M'era Luna 2006 (Festival review & pictures)

Error message

Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->load() (line 175 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Warning: array_flip(): Can only flip STRING and INTEGER values! in DrupalDefaultEntityController->cacheGet() (line 391 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/includes/entity.inc).
Notice: Trying to get property 'type' of non-object in eval() (line 13 of /var/www/vhosts/postwave.gr/httpdocs/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).

M'era Luna 2006 (Festival review & pictures)

by / Aug 25, 2006 / comments

12 & 13 August 2006 - Hildesheim, Germany

Λοιπόν, κατ' αρχήν ο καιρός σύμφωνα με τις προγνώσεις αναμενόταν βροχερός στην περιοχή σε όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ κάτι οπωσδήποτε απεχθές όταν σκοπεύεις να μείνεις σε σκηνή.
Ευτυχώς έπεσαν τελείως έξω αφού δεν είδαμε σταγόνα νερού (μόνο μπύρας) και απλά ο καιρός ήταν γενικά μουντός, ότι καλύτερο για μας, τους εχθρούς του ήλιου δηλαδή.

On to the stage λοιπόν...

DAY 1

Πρώτο γκρουπ για μένα οι Gothminister τους οποίους δεν είχα ακούσει ξανά (ντροπή μου, με το που θα πέσουν οι ζέστες πάω για δισκογραφία) και με εξέπληξαν πολύ ευχάριστα αν και έπαιζαν στις 12.30 το πρωί. Είναι μια πιο μέταλ άποψη των Rammstein, είχαν το βάψιμο σε όλο το πρόσωπο, δεν σκέφτηκαν την ζέστη και φορέσαν 5 ρούχα παραπάνω και να γουστάρουμε, ενώ υπήρχε κι ένα βάθρο από όπου τραγουδούσε την περισσότερη ώρα ο Bjorn σε στυλ πρωθυπουργού χεχ…
Ωραίος !!!
Καπνοί κίτρινοι (μύριζε μπαρούτι στην αρχή), πυροτεχνήματα, τα πάντα.

Επόμενοι οι Girls under Glass δεν με εντυπωσίασαν, αν ήταν να μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο θα το είχαν ήδη κάνει στα 20 χρόνια τα οποία γιόρτασαν εκείνη την ημέρα. Ανέβηκαν και δυο τρεις guests τους οποίους δεν αναγνώρισα πλην του μέγιστου Peter Spilles (Project Pitchfork) οι οποίοι τραγούδησαν μαζί τους..

Στην συνέχεια οι Mesh, στις 2:45 με προβλημάτισαν πολύ.
Διάλεξαν ίσως το πιο κοιμισμένο setlist που θα μπορούσαν να διαλέξουν (Petrified - Trust you - My Hands are tied - Leave you Nothing - Can you mend Hearts - Open up the Ground – Fragile - From this Height), η σκηνική τους παρουσία ήταν όπως πάντα (ανύπαρκτη) ενώ έκαναν και λάθος στο τρίτο κομμάτι λέγοντας ότι θα παίξουν το Open up the Ground και παίζοντας το My Hands are tied προσπαθώντας μετά να μπαλώσουν τη γκάφα τους χαριτολογώντας.
Καλά δεν τους είπε κανείς ότι το συγκεκριμένο φεστιβάλ δεν ενδείκνυται για προώθηση του τελευταίου άλμπουμ του όποιου συγκροτήματος συμμετέχει? Έλεος πια, σαν τους Xymox μαϊντανοί θα καταντήσουν να περιφέρονται από δω κι από κει και να παίζουν τα μεσημέρια.
Τόσα ωραία κομμάτια έχουν, ας τα παίξουν και λίγο δεν θα πάθουν και τίποτα. Ας βγάλουν κανα ρεμίξ πιο γρήγορο και λίγο διαφορετικό να παίζουν στα live, δεν είναι τόσο δύσκολο.

Τους FunkerVogt τους άφησα να παίξουν χωρίς εμένα γιατί ήθελα να αλλάξω (να βάλω τα βραδινά μου) και να πάω να δω τους Unheilig στην άλλη σκηνή. Είχε πολύ κόσμο πίσω όμως που χόρευε, μεγάλη απήχηση στη Γερμανία λέμε. Ξέρουν να μεταδίσουν το κέφι οι άνθρωποι.

