Η συναυλία των SLEEP PARTY PEOPLE είναι από τα παράδοξα στην ιστορία των συναυλιακών δρώμενων στη χώρα μας. Χωρίς να έχουν μεγάλο κοινό εδώ αλλά αρκετά αγαπητοί από αρκετούς bloggers και ανήσυχους ακροατές, χωρίς να έχουν ηχογραφήσει τίποτα εδώ και δύο χρόνια και χωρίς έντονη παρουσία γενικά, τους είδαμε στη σκηνή του Gagarin, χωρίς πολύ κόσμο. Με τι διάθεση έφυγε ο κόσμος μετά όμως είναι κάτι που είχα καιρό να ζήσω..

Όλα ξεκίνησαν με την εμφάνιση των GIOUMOURTZINA για τους οποίους σας έχουμε ξαναμιλήσει όταν άνοιξαν για τη συναυλία των THE SOFT MOON το περασμένο Φθινόπωρο.
Δεν θα πούμε τίποτε παραπάνω από ότι αναφέραμε σε εκείνο το άρθρο μόνο να προσθέσουμε ότι έχουν περισσότερο δεμένο και ξεκάθαρο ήχο με περισσότερα φανκ στοιχεία να ανακατεύονται δημιουργικά με τις darkwave γραμμές στο μπάσσο και τους ηλεκτρονικούς ρυθμούς. Έπαιξαν καινούρια κομμάτια που δείχνουν ότι έχουν εξελιχθεί καλά ενώ έπαιξαν και τα καλύτερα παλιότερα τους ( εκτός του Trinity's On Fire, δυστυχώς) ξεσηκώνοντας το λιγοστό κοινό που ενθουσιάστηκε αρκετά ώστε πλέον να ελπίζουμε ότι και το ντεμπούτο τους στην Inner Ear σύντομα θα είναι έχει καλή αποδοχή πέρα από το ότι αναμένεται να είναι από τα άλμπουμ της χρονιάς. Θεωρούμε αυτή την εμφάνιση τους σαν μια πολύ καλή ένδειξη για το τι έχουμε να περιμένουμε ακόμα από αυτούς. Αισιόδοξη άποψη ή όνειρο, αυτά αποκομίσαμε από την εμφάνιση των GIOUMOURTZINA και είναι κάτι που δεν το αποκομίζουμε εύκολα από support τελευταία.

Μετά το τέλος της εμφάνισης τους, το ερώτημα που πλανιόταν στους περισσότερους παρευρισκομένους που πλέον είχαν γεμίσει αρκετά το κλαμπ ώστε να μην αισθανόμαστε την παγωμάρα της χαμηλής προσέλευσης, ήταν τι θα περιμέναμε από το κύριο όνομα της βραδιάς.

Οι SLEEP PARTY PEOPLE είναι ένα σχήμα με διακριτική παρουσία στο χώρο της ανεξάρτητης ευρωπαϊκής σκηνής. Καλά καλά λίγοι γνωρίζουν οτι είναι προσωπικό όχημα του Brian Batz και όχι κανονική μπάντα. Απλά όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος:
«It's a bunch of good friends that's playing with me. So, it's not a band, it's just me and my bunnies, in a way».
Εμφανίζονται πάντα με κουνελομάσκες όχι γιατί ντρέπονται επί σκηνής αλλά γιατί δίνει φυσικά κάτι ιδιαίτερο στις ζωντανές εμφανίσεις τους.
Και τα τρία άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα διακρίνονται για την συναισθηματική προσέγγιση στις ενορχηστρώσεις. 'Εχουν μάθει πολλά από τους SIGUR ROS και τους MEW, αλλά τόσα όσα για να έχουν το δικό τους στίγμα και λάμψη. Οι δίσκοι τους διακρίνονται για την συμμετρία μελωδιών και ρυθμών, τη ζεστασιά των τραγουδιών και τα χαρακτηριστικά αλλά πλέον προβλέψιμα φαλσέτο φωνητικά που ακούμε σε σχήματα από τους RADIOHEAD. Η διακριτική τους παρουσία όλα αυτά τα χρόνια δεν τους έκανε καλό στη φήμη τους αλλά σίγουρα η δημιουργική τους πορεία διακρίνεται για ποιότητα αλλά και όμορφα,ζεστά τραγούδια, δομημένα και φτιαγμένα για ονειροπολήματα, νοσταλγία και χαμηλές θερμοκρασίες.
Έτσι αν και δεν είχα ασχοληθεί αρκετά ώστε να περιμένω οτιδήποτε, εν τούτοις αυτή η έλλειψη της σιγουριάς με έκανε να ρισκάρω και να παρευρεθώ στο κλαμπ.

