Λίγες μέρες πριν το καθιερωμένο Χριστουγεννιάτικο πάρτι μας την ερχόμενη Κυριακή, έχουμε και φέτος τις λίστες στην ώρα τους, αν και για άλλη μια φορά με 2-3 απώλειες.. Σε αναμονή λοιπόν των αποτελεσμάτων των καθιερωμένωn Polls του postwave.gr (στα οποία συνεχίζετε να ψηφίζετε μέχρι τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου) σας παρουσιάζουμε τις λίστες των συντακτών μας, κάποιες με μερικά σχόλια για τη χρονιά που φεύγει. Χωρίς πολλά-πολλά λοιπόν, τα καλύτερα μουσικά και όχι μόνο πράγματα που συνέβησαν το 2011 σύμφωνα με τα παιδιά που γραφουν στο Postwave. Aναλυτικά παρακάτω, συγκεντρωτικό αποτέλεσμα δεν υπάρχει (μια και αυτό στο Postwave το βγάζουμε από τις ψήφους των επισκεπτών μας), αλλά πάνω-κάτω βγαίνουν κάποια συμπεράσματα. Ευχόμαστε καλά Χριστούγεννα και καλή πρωτοχρονιά σε όλους και τα ξαναλέμε για περισσότερα το 2012!

 

---

 

Κώστας Μπρέλλας

Μέσα στη γενικότερη τραγική οικονομικοπολιτική κατάσταση, να χαρακτηρίσω την μουσική χρονιά είναι μάλλον ανούσιο, αφού συνήθως προσεγγίζουμε την τέχνη ανάλογα με τα συναισθήματα και τις καταστάσεις που βιώνουμε στην καθημερινότητα μας. Οπότε για να μην αδικήσω το «2011 in music», προτιμώ να το αφήσω ασχολίαστο.  Ευχές όμως μπορώ να κάνω. Εύχομαι λοιπόν όσοι αγαπούν την μουσική να ξεφορτωθούν από το PC ή το laptop τους όλα εκείνα τα μετριότατα album που πιάνουν το 90% του folder «music» και να κρατήσουν όσα πραγματικά χαίρονται και απολαμβάνουν. Όπως κάποτε «στέλναμε» στα σκουπίδια τους κακούς δίσκους βινυλίου. Τι πάει να πει «στο PC δεν πιάνουν χώρο?» . Restart, επιστροφή στα λίγα, καλά και αγαπημένα.  Αυτό. Λίστα τώρα:

Best Albums

1. IAMX - Volatile Times : Ότι έχει ταλέντο ο Chris Corner το ξέρουμε. Αν βρεθεί σε δημιουργική πανδαισία μπορεί να σου διαλύσει το μυαλό. Εδώ δεν έχουμε ακριβώς «έκρηξη» όπως  πριn 5 χρόνια με το «the alternative», αλλά το album του με συγκίνησε και μου ταίριαξε αισθητικά. Η Βερολινέζικη μαριονέτα κερδίζει στο νήμα την πρώτη θέση από τον κλόουν, με διαφορά στίχου...

2. 2L8 - New Battles : Τα είπε όλα η Eva Me στο review. Διπλός δυναμίτης και όχι μόνο.

3. The Horrors - Skying : Τρίτο πολύ καλό album στη σειρά. Ο αιφνιδιασμός είναι το μεγάλο τους πρoτέρημα.Μάλλον θα πάρει και την πρωτιά στο NME.

4. A Second Of June - Psychodrama : New Wave Γαλλάκια με νεύρο και αμεσότητα. Ότι έκαναν οι Sad Lovers & Giants το 1982-83.

5. Duran Duran - All You Need Is Now : Και μόνο ότι επέστρεψαν στο νεο-ρομαντικό ήχο της πρώτης περιόδου τους με ψυχαναγκάζει να τους βάλω στο top-5. Συν ότι έχει και 2-3 τραγουδάρες.

6. John Maus - We must become the pitiless censors of Ourselves : Πιο Do it Yourself δεν γίνεται, τουλάχιστον ως νοοτροπία. Το album που θα μισήσουν όλοι οι βραβευμένοι παραγωγοί και μηχανικοί ήχου. Οπότε δεκάδα.

7. PJ Harvey - Let England Shake : Θα κουραστεί να μαζεύει βραβεία για αυτό το album η αγαπητή Polly. Ομολογώ ότι με ξένισε η διθυραμβική υποδοχή από όλα τα media, αλλά χωρίς να είναι η κορυφαία της στιγμη παραμένει καλός δίσκος. Φαίνεται ότι θα κερδίσει και τα δικά μας Polls.

8. Othon - Impermanence : Μαγικές μελωδίες από το πιάνο του Othon, παραμυθένιες και μελοδραματικές ενορχηστρώσεις, διακριτικός  πειραματισμός και εξαιρετικές ερμηνείες από Almond και Tomasini.

9.  Anna Calvi - Anna Calvi : Το μοναδικό ντεμπούτο στη λίστα μου, άρα κερδίζει τον άτυπο τίτλο. Παθιασμένη και με περίσιο τσαγανό για newbie, τα τραγούδια της θα μου ταίριαζαν άνετα σε ταινίες του David Lynch. 

10. Sons and Daughters - Mirror Mirror : Kαι εντελώς απρόσμενα τα βιομηχανικά synths μπερδεύτηκαν με τον γνωστό ρετρό ήχο τους. Κυλάει εύκολα και όμορφα.

11. Brett Anderson - Black Rainbows : bonus album της δεκάδας, επειδή τον αγαπάω και έχει μέσα το υπέροχο Unsung (το οποίο λείπει και το προσθέτω στο mixtape του Γιαννακόπουλου από κάτω).

 

---

 

Βαγγέλης Γιαννακόπουλος

Δύσκολα τα πράγματα. Ούτε πολλά συγκλονιστικά βρήκαμε, ούτε διατεθειμένοι να συγκλονιστούμε ήμασταν. Το ζητούμενο φέτος ήταν να βρίσκει κανείς μέσα στον πανικό και την τρομοκρατία της ημέρας, χώρο για μουσική. Από εκεί και πέρα, για μένα, τα παλιότερα δισκάκια λειτούργησαν καλύτερα. Οπότε αρμόδιος για το μουσικό βαθμό του 2011 δε δηλώνω, καταθέτω απλά ο,τι με τράβηξε, ο,τι νομίζω πως θα πάρω μαζί μου στο ακόμα δυσκολότερο 2012. Σημειώνω και ένα κομμάτι απ'τον καθένα για το άτυπο mixtape της χρονιάς.

