Pet Shop Boys live @ Metropolitan Expo - 20 / 11 / 2009
Pet Shop Boys live @ Metropolitan Expo - 20 / 11 / 2009
...μάλιστα... Μετά τα, ως επί το πλείστον, διθυραμβικά σχόλια στο forum θα φανώ γκρινιάρης και κακός. Για να είμαι ειλικρινής την είχα την υποψία μου για το τι θα παρακολουθήσω αλλά...οκ.. Pet Shop Boys είναι αυτοί δεν γινόταν να μην πάω! Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... Ήμουν από τους τυχερούς που είχαν μεταφορικό οπότε γλίτωσα τα «Καλέ κυρία και εγώ αεροδρόμιο πάω... ελάτε να βγάλουμε ομαδικό εισιτήριο στο μετρό μη πληρώνω 6 euro» ή το «περίμενε μια ώρα το δωρεάν λεωφορείο που δεν ήρθε ποτέ (πηγή φίλων)». Λίγο στου διαόλου τη μάνα αλλά το κτήριο με το που το είδα απ έξω είπα : «Ροζ κτήριο με κόκκινη neon επιγραφή... so Pet Shop Boys!». Ένα ψιλομπάχαλο με τα εκδοτήρια δεξιά αριστερά - δεν ξέρω που να σταθώ για τα προπληρωμένα αλλά γενικά γρήγοροι οι ρυθμοί. Όταν μπήκα στον εκθεσιακό χώρο με έπιασε δέος.. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ!!! Δεν σκέφτηκα φυσικά εκείνη τη στιγμή... «Τι θα γίνει με τον ήχο?», «Πως θα πηγαίνω στο Bar» , «Τσισάκια? ( στη έξοδο 10 παρακαλώ - κάπου εκεί πέρα-, ανάμεσα στο πλήθος - κάντα καλύτερα πάνω σου)»... Σπρώξε-σπρώξε έφτασα σχεδόν κάτω από τη σκηνή με δύο ποτά στο χέρι γιατί που να γυρνάς πίσω..
Δεν μπορώ να πω, ο κόσμος είχε έρθει για να περάσει καλά και αυτό φάνηκε! Ήξερα ότι κάποια από τα studio versions ( οι ειδικές κονσέρβες- και καλά τραγουδάω Live με λίγα φαλτσάκια που έχουμε αγαπήσει από Madonna κλπ) είχαν φτιαχτεί από τον αγαπημένο μου Stuart Price, οπότε περίμενα να ακούσω παραγωγάρες με δυνατά basslines και 80s pads - που τόσο αγαπώ. Όλα καλά μέχρι εδώ! Μια ματιά στη σκηνή σε έβαζε σε ένα Lego-Tetris mood αρκετά Pop. Έτσι ακριβώς όπως πρέπει!
Ξεκινάμε λοιπόν με το Stuart Price remix στο Heart... «ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΥΝΑΜΩΣΤΕ!!!!» ... μόνος μου τα λέω μόνος μου τα ακούω! Σε μια τόσο μεγάλη παραγωγή από έμπειρους συντελεστές (promoters-συγκρότημα-ηχολήπτες) είναι τόσο δύσκολο να προβλεφτεί ότι σε έναν τέτοιο χώρο χρειάζονται extra ηχεία? Από τα ηχεία (και ήμουν και σχεδόν κάτω από τη σκηνή) ακουγόταν ένα -μετά από λίγη ώρα- ενοχλητικό hi-hat, υπόκωφα basslines και η -στα περισσότερα- προηχογραφημένη φωνή του Neil Tennant πάρα μα πάρα πολύ δυνατά! (Ούτε δηλαδή η τελευταία σκυλού - παρακαλώ ηχολήπτα μου δεν ακούω δώσεεε). Που είναι τα ατμοσφαιρικά pads? Πού είναι τα Arpeggiators? Που είναι τα παιχνίδια με τα samplers? ...ΟΕΟ! Επίσης καλό θα ήταν η σκηνή να ήταν πιο ψηλή μήπως και η καημένη μέση - 1.55 Ελληνίδα μπορούσε να δει κάτι, πέρα από τα ανασηκωμένα κινητά που προσπαθούσαν να απαθανατίσουν τη memorabilia...
To setlist των Pet Shop Boys - δεν μπορώ να πω- ήταν σχεδόν άψογο. Πραγματικά αυτό όμως, κάνει πιο θλιβερό το όλο θέμα, μιας και θα μπορούσαμε να έχουμε ζήσει μια από τις πιο όμορφες παραστάσεις (συναυλία δεν το λες). Τελικά δεν ξέρω αν φταίει μόνο ο ήχος (εγώ αλλιώς είχα δει τα Pandemonium video στο youtube), αλλά το μόνο συναίσθημα που μπορούσες να λάβεις ήταν από τον κόσμο, που μιας και δεν άκουγε τον καλλιτέχνη, τραγουδούσε ρεφρανάκια και λαλαλαλαλα Ιτσασίν! Τα χορευτικά μου θύμισαν ηρωικές Ρούλα Κορομηλά εποχές αλλά ενθουσιάστηκα με τις δίδυμες χορεύτριες με τα Brigitte Nielsen κουρέματα (έχω και ένα φετίχ με τα twins). Πρέπει να δώσω και ένα μπράβο στους Pets που τουλάχιστον έφτιαξαν κάποια φινάλε στα karaoke και δεν έκαναν fade out στα κομμάτια όπως η Sandra μας! Δεν είμαι σίγουρος, άλλα έχω την εντύπωση πως ο Chris είχε στο πλάι του ένα Moog το οποίο έπαιξε σε στιγμές... αλλά την περισσότερη ώρα νομίζω πρέπει να έπαιζε Farmville και άλλα facebook games στο laptop που είχε μπροστά του. Μπορώ να πω πως με έπεισαν σχεδόν στο What Have I Done To Deserve This με τη Dusty σε pixel σύνδεση από τον παράδεισο (♥) και στα 2 encore, Being Boring και West & Girls αλλά σίγουρα όλο αυτό δεν άξιζε 50 euro (+ βενζίνες- μετρά- διόδια 2,70 επί 2).
Τώρα αν σε σας άρεσε...γούστα είναι αυτά... αλλά κάποια στιγμή νομίζω πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε πόση κοροϊδία μπορούμε να ανεχτούμε. Στην τελική τόσα λεφτά βγάζουν και οι διοργανωτές και τα «group»... Το έγραψα και στο forum του Postwave: Την επόμενη φορά που γερόντια από τα 80s αποφασίσουν να βγάλουν τη σύνταξή τους εις βάρος της τσέπης, της νοημοσύνης και της αισθητικής μου, στηριζόμενα μόνο στο όνομα τους, θα το σκεφτώ πολύ καλά αν πάω ή αν θα κάτσω σπίτι μου να τους δω από το x-factor που έχει και τον Σάκη να λέει και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα!
Setlist
-Heart-Did you see me coming?
-Pandemonium/Can You Forgive Her
-Love etc.
-Building a wall
-Go West
-Two Divided By Zero
-Why Don't We Live Together?
-Always on My Mind
-New York City Boy
-Left to My Own Devices
-Do I Have To
-King's Cross
-The way it used to be
-Jealousy
-Suburbia
-What Have I Done to Deserve This
-All over the world
-Se A Vida E (That's The Way Life Is)
-Domino Dancing
-It's A Sin
-Being Boring
-West End Girls