Δίσκοι
Tears For Fears - Everybody Loves a Happy Ending
01.everybody loves a happy ending / 02.closest thing to heaven / 03.call me
mellow / 04.size of sorrow / 05.who killed Tangerine? / 06.quiet
ones / 07.who you are / 08.the devil / 09.secret world / 10.killing with
kindness / 11.ladybird / 12.last days on earth
Sanctuary Records / June 2004
It’s been more than 20 years since that album with the crying child on the cover
was released and the perfect electropop songs of the british duo touched my
teenage heart.
“The Hurting” was the absolute guide for teenagers and their
fears, done with naïve sensitivity but in such a mature way! Everything was
placed so nice and clear in it. It became immediately one of my favorite records
at that time..still is!
Then came “shout”, a more heavy sound and a universal
success with “songs from the big chair”. Tears For Fears were superstars, even
more successful than Duran Duran at that period, and the guys weren’t gorgeous,
right?
Songwriting skills, who can doubt about that?
A couple of years
later they (re)discovered The Beatles…”the seeds of love” was a far cry from
what I expected from them..I lost touch..I was an 80’s kid and they outdated
me..sorry guys, bye….
But it was that solo effort of Roland Orzabal some
years ago that made me remember what a genious composer he is! “Tomcats
screaming outside” was a brilliant album and the announcement of TFF reunion was
definitely something to look forward to..
And maybe I was too naïve to
believe that the guy is craving for the past and would like to revisit his youth
through Tears For Fears. I could see no other reason why he’d like to record
under the TFF name..and please, don’t mention bank accounts..
Unfortunately
it’s not like that at all..Tears For Fears don’t seem nostalgic about “the
hurting” years but only about the so called “mature” period of theirs..That
can’t be happening! Can it??
Well, yes….
“Everybody loves a happy
ending” could be called “seeds of love-the sequel” or “I can’t get over sgt.
Peppers lonely heart..”
I’m not a person that judges the book by the cover,
but just take a look at it! You can put it next to your 60’s -70’s psychedelic
record collection and it’ll fit perfectly!
Then, you move to the content and
feel the real hurting…The letting-you-down one..
Ok, maybe the songs are
good, I don’t think that Orzabal can write bad songs. It’s the direction of the
band in 2004 that bothers me..And so do song titles like “ladybird” or “who
killed Tangerine?”...Well, punk killed Tangerine..and new wave buried her…You
should know about that mr. Orzabal!!!
I’m not nagging..I know that someone
might say that “call me mellow” is pretty nice with its “dear
prudence”-ish guitar and the poppy chorus (a reminiscent of “head over heels”)
and “quiet ones” is a very good guitar-pop song, but the rest of the
album seems drowned in confusion trying really hard to marry “sgt. peppers
lonely hearts club band” to Bowie’s “young Americans”….
And it’s a shame that
this advanced cd I got has no information, cos I’d like to know what Curt Smith
is doing on this record, except from singing the more soulful tunes of
course..
I don’t know..I might be a bit confused too, but what I really know
is that Tears For Fears failed where Soft Cell succeeded with their reunion
album. It’s called memory lane…that would be enough, for me at
least…
Memories fade…indeed!
Kostas Brellas
“Do a review for the Kirlian..!” you said...Who me? How? With what? My inadequacy started haunting me again... And there are demons out there... Sinking... thinkin… “I’ll try.”
And then... I realised it: there was no need for that... I had my recorded memory... of everything...
It’s in me… that invisible front...
Like those fading memorabilia you’re so eager to hold... unspoiled by the passage of time... by those sinister seasons of life... And you freeze them... emotional cryogenics...
Like wakin up from an intense dreamy sleep... and all is so blurry... confused… but you remember this detail so, oh so clearly!!... A look... a smile… a melody... (a dream is never just a dream)... a woman’s dreams... Oh yes... these definitely reach where men cannot live...