1. 2L8 - New Battles Without Honor and Humanity   -The Balkan Nigger-
Όλα μέτρησαν τελικά. Η διαδικασία του pledge, το artwork, η αναμονή, εννοείται και οι καραμέλες της συσκευασίας. Φοβερή ατμόσφαιρα, μεγαλειώδης η κορύφωση στο Sunlight.  Αν ήταν ταινία χτύπαγε πανηγυρικά το όσκαρ καλύτερης ταινίας,  σκηνοθεσίας, σεναρίου, και Α' ανδρικού ρόλου.

2. John Foxx And The Maths - Interplay   -Summerland -
Τέσσερις κυκλοφορίες είχε ο άνθρωπος το 2011. Όσα άλμπουμ και να έχει βγάλει απ'το 1980 και μετά, πάντα θα είναι «αυτός των Ultravox». Η χαρά του αναλογικού ηλεκτρονικού ήχου σε μια συνεργασία (Maths) που λειτούργησε απροσδιόριστα και εντυπωσιακά. Αν ήταν ταινία θα έπαιρνε όσκαρ μοντάζ και ήχου.

3. Roll The Dice - In Dust    -Maelstrom-
Ντουέτο πειραγμένων Σουηδών που δοκιμάζουν τα όρια του ατμοσφαιρικού με γνωστούς τρόπους αλλά πολύ επιτυχημένους. Neu!, Cluster, Tangerine Dream. Πότε θα συννεφιάσει επιτέλους ο καιρός; Σαν ταινία θα πανηγύριζε για το όσκαρ φωτογραφίας.

4. Gavin Friday - Catholic   -The Sun and the Moon and the Stars-
Η επάνεμφάνισή του και μόνο είναι αρκετή για να τραβήξει το ενδιαφέρον. Το Catholic μας έδωσε τον πιο μελαγχολικό Friday, σοβαρός και ώριμος,  ξεφύλλισε μερικά πανέμορφα 4ad παραμύθια αλλά και το προσωπικό του ημερολόγιο. Του ανήκει το όσκαρ καλύτερου soundtrack. Και τιμητική πλακέτα για την προσφορά του στη μουσική.

5. The Horrors - Skying   -Still Life-
Το θέμα τους φέτος ήτανε οι Simple Minds και το New Gold Dream. Μου τη σπάει που τα ξανακαταφέρανε τόσο καλά. Μήπως να μας αφήσουν να ψηφίσουμε με τι να καταπιαστούν του χρόνου; Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου φυσικά. Και κινουμένων σχεδίων, με τέτοιες φάτσες.

6. Devotchka - 100 Lovers   -Exhaustible-
Αυτές οι γλυκές ή βίαιες αλλαγές διάθεσης των Devotcka είναι πάντα το καλύτερο πράγμα που συμβαίνει στους δίσκους τους. Το 100 Lovers είναι στο ίδιο εντυπωσιακό επίπεδο με τις τελευταίες δουλειές τους. Όσκαρ καλύτερης ...ξενόγλωσσης ταινίας.

7. Sons and Daughters - Mirror Mirror   -Breaking fun-
Ωραίες οι post punk επιρροές του, ακόμα πιο ωραίος ο συνδυασμός του παλιού πιο ωμού ήχου τους με το σκοτεινό ήχο των synths. Ένα δυνατό τους live χρειαζόμαστε. Όσκαρ Β' Γυναικείου για τις ωραίες α λα Siouxsie ερμηνείες της Adele.

8. Atlas Sound - Parallax   -Te Amo-
Χα, ένας επίδοξος crooner που με κέρδισε γιατί έψαξε λίγο παραπάνω απ'το συνηθισμένο τις πληγωμένες δημιουργίες του, βάζοντας στο παιχνίδι των λυγμών την pop των 60's, glam,  αλλά και σύνδεσε το Parallax με την τελευταία καλή δουλειά των Deerhunter. Το αποτέλεσμα δεν είναι εύκολο, αλλά ο ήχος και οι ιδιοτροπίες του με κερδίζουν. Για όσκαρ δεν θα το έλεγα, πιο πολύ του ταιριάζει το δυνατό χειροκρότημα του μεγάλου αδικημένου των ψηφοφοριών.

9. Crystal Stilts - In Love With Oblivion    -Through the Floor-
Επιτέλους κιθάρες. Κοίτα να δεις τι αξία δίναμε κάποτε σε κάτι Raveonettes. Πολύ ωραίες pop μελωδίες, αλλά ξαναλέω, ευχαριστιέσαι κιθάρα, με καθαρό, βρώμικο ήχο, 50's, post punk ο,τι θέλετε.  Μια ενιαία, εθιστική rock ατμόσφαιρα. Όσκαρ καλύτερης ταινίας μικρού μήκους.

10. Fredrik - Flora   -The Shape and Colour of Things Gone Blind-
Μια πρωτόγνωρη γλυκιά σύγχυση. Ήχοι που φέρνουν στο μυαλό φυσικά, ανέγγιχτα θολά τοπία. Το Flora ακούγεται ξένο, σαν από άλλο κόσμο, ονειρικό και τρομαχτικό. Σκανδιναβοί φυσικά, παιδιά των Radiohead και των Mum, που δε βολεύονται με συμβατικές περιπλανήσεις στις ομορφιές της χώρας τους. Κερδίζουν το όσκαρ καλύτερου ντοκυμαντέρ.

 

---

 

Άρης Καζακόπουλος

 

Top 10 Albums

1. PJ Harvey - Let England Shake  Αλλάζει  ύφος, ήχο και ερμηνεία και δημιουργεί ένα μαγευτικό album με θέμα τον πόλεμο, που θα θυμόμαστε για χρόνια. Με έμπνευση περισσότερη από ποτέ, η PJ Harvey μάς προσφέρει απλόχερα έναν καλλιτεχνικό θρίαμβο.

2. Bon Iver - Bon Iver  Το συγκρότημα εμπλουτίζει τον folk ήχο του και καταφέρνει για άλλη μια φορά να δημιουργήσει μια μαγική, ανατριχιαστική ατμόσφαιρα. Ένα εγγυημένα διαχρονικό album, που απέχει μια ανάσα από την τελειότητα.

3. Wild Beasts - Smother  Οι Wild Beasts συνεχίζουν να μας καταπλήσσουν με τον ευρηματικό ήχο, τους εσωτερικούς στίχους και τα μοναδικά φωνητικά τους. Ένας δίσκος σκέτη απόλαυση.

4. Fleet Foxes - Helplessness Blues  Μπορεί να μην κατάφερε να ξεπεράσει το αριστουργηματικό ντεμπούτο τους, όμως πρόκειται για έναν εκπληκτικό δίσκο, που καθιερώνει τους Fleet Foxes ως το καλύτερο indie folk συγκρότημα αυτή τη στιγμή.