Στους Unheilig γινόταν πραγματικά ο χαμός. Δυστυχώς το υπόστεγο που στεγάζει την δεύτερη αυτή σκηνή είναι μικρούλι (σαν 5-6 Gagarin) και δεν χωράει πάνω από 5000 κόσμο το καημένο.
Οι Γερμανοί τους γουστάρουν πολύ απ όσο κατάλαβα με αποτέλεσμα να μη μπορείς να βρεις κάπου να επικρατεί το αδιαχώρητο. Ξεκίνησαν με τα Luftschiff και Astronaut από το τελευταίο τους (αναμενόμενα ειδικά το τελευταίο) Gelobtes Land (δεν είμαι σίγουρος γι αυτό) και συνέχισαν με το επερχόμενο single τους Ich will leben στο οποίο θα συμμετέχει ο Peter Spilles. (τον οποίο και ξαναείδαμε – τι χαρά! )
Απ’ όσο είδα πρόκειται να ανοίγουν και την περιοδεία των Project Pitchfork στην Γερμανία από τέλη Σεπτέμβρη ως αρχές Νοέμβρη (πολύ καλή φάση αν πέσει προς τα κει κανας αγώνας της Πανάθας)
Τελείωσαν με το αγαπημένο μου το Machine όπου και σηκώθηκε όλο το υπόστεγο στον αέρα. Γενικά ήταν καταπληκτική η εμφάνισή τους, τόσο σε απόδοση (αν και θα μπορούσαν να επιλέξουν και πιο γρήγορα κομμάτια από παλαιότερους δίσκους) όσο και σε σκηνική παρουσία και περιμένω με αγωνία κάποιον να τους φέρει στην Ελλάδα (κατά προτίμηση με Gothminister) για να τους ξαναδώ.

pwblutmer Έφυγα τρέχοντας και (ναι είναι απίστευτο αλλά) πρόλαβα να δω Die Krupps και να ακούσω μάλιστα και τα Alive, To the hilt, και Fatherland με το οποίο έκλεισαν. Αυτό ήταν το συγκρότημα που περισσότερο στενοχωρήθηκα που έχασα, δεν ξέρω αν θα πετύχω ξανά συναυλία τους. Τουλάχιστον το High tech/Low life να είχα ακούσει…

Το show που παρουσιάζουν οι blutengel προτίμησα να το δω από πιο πίσω. Αυτοί πλέον ούτε ένα συνθ δεν βγάζουν έτσι για τα προσχήματα. Μόνο ο Chris και ένα τσούρμο γκόμενες εμφανίζονται στη σκηνή.
Τέσπα δεν θα επεκταθώ απλά είναι ντροπή να βγαίνουν αυτοί πιο αργά από τη γκρουπάρα τους Die Krupps.

Για τους Frontline Assembly, αυτές τις μουσικές ιδιοφυΐες, δεν θα μπορούσα να μείνω τόσο πίσω φυσικά. Το τελευταίο άλμπουμ αν και κάπως περίεργο είχε μέσα ύμνους σαν το Buried Alive που άλλοι δεν θα έγραφαν ούτε στον ύπνο τους. Δυστυχώς για το ευρωπαϊκό τμήμα της περιοδείας τους δεν ήρθε ο Rhys Fulber κάτι που δεν ήξερα και λίγο απογοητεύτηκα. Όμως ο Bill Leeb είναι πραγματικά εκρηκτικός σαν προσωπικότητα. Οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους, ο άνθρωπος είναι αλλού. Δεν ξέρω αν έμειναν ικανοποιημένοι όσοι τους είχαν ξαναδεί, αυτό το συγκρότημα μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον εαυτό του, όμως για μένα η εμπειρία θα μείνει αξέχαστη.

pwflaass Από τις πρώτες νότες του Buried Alive (είπαμε, πρόκειται για ύμνο) ,το ισοπεδωτικό Vigilante, το τελετουργικό Bio-Mechanic το πορωτικό Dead Planet (A yellow sky turning blue στην κυριολεξία) το πρωτόγονο Millenium όπου και ο κιθαρίστας και ο Bill πιάσανε και βαράγανε κάτι τυμπανοπερκάσιονς, το ατμοσφαιρικό με το δικό του τρόπο Maniacal, to Unleashed που δεν το έχω συνηθίσει ακόμη, το Plasticity που δεν το έχω καν (γκρρρρ) το Gun και το ανεπανάληπτο Mindphaser που έκλεισε και το live, o Bill περιφερόταν με την βερμούδα το όρθιο μαλλί και τα μαύρα γυαλιά του ένας τρελός εφευρέτης μουσικών ήχων, ένας μουσικός ίνδαλμα.