"..the memory of men…" I remember actually traveling in Jarboe’s head... hearing the voices inside…
But it was so much more than that... A journey through space and time… that has the precision, the charm and awe of a mathematical equation, waiting to drown you in its mystic genious…
You’re not certain if it’s a microcosm or a macrocosm this you discover...
But that doen’t matter... Just keep on traveling... through k-space-y... the liquid time…where darkness and light are playing with the shadows...
I remember following a path of flowers... and meeting a man and a woman who shared this amazing connection... and have made a language of their own... Or maybe it was the very sighs and moanings of their souls... could that be?
"all the sounds.. all the damned suns.. all the beasts.. all the bastard sons.. are about to know who you are.." Such a dreadful exposure and revelation at the same time...
They have built this maschine you see... wires connecting their hearts and their minds and their souls... It inhales all this immaterial forms of life... and transforms them into sounds... Music…
"sometimes i’m happen to dream.. and i don’t know the truth.. i’m seeing you.. just seeing.. again.. holding out.. for a non-existent guilt,f or every repressed scream.. you waited.. waited"… And at that exact moment the pain striked...
They took me with them, Angelo and Elena... to strange places... unearthly places... Flying over a dead zone in the sky, dancing with alien (or maybe alienated) creatures... like fallen angels they seemed...
"it holds the shapes.. shapes of ghosts.. the dead zone in the sky
there in the final space where some lives will succeed in dying, becoming eyes."
Queen among them nefertiti... A lament for the glorious tragic beauty... a hymn for exile and enstrangment…The spaceship is yourself...
I can recall that for a moment there, I thought I saw my world... my home... my people... myself.
"don’t say a word.. the world has gone." she assured me.
That invincible soldier wasn’t me... although "..he had my eyes, my cruel heart, my secret days, my chilling flames.."
A ghost looking like me... a ghost of me... resident of a different/parallel universe...
My journey, my dream, my illusion ended here... k-pax... No! This is where it started...
“log book
up here,in this part of the sky,each nerve transmits sounds.
Dimensional space is cancelled
And there is no interruption in it’s purity.
……………………………
no life crosses any other lives,and never will do…
……………………………
lunar vista is a source into oblivion.
……………………………
chill and dream both become questions
there’s no breath any longer and the eyes will remain shut
here stars don’t belong to any painter’s poor vision
and every antity is compatible with infinity
……………………………
and heaven loses it’s borders.”
I know this delirium makes no sense. But it can’t, really... It’s not about the album... Just about some precious moments, a memory deeply entrenched in my mind.
Invisible front is invisible indeed (invincible as salva would put it). Undescribable by words only...
It’s a nightflight one has to drift into by himself... And please, tell me where you’ll go... What you’ll see... Feel... Listen......
It gave me back my innocence. Like a child looking at the vast starry night sky… eyes wide open… and it hurt being a child again…
Each stop is different… The sense of danger in “kobna dob” (it’s so hard for me to listen to this one... my nightmares, my demons, my guilts, my sins... the scary uncertain future... death.)…
The absolute perfection of “k-pax”… The depth, the sensual sadness, the revealing soulfulness of “the immaterial children”… And the voices… Seems like it’s the very incarnation, the utmost embodiment of male and female…(And what a woman it is… such beauty…) How they emerge from the music… And what can you say about those sounds... Hard to tell if it’s a loop or a heartbeat... simplistic, raw and rough. (Seems like pre-production, you said... No! it's just the least possible processing of inspiration this!)
Not songs… Beings… A challenge for creator and receiver alike…
I’ll stay up here… In this part of the sky…
come......
Rating: 9 / 10
Μaria Karagkouni
Icon Of Coil - Machines Are Us
01. Comment v.2.0 / 02. Remove/Replace / 03. Consumer / 04. Shelter / 05.
Mono : Overload? / 06. Existence in progress / 07. Faith: Not important / 08.
Transfer: Complete / 09. Dead enough for life / 10. Wiretrip / 11.