5. The Horrors - Skying  Οι Horrors κλείνουν το μάτι στο ευρύ κοινό χωρίς να θυσιάζουν την ποιότητα, αλλά ποντάροντας σε δυνατές συνθέσεις και ατμόσφαιρα. Η απόλυτη αναβίωση των 80's για το 2011.

6. Girls - Father, Son, Holy Ghost  Ένας από τους πιο ευαίσθητους και ανεπιτήδευτους indie δίσκους που ακούσαμε φέτος. "Πιασάρικος" όσο και διαχρονικός, τέλειος μέσα από τις ατέλειές του.

7. tUnE-yArDs - WHOKILL  Θα πρέπει να της δοθούν εύσημα για τη μουσική πρωτοτυπία. Η αμερικανίδα πειραματίζεται και δημιουργεί έναν ήχο που δανείζεται στοιχεία από τουλάχιστον 5 μουσικά είδη. Ιδιοφυές!

8. James Blake - James Blake  Φρέσκο και καινοτόμο, το album του James Blake είναι μια νέα πρόταση  που θα επηρεάσει πολλούς από τους δίσκους που θα έρθουν...

9. Kate Bush - 50 Words For Snow  Το χιόνι φαίνεται ότι έδωσε αρκετή έμπνευση στη βρετανίδα για να γράψει έναν από τους καλύτερούς της δίσκους, που θα μας συντροφεύει για πολλούς ακόμα χειμώνες.

10.  Anna Calvi - Anna Calvi  Η έξυπνη μίξη indie rock και flamenco, η χαρισματική της φωνή και η επιβλητική της παρουσία κερδίζουν αμέσως τις εντυπώσεις.

 

Παρά λίγο στο top 10...

Panda Bear - Tomboy / The Antlers - Burst Apart / Destroyer - Kaputt / Laura Marling - A Creature I Don't Know / The Black Keys - El Camino

 

Υψηλές προσδοκίες, απογοητευτικό αποτέλεσμα

The Strokes - Angles  Όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα...

Glasvegas - Euphoric Heartbreak  Έπαρση, υπερπροσπάθεια, ηχορρύπανση.

Gorillaz - The Fall  Βαρετό, σχεδόν ανυπόφορο. The Fall, όνομα και πράγμα...

Kaiser Chiefs - The Future Is Medieval  Ίσως ήταν αφελές να έχουμε υψηλές προσδοκίες, αλλά η ελπίδα λένε πεθαίνει πάντα τελευταία. Και πέθανε.

Viva Brother - Famous First Words  Και εκεί που είχαμε χαρεί ότι η Britpop θα έπαιρνε πάλι τα πάνω της, ο δίσκος κυκλοφόρησε και γειωθήκαμε κανονικότατα.

Red Hot Chili Peppers - I'm With You  Πέρασε, μα δεν ακούμπησε. Και δικαίως...

The Kooks - Junk Of The Heart  Αργοπεθαίνουν, μαζί με ολόκληρο το mid 00's indie rock κίνημα...

Noel Gallagher - Noel Gallagher's High Flying Birds  Δεν μπορεί, αυτός είναι ο συνθέτης του (What's The Story) Morning Glory?

Justice - Audio, Video, Disco  Όταν η έμπνευση πάει περίπατο...

Coldplay - Mylo Xyloto   Με διαφορά το χειρότερό album που έχουν ποτέ κυκλοφορήσει.

 

---

 

Νικος Τσίνος

 

Moυσικά άλμπουμ:

1)  Kangding Ray - Or (Raster-Noton)

2)  Jóhann Jóhannsson - The Miners' Hymn (130701)

3)  Deaf Center - Owl Splinters (Type)

4)  Dustin O'Halloran - Lumiere (130701)

5)  Kryptic Minds - Can't Sleep (Black Box)

6)  Tycho - Dive (Ghostly International)

7)  Phoenecia - Demissions (Schematic)

8)  Vladislav Delay Quartet - Vladislav Delay Quartet (Honest John's Records)

9)  Tim Hecker - Ravendeath, 1972 (Kranky)

10)  Belong - Common Era (Kranky)

11)  A Winged Victory For The Sullen - A Winged Victory For The Sullen (Kranky)

12)  Wooden Shjips - West (Thrill Jockey)

Eνώ αξίξει να αναφερθούν και το "Evenements" του Anne-James Chaton, το τελευταίο άλμπουμ του Ledesma " Love Is A Stream" και το δεύτερο άλμπουμ μέσα σε μία χρονιά του Tim Hecker " Dropped Pianos".

Απογοητεύσεις:

1) Luomo - Plus

2) Matthew Herbert - One

3) M83 - Hurry Up, We ‘re Dreaming

Kομμάτια της χρονιάς:

1) Jóhann Jóhannsson - The Cause Of Labour Is The Hope Of The World

2)  Ηyetal - Diamond Islands

3)  Vladislav Delay Quartet - Killing The Water Bed

4)  Kryptic Minds - Time Flies

Bιβλία:

1)  Κορνήλιος Καστοριάδης - Η Ελληνική ιδιαιτερότητα: Θουκυδίδης, η ισχύς και το δίκαιο

2)  George Pelecanos - Tο αδιέξοδο

3)  Νicolai Lilin - Σιβηρική αγωγή

4)  Irvine Welsh - Έγκλημα

5)  Cormac McCarthy - Ματωμένος Μεσημβρινός

6)  Naomi Klein - Το Δόγμα του Σοκ

7)  Cyrille Gallion - Η Μονοθεϊστική Πανούκλα

8)  Sebastien Louis - Το Φαινόμενο των Ultras στην Ιταλία

9)  Βασίλης Ραφαηλίδης - Νεοελληνική Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας

10)  Γιούλη Χρονοπούλου - Ο Δρων Λόγος

11)  Feridun Zaimoglou - Λεϊλά

12)  Andrew Crumey - Sputnik Caledoni

Tαινίες:

1)  The Tree of Life

2)  Incendies

3)  Οf Gods Ane Men

4)  My Perestroika

5)  Submarine

6)  13 Assassins

7)  General Orders No. 9

8)  Hesher

9)  Beginners

10)  Melancholia

 

 

---

 

Tec Goblin

1 Dir en Grey - Dum Spiro Spero
- VNV Nation - Automatic
3 Covenant - Modern Ruin
4 Haujobb - New World March 
- Rome - Die Aesthetik der Herrschaftsfreiheit
- This  Morn'Omina - l'unification des forces opposantes
7 Samsas Traum - Anleitung zum Totsein
8 13th Monkey - Return of the Monkey
9 Ghost & Writer - Shipwrecks
10 Faun - Eden