Δίπλα του ένας πολύ καλός κιθαρίστας (και σε σκηνική παρουσία) δύο για τα πλήκτρα και ο ντράμμερ....
Αυτά είναι!

pwfla Τώρα που ξαναδιαβάζω τι έγραψα, δεν είναι review αυτό, είναι παραλήρημα κάποιου που γουστάρει τρελά κυρίως FLA, αλλά και Delerium - Conjure One και μετά το live αυτό γουστάρει ακόμη περισσότερο. Όπως λένε και στο Maniacal:
There s no surprise
We all start to burn
When will we learn?
Καλύτερα να μην το λάβετε υπόψη σας.

Όποιος άλλος και να έπαιζε στη συνέχεια θα πήγαινα για μπύρες αλλά πως είναι δυνατόν να κάνεις κάτι τέτοιο όταν πρόκειται να εμφανισθεί το συγκρότημα που μαζί με τους Front 242 οριοθέτησε ολόκληρο το EBM ανοίγοντας τέτοιας έκτασης νέες λεωφόρους για ολόκληρη την ηλεκτρονική σκηνή?
Nitzer Ebb, ένα όνομα θρύλος.
Και τι να σχολιάσεις όμως από ένα λάιβ ενός συγκροτήματος που αποτελείται από δύο κάφρους που βαράνε όρθιοι κάτι ντραμς και τον Douglas McCarthy να πηγαινοέρχεται στη σκηνή με στρατιωτικό παντελόνι και μπότες ως το γόνατο (δημοκρατικότατος όπως ορθώς σχολίασε ο γιατρός από πάνω) και να φωνάζει?
Αφήστε καλύτερα and Let your body learn.
Τίποτε άλλο.
Όποιος δεν το δει δεν μπορεί να καταλάβει. Κάτι ακούγεται για νέο άλμπουμ πάντως, νέα τραγούδια υπάρχουν, οπότε μάλλον δεν θα την παρατήσουν έτσι εύκολα την ιστορία.

Για τους Bauhaus δεν νομίζω πως θα μπορούσα να προσθέσω κάτι περισσότερο απ όσα έγραψα εδώ μέσα, μετά την συναυλία του Βερολίνου. Πρόκειται για ένα γκρουπ τόσο σπουδαίο που κάθε λόγος μοιάζει φτωχός.
Σε σύγκριση με το live εκείνο πάντως μου φάνηκαν σαφώς λιγότερο ορεξάτοι. Δεν ήταν μόνο ιδέα μου, βέβαια κι εγώ δεν ένοιωθα την ίδια συγκινησιακή φόρτιση αφού μόνο ένα εξάμηνο είχε περάσει από τότε, φαινόταν όμως να νοιώθουν ότι από κάτω υπήρχε ένα ετερόκλητο κοινό 50.000 ατόμων και όχι 5.000 αφοσιωμένοι οπαδοί.
pwash