Android / 12. Sleep:less / 13. Pursuit / 14. Release the frequency
Out Of Line / 16 February 2004
“………we no-longer fight the machines….....
…….machines are
us! ”
Εεε?? Ναι, καλά...για πάμε παρακάτω...
“MEMORY
OVERDRIVE!!!” …και τα bpm στα κόκκινα!!!
Ας βάλουμε τα πράγματα σε
μια σειρά. Αυτό είναι το τρίτο album των Icon Of Coil και πιθανόν να μπορεί να
κερδίσει τον τίτλο του πιο έξυπνου δίσκου της χρονιάς. Ο ήχος του και η
κυκλοφορία του τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή μου φαίνεται αποτέλεσμα βαθιάς
μελέτης. Το νορβηγικό τρίο πρέπει να το σκέφτηκε πολύ καλά πριν μπει στο studio
για την παραγωγή και αντι να προσπαθήσει ν’αποτινάξει την future-pop ταμπέλα που
του κόλησε από την εποχή του “serenity is the devil” και να κυκλοφορήσει εναν
πιο mature δίσκο όπως πολλοί θα περίμεναν, θέλει με το “machines are us”
ν’ανακυρηχθεί ως “ο νέος βασιλιάς” της future-pop!
Αλλωστε το πεδίο ειναι
ελεύθερο και οι Icon Of Coil δεν αφήνουν την ευκαιρία να πάει χαμένη..Οι
Apoptygma Berzerk μάλλον κάνουν διακοπές και στα διαλείματα ασχολούνται με την
electropop, oι μέντορες τους Covenant ακόμα δεν ξέρουν πότε θα μπουν στο studio
και το΄χουν ρίξει στη μυθολογία, οι VNV Nation προσπαθούν εδώ και ενάμιση χρόνο
να κυκλοφορήσουν ένα live dvd(!) και οι Mesh είναι σε αναζήτηση παραγωγού για
ένα πιθανό νέο album…
The dance-floor is empty!!!!
:¨Μπορώ να
φανταστώ τον Sebastian R. Comor να χαμογελάει πονηρά…: "this is the right time!"
Και εχει δικιο...Οι Plastic ή στην καλύτερη περίπτωση οι Colony 5, δεν φαίνεται
ν'αποτελούν ισχυρό αντίπαλο. Εχει δικιο...Πόσο μάλιστα, όταν έχεις και έναν
καλούτσικο performer με ισχυρή δόση ματαιοδοξίας και φωτογένεια..(“δεξι
προφιλ-αριστερό προφίλ-χαμογελο! Πάμε άλλη μία φορά!”)..Ο δρόμος είναι
ανοιχτός..
Εχουμε λοιπόν εδώ ένα album με προσεγμένη παραγωγή, cyber
θεματολογία και αισθητική (αχ αυτό το Matrix!), διάφορα τεχνολογικά κολπάκια,
και πάνω απ’όλα ΓΕΜΑΤΟ με πιθανά club hits! Τόσο γεμάτο μάλιστα, που ένας dj
μπορεί να μπερδευτεί! “Ποιό να παιζω? Ποιό να προωθήσω? Τα 11 απο τα 13 μου
κάνουν..Ρε γαμώτο..!!!!”
Αν είσαι dj ή dj-wannabe σε κάποιο
electro-alternative club, το “machines are us” αποτελεί σανίδα σωτηρίας και η
αγορά του είναι επιβεβλημένη. Αν είσαι clubber, είναι βέβαιο ότι θα χορέψεις
κάποιο από τα τραγούδια του στις βραδυνές σου εξορμήσεις..Ναι, ok, οι στίχοι
είναι μετριότατοι, αφελής, πρόχειροι, τετριμένοι, προβλέψιμοι ή ότι αλλο
θέλετε..Αλλα ποιός δίνει σημασία στους στίχους όταν έχει πιει 2-3 ποτά και τον
ζαλίζουν τα επαναληπτικά flash του strobe-light??? Μέχρι που μπορει και να
παρασυρθείς ακόμα και να τραγουδάς με πάθος αυτό το “βαθυστόχαστο” διστοιχο..:
“..if I’m not dead enough for life
am I alive enough for
death?”.........