Βίντεο Κλιπ της χρονιάς: Rammstein - Mein Land
 
Φλερτάρω με την ιδέα να γράψω λίστα με τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς, αλλά φοβάμαι ότι θα πνιγεί σε αυτή τη θάλασσα από λίστες, για αυτό και θα επικεντρωθώ στα άλμπουμ. Ξεχώρισα δυο κορυφές στα είδη τους που εμφανίζονται κατά ορθογραφική σειρά. Για το Dum Spiro Spero δεν γράψαμε, γιατί είναι φυσική συνέχεια του προηγούμενου, με ό,τι καταφέρνει το προηγούμενο στον υπερθετικό, υπέρπυκνο και τρομερά δύσκολο. Για τα άλλα συγκροτήματα που θεώρησα κορυφαία τα είπαμε και τα υπεραναλύσαμε κατά τη διάρκεια αυτής της μουσικά πολύ δυνατής χρονιάς. Λίγες ήταν οι απογοητεύσεις - μεταξύ αυτών σε κάποιο βαθμό οι In the Nursery κ αι Noisuf-X που άρχισαν να μας κουράζουν, και έπεσαν λίγο μετά τη θέση 10, μαζί με πολύ ευχάριστες συνθέσεις από Solar Fake, Aïboforcen και Omega Lithium.
Όσο για τα βίντεο κλιπ της χρονιάς λέω να το δώσουμε για τα επόμενα 5 χρόνια στους Rammstein, γιατί απλά παίζουν χωρίς συναγωνισμό (και ας κρατάω στην καρδιά  μου μια ζεστή θέση για τα κλιπάκια της Ayu).

 

---

Frankly Mr. Bill Shankly

 

1. St. Vincent - strange mercy

2. Phoenecia - Demissions

3. A Winged Victory For The Sullen - s/t

4. This Morn' Omina - L' unification des forces opposantes

5. Machine Head -Unto the locust

6. Noah and the Whale -Last night on earth

7. Gavin Friday - Catholic

8. L' Effet c' est Moi - Genius loci

9. Eddie Vedder- Ukulele songs

10. Megadeth - TH1RT3EN

 

---

 

Μπέση Σπηλιωτοπούλου

 

Top 10 albums of 2011

1. Austra - Feel it break  ( Σαγηνευτικά beats, σκοτεινές μελωδίες και μια αιθέρια φωνή που μου θυμίζει την αγαπημένη μου Karin από τους Knιfe. Απλά πανέμορφο!)

2. John Maus - We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves (Αιρετικό, σκοτεινό, ψυχωτικό...επιτέλους! ) 

3. The Horrors - Skying (γιατί δεν είναι τυχαίοι και το αποδεικνύουν και πάλι με αυτό το άλμπουμ. Το endless blues είναι τρελό κομμάτι και δεν είναι το μόνο) 

4. Girls - Father, Son, Holy Ghost (Αν και ρετρό στο άκουσμα, το λάτρεψα. Σου αποτυπώνεται ύπουλα με ήρεμη δύναμη. Διαμαντάκι...)

5. EMA - Past Life Martyred Saints (γιατί μου θιυμίζει την Polly Jean όταν ήταν και αυτή μικρή και οργισμένη και γενικά η ΕΜΑ έχει πάθος και ας τραγουδάει  I'm just 22, I don't mind dying....)

6. Lykke Li - Wounded Rhymes (Γιατί πέρα από το Ι follow rivers, που είναι κομματάρα, όλος ο δίσκος αξίζει)

7. Washed Out - Within and Without (με ταξίδεψε εύκολα...)

8. Metronomy - The English Riviera (δεν τους το είχα και όμως με εξέπληξαν με αυτό το άλμπουμ. Εύγε!)

9. Zola Jesus - Conatus (είπαμε.. in darkness we trust!)

10. Feist - Metals (Το άκουσα από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να βρω ένα τραγούδι που να μην μου αρέσει. Αυτό αρκεί.)

 

5 άλμπουμ που δε χώρεσαν στη λίστα αλλά είναι σπουδαία εξίσου

Pj Harvey - Let England Shake (Σιγά μην δεν έβγαζε κάτι καλό. Λογικά θα βγει πρώτη στις λίστες, αλλά την προκαλώ και παρακαλώ να γυρίσει στις "άγριες¨ εποχές της)

Adele - 21 (σπουδαία φωνή που ήρθε για να μείνει)

Frank Ocean - Nostalgia, Ultra (η Rn'b  στα καλύτερα της)

Destroyer - Kaputt (αυθεντικά όμορφη ποπ)

Kurt Vile - Smoke Ring for my Halo (o bob dylan πρέπει να είναι περήφανος για τη νέα γενιά)

EP of the year

Tropic of Cancer - The End of all things (haunting...)

5 great tracks of 2011 

1. Rihanna feat. Clavin Harris - We found love

2. Lana Del Ray - Blue Jeans

3. Gotye - Somebody that I used to know

4. Frank Ocean  - Swim Good

5. The Antlers - No Widows

top 5 συναυλίων 2011 (με τυχαία σειρά)

Interpol

Suede

Roger Waters  - The Wall

Swans

Prodigy

 Απογοήτευση της χρονιάς

Η ανικανότητα (?), η αδιαφορία (?) της μουσικής βιομηχανίας να σώσει το ταλέντο και τη ζωή της Amy Winehouse....

 

---

 

Άγγελος Κουκλάκης

 

1. Arctic Monkeys - Suck It & See

2. Ghostpoet - Peanut Butter Blues and Melancholy Jam

3. James Blake - s/t

4. SBTRKT - s/t

5. Weeknd - HouseOfBalloons

6. Dum Dum Girls - Only In Dreams

7. TV on the Radio - Nine Types of Lights

8. Jamie Woon - Mirrorwriting

9. Gang Gang Dance - Eye Contact

10.Neon Indian - Era Extrana

 

---

 

Νάντια Σαββοπούλου

 

Μια από τις πιο δύσκολες και δυσάρεστες χρονιές φέτος δυο πράγματα ανέβαζαν το βλέμμα και τη διάθεση πάνω από το επίπεδο των ματιών, στον κόσμο των ονείρων και των αμέτρητων επιθυμιών. Τα βιβλία φαντασίας και οι στίχοι στα αγαπημένα μου άλμπουμ, τραγουδισμένοι από τις συγκεκριμένες φωνές τα οποία συνολικά είναι γύρω στα 20 για φέτος. Οι μουσικές άλλοτε σα γροθιές άλλοτε σαν χάδι κινητοποίησαν σκέψεις και αποφάσεις εκεί που φαινόταν να μην υπάρχει τίποτα που να διαθέτει θετικότητα και μαχητικότητα.

...sometimes it feels like the air in this world is not enough to keep you breathing...

