αυτήν που έμαθε ιταλικά αλλά που υποπτεύομαι ότι δημιουργείται στο μυαλό του El όποτε ανοίγει μια ακόμη κόκα κόλα.

Useless

Ή

Use

Less

Ή

US

Less

All your stupid ideals

Frankly mr. Bill Shankly (a.k.a Kino Runner)