Ο Murphy δεν έκανε όλα όσα έκανε στο Βερολίνο, δεν εστίασαν καθόλου την θεατρική τους παράσταση στον Daniel Ash και τον David J, δεν έπαιξαν τόσο με τα φώτα, δεν βγήκαν καν για encore και το είχαν προσχεδιάσει έτσι, έπαιξαν λιγότερα κομμάτια (παρέλειψαν και πολύ σωστά την διασκευή των Joy Division – δεν είναι για όλους).
Εντάξει, λογικό ήταν μάλλον.
Μην παρερμηνευτούν τα όσα γράφω, δεν μειώνεται στο ελάχιστο η αξία της εμφάνισής τους, όμως στις 11:00 το βράδυ και αφού πριν έχεις ΖΗΣΕΙ τόσες ώρες ΜΟΥΣΙΚΗΣ τα πράγματα φαίνονται λίγο διαφορετικά.
Πιο πολύ θα μου μείνει σαν εικόνα η αρχική τους εμφάνιση στο Mera Luna, βγήκαν όλοι μαζί απότομα και γρήγορα με λίγα φώτα πίσω τους, προχώρησαν στο άκρο της σκηνής προς τον κόσμο και στάθηκαν εκεί ακίνητοι κοιτώντας τον…..
Αυτό που έγινε από κάτω είναι αυτό που ονειρεύεται να ζήσει το 99.9% του συνόλου των μουσικών του πλανήτη αλλά δεν θα τα καταφέρει ποτέ.
Έκλεισαν και πάλι με το Bela φορώντας ο Murphy την κάπα του βρυκόλακα….

DAY 2

Η επόμενη μέρα ήταν σαφώς κατώτερη. Μέσα στον ύπνο μας από την σκηνή, σαν εφιάλτη ακούσαμε τους Clan of Xymox. Τι ν’ αυτό το πράγμα μ αυτό το συγκρότημα? Ούτε μια σταλιά να μην κλείσει ο μάτης μας?
Επιτέλους δηλαδή, πόσες φορές πρέπει πια να ακούσουμε τα ίδια και τα ίδια? Χωρίς να τους βλέπω, τους φανταζόμουνα εκεί ακίνητους να ερμηνεύουν τα κομμάτια και κάποιους αμετανόητους από κάτω να θέλουν να τους ξαναδούν.…
Ευτυχώς έπαιξαν μόνο μισή ώρα, στις μία παρά κάτι είχαν ήδη εξαφανισθεί. Πάλι καλά.
Εδώ να σημειώσω ότι ο ήχος δεν είχε καμία σχέση με τον ήχο στα, αποκαλούμενα από τους διοργανωτές τους, «φεστιβάλ» εδώ στην Ελλάδα. Υπήρχαν δύο κολώνες από ηχεία στα δεξιά και αριστερά της σκηνής τέτοιες που άκουγες πεντακάθαρα ακόμα και αν ήσουν σε απόσταση 1 χιλιομέτρου, στην τελευταία σκηνή που είμασταν εμείς δηλαδή. Το 25% του κόσμου που παρακολουθούσε τις συναυλίες φορούσε ωτοασπίδες !!! Καλά για την σκηνή τι να πεις? Όπου και να καθόσουν αρκεί να είχες ύψος άνω του ενός μέτρου και έβλεπες. Κάτω από την σκηνή, που βρισκόταν στο ψηλότερο σημείο της περιοχής, περνούσε όρθιος άνθρωπος. Οι σεκιουριτάδες ευγενικοί ακόμη και σε μας που δεν καταλαβαίναμε γρι, ήταν παντού και δεν φαίνονταν ποτέ, Άψογοι ή μάλλον ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ.
Καμία σχέση με εδώ δηλαδή.
Και γενικά η όλη οργάνωση. Οι άνθρωποι διαχειρίζονταν χωρίς ούτε ένα πρόβλημα 50.000 κόσμο που έκανε κάμπινγκ εκεί επί δύο μέρες και έτρωγε έπινε πλενόταν κλπ (among others).
Εδώ οι δικοί μας ούτε το παρκάρισμα δεν μπορούν να διαχειρισθούν….
Τέσπα, κάθε σύγκριση προκαλεί θλίψη…

Στους Rotersand όπου πήγαμε με τη μπύρα μας μετά τα απαραίτητα ψώνια είχε και πάλι μαζευτεί αρκετός κόσμος (το αδιαχώρητο επικρατούσε - κιρήσκηνή γαρ). Αυτή τη σκηνή πρέπει να κάνουν κάτι να την διπλασιάσουν του χρόνου, δεν πάει άλλο.
Τέσπα. Τα παιδιά είχαν πολύ κέφι, παίξανε όλα τα χιτ και μου θύμισαν πάλι πόσο γερά υποσχόμενο γκρουπ είναι και πόσα περιμένω από αυτούς.
pwapopmer

Οι In Strict Confidence είναι από τα πολύ αγαπημένα μου groups και δεν θα έχανα με τίποτα αυτό το live (ανανεώνοντας την μπύρα μου). Ξεκίνησαν με ένα ultra best of από τα καινούρια, Promised Land / Closing eyes / Fading light κλπ αλλά αργότερα η Antje έφυγε και έπαιξαν και παλαιότερα κομμάτια.
Και μένα η ίδια απορία μου δημιουργήθηκε πάλι.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ BAND ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΥΜΑΜΑΙ?
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ?
ΓΙΑΤΙ?