Οι μουσικές μου κατηγορίες για φέτος είναι:

Ελληνικό άλμπουμ της χρονιάς: Θανάσης Παπακωνσταντίνου- Ο ελάχιστος εαυτός

Γιατί οι στίχοι, σε συνδυασμό με τη μουσική και τη διάθεση που προκαλούν (και θα μου προκαλούν) ήταν περισσότερο από παρηγορητικοί φέτος, εκτός της επικαιρότητας που εκφράζουν με εξαιρετικό και καυστικό τρόπο.

Η έκπληξη της χρονιάς: David Lynch- Crazy clown time, το ντεμπούτο άλμπουμ του γνωστού σκηνοθέτη για το οποίο θα μιλήσουμε σύντομα.

...look at me LOOK AT ME we're falling...

Top10 άλμπουμ και άρα συναισθημάτων:

1. Othon- Impermanence για τις συγκινήσεις και τη μουσική ποιότητά του

2. Sopor Aeternus- Have you seen this ghost? Γιατί ήταν το πιο πένθιμο άλμπουμ της χρονιάς. Γιατί εξέφραζε τόσο ‘γλυκά' και τόσο μεγαλόπρεπα, τόση μελαγχολία με εξαιρετική μουσική και πολύ όμορφους στίχους.

3. Of the Wand and the Moon- The Lone Descent γιατί με μάγεψε και με ‘παρηγόρησε'

4. :Golgatha: - The Horns of Joy ακουστική μουσική με αιθέρια φωνητικά και μυστικιστική διάθεση από άλλους κόσμους. Μουσική για ‘μαινάδες' και άγρια υποβόσκοντα συναισθήματα. Σχεδόν μουσικά τέλειο.

5. Haus Arafna- New York Rhapsody γιατί εξακολουθούν να με μουδιάζουν...

6. 100 Blumen- Surveillance γιατί είχε τον επιθυμητό ‘βρώμικο' ηλεκτρονικό ήχο που με τρελαίνει!

7. Deleyaman- Fourth Part Two γιατί είναι μια εξαιρετική δουλειά. Πρόκειται για μια συνεργασία μουσικών από Αμερική, Γαλλία και Αρμενία. Είναι ένα ιδιαίτερο άκουσμα με στοιχεία από τη μουσική της Ανατολής και εξαιρετικής χροιάς αντρικά και γυναικεία φωνητικά.

8. Peter Murphy- Ninth γιατί ήταν η μοναδική χορευτική νότα της χρονιάς για εμένα, πέρα όσων έχω ήδη εκφράσει για το άλμπουμ.

9. Ian Boddy and the Parallel worlds- Exit strategy από τα πιο ωραία IDM άλμπουμ που άκουσα φέτος.

10. Amanda Palmer- Goes down under γιατί ήταν το μόνο cd που με ξεσήκωσε με τέτοιο ανεξέλεγκτο τρόπο!

Άλμπουμ τα οποία δε χωράνε στο top10 αλλά μου άρεσαν πολύ φέτος:

Ladytron- Gravity the seducer/ PJ Harvey- Let England shake/ Kirlian Camera- Nightglory/ Mirrors- Lights and Offerings/ Mani Deum- Music for your local church or your local brothel/ Corde Oblique- A hail of bitter almonds

Καλύτερα live της χρονιάς: είναι από το φετινό WGT τα εξής:

Quellenthal, Karjalan Sissit και εκτός φεστιβάλ, το πρόσφατο live των Sad Lovers and Giants και η συναυλία του Peter Murphy στο Λονδίνο.

Το πιο περίεργο άκουσμα της χρονιάς: Igorrr- Poisson Soluble/Moisissure. Τους τολμηρούς προκαλώ να το δοκιμάσουν...

Τελειώνω με μια αναφορά στις απογοητεύσεις της χρονιάς οι οποίες παραδόξως περιλαμβάνουν πολλά γνωστά ονόματα μεταξύ των οποίων David Sylvian, Bjork, Diary of Dreams, Current 93, Coldplay, In the Nursery,2L8

Στο τέλος της χρονιάς έχω μόνο να πω ότι τουλάχιστον η μουσική μου επιθυμία μου των τελευταίων χρόνων εκπληρώθηκε, έβγαλαν άλμπουμ οι Of the Wand and the Moon. Κατά τα άλλα...

...ευτυχώς που είχαμε ωραίες μουσικές και κατανοητικές φωνές να μας τραγουδάνε φέτος.

 

---

 

Eva Me.

 

Καλύτερος δίσκος της χρονιάς

2L8 - New Battles without honor and humanity. Συγκρούσεις παντού.

Την δεκάδα συμπληρώνουν:

Apparat - The Devil's Walk: Το να ξορκίσεις τους δαίμονες σου δεν είναι εύκολο πράμα. Με το ομώνυμο ποίημα του 1812 να κυνηγά τον Apparat σαν μαύρο συννεφάκι, είναι αδύνατο να μην του κάνεις χώρο να κρυφτεί μέσα σου και να σε καταλάβει. Εντυπωσιακό artwork.

Kate Bush - 50 Words for Snow: Το τέλειο soundtrack για αραλίκι μπροστά από το τζάκι.

Tori Amos - Night Of Hunters: Αν και δεν είναι καιροί για γαλλικά, μπαλέτο και πιάνο, η shape-shifting παραξενιά της Tori Amos ζωντανεύει εικόνες από ένα πολύ spooky παραμύθι. Strange.

PJ Harvey - Let England Shake: άλλη μια συντρόφισσα.

The Horrors - Skying: Σε πετάει γλυκά στα σύννεφα.

Belong - Common Era: Love at first

Duran Duran - All You Need Is Now: Κι εγώ απορώ τι δουλειά έχουν στην λίστα μου. Όμως, this was fun.

IAMX- Volatile Times: Μετανιώνω που δεν το είδα λάιβ.

Does It Offend You, Yeah? - Don't Say We Didn't Warn You: εχμ.. wtf. Μπουμ.

 

Ελληνικές ρίζες...

Othon - Impermanence

Hometaping - Red Coffee

The Boy - Ηλιοθεραπεία

Κρύβω στο συρτάρι να μην τα ξαναδώ...

Björk - Biophilia

M83 - Hurry up, we're dreaming

Atari Teenage Riot - Is this hyperreal?