Το γεγονός ότι ο κόσμος που συνάντησα ήταν ηλικίας από 30-40, στην πλειοψηφία τους, έδειχνε ότι ήταν εκεί για να ακούσουν ήχους που κατάγονται από τα τέλη της δεκαετίας του '90 και αγαπήθηκαν σε όλη τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας.
Με το που ανέβηκαν στη σκηνή οι τέσσερεις μουσικοί ήρθε και η πρώτη ένδειξη ότι αυτό που θα παρακολουθούσαμε θα ήταν τουλάχιστον ενδιαφέρον. Πληκτροφόρα και κιθάρες για τα τρία μέλη και κανονικά αλλά και ηλεκτρονικα κρουστά για τον ντράμμερ. Οι μάσκες ήταν επίσης ένα θετικό στοιχέιο του image και παρέπεμπαν σε κάτι σκοτεινό όσο και οι ταινίες του Lynch αλλά και σε κάτι μυστηριώδες όσο οι THE RESIDENTS. Όμως ξέραμε ότι είναι πολύ μελωδικοί για να είναι «της άλλης μουσικής μεριάς».
Ξεκίνησαν με το ''Change In Time'' και αμέσως φάνηκε ότι αυτά που ακούγαμε στους δίσκους έπρεπε να τα ξεχάσουμε. Το σχήμα ήταν πολύ πιο δυναμικό και λιγότερο ντροπαλό στη σκηνή.  Για την υπόλοιπη ώρα κάθε τραγούδι από τα δεκαπέντε που έπαιξαν συνολικά ήταν μια μικρή έκπληξη. Με την ένταση που έπαιξαν,  και οι μελωδίες αποκτούσαν μια καλύτερη δυναμική  απ' ότι στους δίσκους αλλά και οι ρυθμοί μετατράπηκαν σε γερό όχημα για όλη την υπόλοιπη δομή των τραγουδιών τους παύοντας να είναι στο περιθώριο, όπως στους δίσκους.

Ζωντανά τα τραγούδια αναδείχθηκαν περισσότερο. Το σχήμα έδειχνε να έχει τον έλεγχο των συνθέσεων, οι ενορχηστρώσεις ήταν δεμένες και κομψές, η μελωδικότητα έρεε ή κυριαρχούσε σε ρυθμικά μέρη που εκτόξευαν τη σύνθεση ψηλά ( ''I See The Moon'', ''An Iris Pseydocorous'', ''Things Will Disappear Like Tears In The Rain'' ( και μόνο αυτή η αναφορά στο Blade Runner, έφτασε για να τους συμπαθήσω αρκετα)), ακούσαμε ονειρικές ελεγείες για το φεγγάρι και τον έρωτα που μας παρέσυραν μακριά ( ''I See The Sun, Harold'',  ''Notes For You''), η σκηνική παρουσία γενικά ήταν άψογη.
Οι SLEEP PARTY PEOPLE, δεν φοβούνται να ροκάρουν και να παίξουν με τον ηλεκτρισμό. Μπορεί να μην εκτροχιάζονται αλλά αντίθετα από τους άλλους μουσικούς του συγκεκριμένου ύφους που κρατάνε πάντα χαμηλά το αεροπλάνο αυτοί κορυφώνουν στα ύψη, προκαλώντας γενικό ενθουσιασμό μετατρέποντας την απορία σε θαυμασμό και χαρά.
Στο τέλος της συναυλίας μαζευτήκαμε σε ομάδες. Άλλοι παραμιλούσαν, άλλοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν τι τους χτύπησε και άλλοι απλά είχαν μείνει έκπληκτοι.

Οι SLEEP PARTY PEOPLE δικαίωσαν την εταιρεία που τους έφερε. Άσχετα της προσέλευσης, τόλμησαν και επέβαλλαν, ακόμα και σε μισγεμάτο κλαμπ, ένα σχήμα που έχει πλούσιο και δυνατό ήχο αλλά μάλλον χρειάζεται καλύτερο παραγωγό, μάνατζερ και εταιρεία για να ανέβει σε καλύτερες θέσεις στην Ευρωπαϊκή σκηνή.
Ήταν μια βραδιά που άφησε τόσο καλές εντυπώσεις που μερικοί από μας ίσως και να παρακαλάνε να ξαναέλθουν και σύντομα μάλιστα....
Παρακάτω και τα σετ λιστ των σχημάτων και επειδή πιθανόν να αναζητήσετε τα τραγούδια των SLEEP PARTY PEOPLE έχουμε παραθέσει και τους δίσκους που βρίσκονται οι αρχικές ηχογραφήσεις.  

SLEEP PARTY PEOPLE Set list:
Change In Time (Floating, 2014)
Floating Blood Of Time (Floating, 2014)
Chin  (We Were Drifting On A Sad Song, 2012)
10 Feet Up (Sleep Party People, 2010)
Gazing At The Moon  (We Were Drifting On A Sad Song, 2012)
Notes To You  (Sleep Party People, 2010)
An Iris Pseudocorous (Sleep Party People, 2010)
I See The Sun, Harold (Floating, 2014)
I See The Moon (Floating, 2014)
In Another World (Floating, 2014)
Death Is The Future (Floating, 2014)
Heaven Is Above Us (We Were Drifting On A Sad Song, 2012)
I'm Not Human At All (Sleep Party People, 2010)
A Dark God Heart (We Were Drifting On A Sad Song, 2012)
Things Will Disappear Like Tears In The Rain  (We Were Drifting On A Sad Song, 2012)

GIOUMOURTZINA set list:
Leviathan
Russian Market
Chinese Battleship
Mouthless
Lobby Raver
Palaces in the night terror
Chrysostomou Smirnis
Fayum
Glasgow  

Χρήστος Μίχος

Photos: Αλεξάνδρα Κατσαρού