Βγαίνοντας πέτυχα και λίγο Apoptygma Berzerk.
Και ναι, θυμάστε όσους τους είδαν στην τελευταία συναυλία τους στην Ελλάδα και μας έλεγαν ότι πέρασαν καλά και δεν τους πιστεύαμε?
Ε ναι είχαν δίκιο. Πως βελτιώθηκαν έτσι αυτοί? Κέφι πολύ, κίνηση, ενέργεια και η ανάλογη ανταπόκριση από του κοινό. Καλά κομμάτια έχουν (δεν επέμεναν στις τελευταίες τις μπουρούχες απ όσο είδα) δεν είναι δύσκολο να σε διασκεδάσουν. Για να δούμε και το επόμενο άλμπουμ τους… Άντε – άσπρο πάτο παιδιά.

Νοιώσαμε την κόλαση να πλησιάζει και πήγα όσο πιο μπροστά μπορούσα για να δω τον Νο 1 λόγο του ταξιδιού μου αυτού.

Οι Ministry για μένα έχουν μετά από τόσα χρόνια μετατραπεί σε μια πολεμική μηχανή. Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο soundtrack για ένα πόλεμο, επεκτατικό κατά προτίμηση.

Ο θείος Al και η παρέα του, Paul Raven, Tommy Victor, Mike Scaccia, John Bechdel και Joey Jordison, αν και μόνο έξι άτομα κάνανε φασαρία για εκατό.
Οι παραμορφώσεις στο μάξιμουμ, ταχύτητες αεροπλάνου δημιούργησαν στο κοινό παράκρουση (και σε μένα) με αποτέλεσμα μόνο συγκεχυμένες εικόνες να μου έχουν μείνει στη μνήμη από το όλο happening. Οι εποχές του πρώτου χαζοποπ δίσκου έχουν ανεπιστρεπτί περάσει (ευτυχώς) δίνοντας την θέση τους στην ωμή βία. Όσοι (τυχεροί) απέκτησαν την τελευταία δουλειά τους μπορούν να καταλάβουν πως αντιμετωπίζει το συγκρότημα το σύγχρονο μουσικό γίγνεσθαι. Μπορούν λοιπόν και να φανταστούν την άποψη τους για το πώς πρέπει να εκτελούνται κομμάτια που έγραψαν ιστορία στην μουσική από το Psalm 69 και το The Mind. Στο μυαλό μου έμεινε και η έξοδός τους, έφευγαν ένας ένας μένοντας να παίζουν οι υπόλοιποι. Στο τέλος έμεινε να βαράει μόνο το συνθεσάιζερ…
Μία από τις τρεις καλύτερα live που έχω δει στη ζωή μου, θα προσπαθήσω να είμαι και στην επόμενη περιοδεία τους, τίποτε άλλο.

Είναι νομίζω κατανοητό ότι μετά από αυτούς δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω κάτι άλλο. Folk - μεσαιωνικά –μισογκοθ – μισομέταλ - nightwish wannabe bands δεν είναι το στυλ μου. Συμπαθητική ήταν η τραγουδίστρια των Within Temptation όμως απ όσο άκουσα…..

Συμπερασματικά το φετινό line up ήταν ένα από τα καλύτερα διότι υπήρχε τεράστιο πλήθος ΤΡΟΜΕΡΩΝ συγκροτημάτων, όχι απλά να δεις για να δεις, ΕΠΙΒΑΛΛΟΤΑΝ να τα έχεις δει αυτά στη ζωή σου.

Ελπίζω και του χρόνου οι headliners Fields of the Nephilim (λέω εγώ τώρα… ) να με βρουν εκεί, στην πρώτη σειρά.

Αυτά.

Κείμενο: Φώτης Β.

Photos: Be-Subjective!De και Φώτης Β.