Καλύτερες συναυλίες του 2011

SUEDE - sep 11, Entertainment Stage

PULP - aug 20, Terra Vibe

INTERPOL - june 7, Entertainment Stage

ECHO & THE BUNNYMEN - apr 28, Gagarin

MOBY - june 22, Πλατεία Νερού

Εκτός συναγωνισμού

JOHN MAUS - nov 21, 6 dogs

Μεγαλύτερη ανακάλυψη της χρονιάς: La Femme - Sur la planche

 

---

 

Απoστόλης Ζώτος

 

Καλύτερα albums

1.Mastodon - 'The Hunter'. Tο πέμπτο άλμπουμ των Αμερικανών έχει πάρει πολύ καλές κριτικές από τον ειδικό και τον γενικότερο μουσικό τύπο. Σιγά σιγά μεγαλώνουν το όνομά τους ,ωριμάζουν και παρουσιάζουν πολύ καλές δουλειές. Το Curl of the burl βάζει υποψηφιότητα για single της χρονιάς.

2.Kasabian - 'Velociraptor! . Μια κυκλοφορία που πολλοί ισχυρίζονται πως είναι και η καλύτερή τους. Από τα καλύτερα της indie σκηνής για την χρονιά που πέρασε.

3.The Japanese Popstars - 'Controlling Your Allegiance'. Σου κολλάει στο cd player χωρίς να το θές. Από μελωδικά ηλεκτρονικά κομμάτια, μέχρι dance club hits(?). Και κάπου σε μια γωνία κάνει την εμφάνιση του και ο χοντρούλης που αγαπάμε.

4.Inflames - ‘Sounds of a Playground Fading'. Παρόλο που σαν προσπάθεια είναι κατώτερη από προηγούμενα τους άλμπουμ, in flames we trust και αυτό τα λέει όλα.

5.Cold Cave - 'Cherish The Light Years'. Αποκάλυψη! . Ομολογώ τους έμαθα όταν διάβασα την κριτική στο site. Η ακρόαση 3,4 κομματιών στο youtube με έκανε να πατήσω το buy στο itunes.

6.The Raveonettes - ‘Raven In The Grave'. Επιστροφή χωρίς ροζ χρωματάκια και τσιχλόφουσκες. Εσωστρέφια και μουντά χρώματα. Οι εποχές της ανεμελίας πέρασαν .

7.Covenant - ‘Modern Ruin'. Έχουν γράψει αριστουργήματα στο παρελθόν. Με το συγκεκριμένο όμως  ξεφύγαν από μια τυπική electro κυκλοφορία. Ο ερχομός του Daniel Myer τους έδωσε ζωή ,μεταλλάξαν τον ήχο τους , τον μπόλιασαν με  progressive, hiphop στοιχεία και παρουσίαζαν ένα αποτέλεσμα που με λίγα ακούσματα σε κερδίζει.

8.Korn - ‘The path of totality'. Nu metal και dubstep ; Και εκεί που είχαν βαλτώσει μπαίνουν με τον πιτσιρικά Skrillex (καθώς επίσης με τους  Excision, Datsik, Noisia, Kill the Noise, 12th Planet) στο στούντιο και προσπαθούν για  κάτι καινούργιο. Δεν τα κατάφεραν απόλυτα , αλλά γράψαν μερικούς δυναμίτες , που ισορροπούν πότε στο metal πότε στη dance . Η πόρτα άνοιξε , περιμένουμε περισσότερες κυκλοφορίες του νέου υβριδίου. Και είναι το αλμπουμ με την καλύτερη παραγωγή φέτος.

9.Mogwai - Hardcore Will Never Die, But You Will. Περισσότερο εύπεπτο από παλαιότερες δουλειές τους.Δεν παύει όμως να σε ταξιδεύει με ένα μοναδικό τρόπο.

10.The Horrors - 'Skying'. Πολυσυλλεκτικό, ωριμότερο, σου φέρνει στο μυαλό όλη την πορεία της indie από το  80 μέχρι το 90. (σε στιγμές και από παλιότερες δεκαετίες). Αξίζει μια θέση σίγουρα στις αναφορές για την χρονιά.

11.White Lies - Ritual. Αν και περιμέναμε περισσότερα, η κυκλοφορία αυτή δεν είναι άσχημη .Εχει ένα τρομερό single και αρκετά καλά κομμάτια. Απλά οι προσδοκίες είχαν ανέβει στα ύψη και κάπου απογοητευτήκαμε όλοι.

12.IAMX - Volatile Times. Ο Corner σε νέες περιπέτειες. Όλα αυτά για τα οποία έγινε αγαπητός είναι εδώ. Θεατρικότητα, λυρισμός, πονεμένες μελωδίες. 

 

Τραγούδι με τον καλύτερο τίτλο

Πηγαίνει στα πιτσιρίκια Arctic Monkeys με το 'Don't Sit Down 'Cause I've Moved Your Chair'. 

Απογοητεύσεις

1.Red Hot Chili Peppers - ‘I'm With You'

2.Cut Copy - Zonoscope

Καλύτερη συναυλία

Prodigy/kyuss/monster magnet/therapy?-Rockwave festival

Kαλύτερο video game

Witcher 2. Βία, σεξ, δολοπλοκίες, ηθικά διλήμματα, πλήρης απουσία μάυρου ή ασπρου. Μόνο γκρι. Το τσέχικο στούντιο μας έδωσε ένα αριστούργημα.

 

---

 

Φωτεινή Κολαϊτη
 

Top 10

1. Xeno and Oaklander - Sets And Lights

2.  Esben And The Witch - Violet Cries

3.  IAMX - Volatile Times

4.   Xiu - Dancing Voodoo

5.  Zola Jesus - Conatus

6..  Veronica Falls - Veronica Falls

7.  WU LYF - Go Tell Fire To The Mountain

8.  Dream Boat - Visions

9. Crystal Stilts - In Love With Oblivion

10 Black Lips - Arabia Mountain

Αυτά ήταν ίσως τα πιο ενδιαφέροντα για το 2011. Σίγουρα υπάρχουν κάποια που έχουν παραληφθεί. Γενικώς πιστεύω ότι το 2011 δεν ήταν πολύ δυνατή χρονιά στις κυκλοφορίες. Συνειδητοποιώ επίσης ότι το indie αρχίζει να γίνεται παρελθόν. Τα είδη που ξεπροβάλλουν είναι το chill wave και πιο πρόσφατο το witch house το οποίο έκανα κάμποσο καιρό να το καταλάβω. Μπορώ να πω πλέον ότι έχει να δώσει πράγματα αν και στη χώρα μας δεν είναι σχεδόν καθόλου διαδεδομένο. Έχει όμως, ενδιαφέρουσες επιρροές αν αναλυθεί. Επίσης κάπου διάβασα εικασίες ότι η επόμενη χρονιά θα είναι η τελευταία του cd. Θα έχουμε μόνο box sets και λογικά δίσκους που δεν σταμάτησαν ποτέ. Ας έρθει λοιπόν η καινούρια χρονιά με νέο υλικό, με όσα περιμένουμε και όσα σχεδόν δεν φανταζόμασταν.

Θα μπορούσα να πω ότι τα επόμενα είναι άλλη μια αξιόλογη δεκάδα που δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Δεν είναι όμως σε σειρά αξιολόγησης. Είναι απλά μια συμπληρωματική δεκάδα.
 
Beach Fossils - What A Pleasure  / Wild Palms - Until Spring / Ulterior - Wild In Wildlife / Split Mirrors - From The Beginning / Washed Out - Within And Without / The Horrors - Skying / Austra - Feel It Break / Glasvegas - Euphoric Heartbreak / S.C.U.M -Again Into Eyes / M83 - Hurry Up We Are Dreaming

 

---

 

Νίκος Δρίβας

 

Καλύτερα 10 άλμπουμ

1. Ordo Rosarius Equilibrio - Songs 4 Hate And Devotion

2. Misuse - April

3. Soror Dolorosa - Blind Scenes

4. IAMX - Volatile Times

5. White Lies - Ritual

6. Peter Murphy - Ninth

7. Zodiac Free Arts Club - Floating World

8. Death In June - Peaceful Snow

9. Clan Of Xymox - Darkest Hour

10. VNV Nation - Automatic

Νομίζω ότι πέρασε μια χρονιά που δεν μας πρόσφερε μεγάλες συγκινήσεις. Με δυσκολία κατάφερα να συλλέξω 10 καλά άλμπουμ (δύο από τα οποία είναι περσινής παραγωγής αλλά φέτος έπεσαν στα χέρια μου). Πρώτη θέση έδωσα στο νέο δίσκο των Ordo Rosarius Equilibrio που μου άρεσε ολόκληρο. Ομοίως και για το "April" των δικών μας Misuse. Αποκάλυψη ήταν ο δεύτερος δίσκος των Γάλλων Soror Dolorosa από το οποίο κομμάτια σαν το "Autumn Wounds" τα έλιωσα. Σταθερές αξίες τελικά και με αξιοπρεπές δίσκους οι IAMX και White Lies (με τραγουδάρες όπως "Ghosts Of Utopia" και "Strangers" αντίστοιχα). Δυναμική ήταν και η επιστροφή του Peter Murphy με ένα δίσκο που περιείχε αρκετά καλά κομμάτια όπως το απολαυστικό "I Spit Roses". Κλείνω με το δίσκο "Floating World" των Zodiac Free Arts Club, σχήμα του μουσικού παραγωγού Argy. Επηρεασμένο από το Krautrock καταφέρνει να ζωντανέψει το παρελθών με φρεσκάδα. Μια ακρόαση του αντιπροσωπευτικού track "Sonntags In Altona" θα σας πείσει.

 

Καλύτερα 10 τραγούδια (που δεν βρίσκονται μέσα στα top 10 album)

1. Burial - Street Halo

2. She Wants Revenge - Take the World

3. The Japanese Popstars - Take Forever Feat. Robert Smith

4. Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows - Polishing Silver

5. Ladytron - White Elephant

6. Gang Gang Dance - Adult Goth

7. Quell - Alsos

8. Rammstein - Mein Land

9. Gavin Friday - Able

10. Mogwai - Mexican Grand Prix

Με το σκοτεινό "Street Halo" ο Burial συνεχίζει να με συγκινεί. Αναμένω τώρα την νέα του ολοκληρωμένη δουλεία. Ο Robert Smith τελικά αποδεικνύει ότι όπου έχει δώσει την φωνή του, το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο, όπως στην περίπτωση του "Take Forever". Το EP του Sopor Aeternus που προηγήθηκε του άλμπουμ ήταν κατά την γνώμη μου πολύ καλύτερο. Νοσταλγικό το ρυθμικό "Alsos" του Quell, που μας μεταφέρει σε παλιότερες χορευτικές εποχές. Από εκεί και πέρα ξεχώρισα κάποια τραγούδια από γνώριμα ονόματα με εξαίρεση τους Gang Gang Dance, νέο απόκτημα της 4AD.

Καλύτερα Live

Interpol @ Entertainment Stage 07.06.2011

Ordo Rosarius Equilibrio @ Second Skin 20.11.2011

Καλύτερες Ταινίες

Black Swan

Habemus Papam (We Have a Pope)

Wir sind die Nacht (We Are The Night)

Unknown

 

---

 

Κωνσταντίνος Γούλας
 

01.The Weeknd - House Of Balloons: Ένας 21χρονος Καναδός υπογράφει την απόλυτη έκπληξη της χρονιάς, ένα μεθυστικό άλμπουμ απίστευτου μουσικού βάθους και συναισθηματικής έντασης, που ακροβατεί ανάμεσα στη μεγαλοφυϊα, το ναρκισσισμό και την ηδονιστική αυτοκαταστροφή. Ισορροπημένο, μεστό και τόσο πλούσιο που αδυνατείς να σταματήσεις να το ακούς. Αναμένεται ανάλογη συνέχεια (ήδη, το Thursday, που κυκλοφόρησε δυο μήνες μετά, κινείται σε αντίστοιχα επίπεδα). Αριστούργημα...

02.Machine Head - Unto The Locust: Επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά την αξία τους με έναν δίσκο ογκώδη και χορταστικό που σε πιάνει από το λαιμό από τα πρώτα δευτερόλεπτα και δε σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Ίσως μιλάμε για την κορυφαία metal μπάντα των ημερών μας - κάτι που γίνεται εμφανές σε κάθε κυκλοφορία τους.

03.Psychic Ills - Hazed Dream: Αυτό είναι άλμπουμ: Τεμπέλικο, ατμοσφαιρικό, ταξιδιάρικο, απλά υπέροχο! Μην ψαρώνετε αν δεν τους ξέρετε, ακούστε άφοβα και χαθείτε στις πιο ψυχεδελικές κιθαριστικές μελωδίες που γράφτηκαν μέσα στο 2011.

04.Girls - Father, Son, Holy Ghost: Οι καλύτερες στιγμές από τα 60's και τα 70's στριμώχνονται σε έναν πραγματικά πανέμορφο δίσκο με τον πιο φυσικό τρόπο. Και δεν ακούω κουβέντα για "ξαναζεσταμένο φαϊ" και τέτοια ωραία - εδώ μιλάμε για γνήσιο, καθαρό ταλέντο και έναν ανεπανάληπτο συνθετικό οργασμό που δεν πρέπει να λείπει από καμία δισκοθήκη.

05.Blanck Mass - Blanck Mass: Εφόσον μιλάμε για την πρώτη σόλο δουλειά του ½ από τους Fuck Buttons οι συστάσεις περιττεύουν. Ένα ονειρεμένο ηχητικό ταξίδι που αποκλείεται να αφήσει κάποιον ασυγκίνητο. Μπορεί να χάνει σε δυναμισμό και ενέργεια συγκρινόμενο π.χ. με το Tarot Sport, αναπληρώνει όμως με ατμόσφαιρα και βάθος.

06.Wolves In The Throne Room - Celestial Lineage: Επική κυκλοφορία από ένα ντουέτο που δε φοβάται να εξερευνήσει τις δυνατότητές του και να αποδείξει ότι δεν υπάρχουν όρια μεταξύ των μουσικών ιδιωμάτων. Black metal με έντονα φυγόκεντρες τάσεις, εμπνευσμένο και πειραματικό, σκοτεινό και απόκοσμο σαν την κόλαση αλλά ταυτόχρονα (και με έναν μαγικό τρόπο) απίστευτα λυτρωτικό. Το ιδανικό soundtrack για τις πιο μαύρες στιγμές μας.

07.Mogwai - Hardcore Will Never Die, But You Will: Η διαδικασία εξέλιξης των Mogwai σηματοδότησε τη στροφή τους σε μικρότερα tracks, λιγότερα ξεσπάσματα και περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία. Και λοιπόν; Οι Σκοτσέζοι παρουσιάζονται πλήρεις ιδεών και δείχνουν ότι παραμένουν σταθερά στην ελίτ της post-rock σκηνής.

08.Mastodon - The Hunter: Εγκαταλείπουν την concept θεματολογία που χαρακτήριζε τα προηγούμενα αριστουργήματά τους και καταθέτουν ένα έργο παθιασμένο, εθιστικό, που ακούγεται με τους ενισχυτές στο τέρμα. Τεράστια μπάντα σε παρατεταμένο δημιουργικό οργασμό, Sky is the limit..!

09.Explosions In The Sky - Take Care, Take Care, Take Care: Το ότι οι Explosions μπορούν να βγάλουν τέτοιους δίσκους με σβηστές τις μηχανές και κλειστά τα μάτια σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει την αξία του Take Care...

10.M83 - Hurry Up, We'Re Dreaming: Ογκώδες και πλούσιο, δεν θεωρώ πως είναι η καλύτερη δουλειά του κυρίου Gonzalez, ίσως όμως είναι η πιο πλήρης και χορταστική. Του αξίζει πραγματικά να εκτιμηθεί από όλους και όχι μόνο από τους οπαδούς των Μ83.

 

---

 

Γιάννης - Ορέστης Παπαδημητρίου

 

Λοιπόν, θα είμαι ειλικρινής: αυτή η λίστα είναι άδικη με πολλούς τρόπους. Είναι άδικη καθώς ο αριθμός καινούριων κυκλοφοριών που άκουσα δεν επαρκεί ως μουσικός χάρτης του 2011 απ'τον οποίο θα έσκιζα αυτά που με το απόλυτο αισθητικό μου κριτήριο θα μπορούσαν να αποτελέσουν δέκα σημεία που επιβίωσαν ενός σκληρού ανταγωνισμού. Είναι άδικη καθώς την τελευταία χρονιά η μουσική απόκτησε έναν ρόλο κομπάρσου στις ασχολίες μου και ερχόταν μόνο περιστασιακά σε πρώτο ρόλο, εκεί που βρισκόμουν σε εγχειρήματα εγχώριων καλλιτεχνών ως επι το πλείστον με ελεύθερη είσοδο. Είναι άδικη καθώς κατά την διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών υπήρξα θιασώτης-μουτζαχεντίν πολλών διαφορετικών ήχων και ρευμάτων τα οποία άλλαζα πριν προλάβω τον τρόπο που διαμόρφωσαν την προσέγγιση και τις κοινότητές τους. Είναι άδικη, γιατί τα παρακάτω alba (έλα παναγιά μου) είναι 10 τυχαία κενά σ' αυτό το μυθιστόρημα. Αλλά κι ο κόσμος είναι άδικος, οπότε ζαμανφού και πάμε, χωρίς κατάταξη:

Feist - Metals: Θα βρεθεί δικαιωμένο στην καταβολή των "εορτών".

Crystal Stilts - In Love With Oblivion: Γιατί είναι η καλύτερη σύγχρονη μπάντα.

Yussuf Jerusalem - Blast From The Past: Γιατί είναι μία αναγκαία επανεφεύρεση του rock 'n' roll

Katy B - On A Mission: Όπως συνηθίζω να την αποκαλώ, Γαμημένα Καλή Ποπ Μουσική. Με κεφαλαία.

Zomby - Dedication: Εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους όταν σταματούν να είναι κάγκουρες.

Andy Stott - We Stay Together: Το ζοφο-μίνιμαλ έχει πάρει τα πάνω του.

Sun Araw - Ancient Romans: Απ' τις καλύτερες αποδομήσεις του μουσικού παρελθόντος.

V/A - Miss Fortune Was A Henhouse Manager: Μία εκπληκτική ένδειξη του τι δεν παίρνουμε πρέφα να συμβαίνει ακριβώς δίπλα μας.

Dirty Beaches - Badlands: Έχω την εντύπωση ότι θα μας κουράσει πολύ στο μέλλον το Suicide revival. Προς το παρόν το χαιρόμαστε.

Tom Waits - Bad As Me: Ένα ωραιότατο mash-up της μέχρι τώρα καριέρας του.

 

Η ναυτία της χρονιάς: Πολλοί οι διαγωνιζόμενοι, ανάμεσά τους κατέχουν τιμητικές θέσεις οι συνήθεις ύποπτοι Πάσχος Μανδραβέλης, Απόστολος Δοξιάδης, Σώτη Τριανταφύλλου, Γιώργος Καρατζαφέρης, Ευάγγελος Βενιζέλος, Μίκης Θεοδωράκης και πολλοί άλλοι επιφανείς πολίτες. Αλλά η πιο οδυνηρή στιγμή ανήκει σαφώς στον βασιλιά Γιάννη Πρετεντέρη και αυτό εδώ το άρθρο.

Η συναυλία της χρονιάς: Αναμφισβήτητα η συναυλία των Bruised Lee, Xysm, Wham Jah, Sacsamases σε μια ταράτσα της Καλαμιώτου με θέα την ακρόπολη πίσω από την μπάντα. Ίσως το ωραιότερο setting συναυλίας που έχω δει ποτέ.

Το τραγούδι της ερχόμενης χρονιάς: Sage Francis - Conspiracy To Riot πιθανότατα. Καλή χρονιά.

 

---

 

Αυτά και για φέτος, από όλους τους συντάκτες του postwave.gr, καλές γιορτές, υγεία και ένα ακόμα καλύτερο μουσικό νέο έτος!