χεχε...Και επειδή me (myself, spacelab, u know...) παριστάνω τον dj
from time to time, θα ηθελα να παραφράσω τον τίτλο της κριτικής που
διάβασα στο release magazine..So, you Icons..:
"Do NOT stop this
non-sense!!!"
Αααα...Και παραλίγο να ξεχάσω το πιο
σημαντικό, ειδικά για τα female members..:
Dark-haired Andy LaPlegua,
looks even better than the blonde one...!! ( collapses, heart-attacks,
screams, etc.. etc..)
p.s. : Η limited έκδοση (1500 copies) εχει ενδιαφέρουσα συσκευασία, card,
sticker, και extra cd με ένα αποκλειστικό τραγούδι και 5 remixes.
Κώστας Μπρέλλας
Sisters Of Mercy - Vision Thing
1. Vision Thing / 2. Ribbons / 3. Detonation Boulevard / 4. Something
Fast / 5. When You Don't See Me / 6. Doctor Jeep / 7. More / 8. I Was Wrong
Elektra / 1990
Από μουσικής πλευράς δεν νομίζω οτι χρειάζεται να αναφερθεί κάτι παραπάνω για το
γνωστό και αγαπημένο 'Vision Thing' των Sisters of Mercy. Τα άλλα
θα γράψω εδώ, αυτά που δεν φαίνονται ακούγοντάς το, αυτά που ήθελε να πει ο
δημιουργός του, ο Andrew Eldritch.
Πρόκειται για ένα καθαρά
πολιτικό άλμουμ, σχεδόν στο σύνολό του.
Όλα αυτά που σήμερα
γίνονται στον πλανήτη μας, τα ειρωνεύτηκαν και σχολίασαν όχι πολιτικοί αναλυτές,
ούτε έγκριτοι δημοσιογράφοι, ούτε ο πνευματικός κόσμος, αλλά άνθρωποι που δεν
τους αντέχει ο καθωσπρεπισμός και τα ευγενικά και καλλιεργημένα άτομα της
κοινωνίας μας.
Διαβάζουμε παντού ευχολόγια και αφορισμούς περί πυρηνικού
πολέμου, για τα αμερικανικά συμφέροντα που κινδυνεύουν από τους, ανυποψιάστους
για την επικινδυνότητά τους, πεινασμένους της γης, τους τρομοκράτες. Και είναι
πάντα έτοιμη να επέμβει η Πλανητική Αστυνομία, όπως αυτοθαυμάζεται και
αναλαμβάνει το ρόλο η Αμερική σήμερα....
Ε, όλα αυτά είναι το Vision Thing,
το όραμα των Αμερικανών Προέδρων για την Μεγάλη Αμερική και για τον υπόλοιπο
κόσμο.
Αυτό είδε ο Andrew Eldritch των Sisters of Mercy και αυτό θέλησε να
σχολιάσει με τον δικό του καυστικό και ειρωνικό τρόπο.
Από την εποχή του
πατέρα G. Bush προέδρου των ΗΠΑ, που το δήλωσε, εμμέσως πλήν σαφώς, ότι ξέρει
αυτός και θα το δούμε σύντομα....
Φράση του G. Bush, πατέρα του σημερινού,
είναι το 'Vision Thing' και το είδαμε επί εποχής του στη Νικαράγουα και τους
Κόντρας που χρηματοδότησε. Που άρχισε, να δοκιμάζει σιγά σιγά η Αμερική το ρόλο
της σαν χωροφύλακας του πλανήτη.
Αυτό ειρωνεύεται ο Andrew, το όραμα των
Προέδρων για τον Πλανήτη και τη Χώρα τους....
Αυτό είναι το Vision
Thing.
I thought the 'Vision Thing' album was unassailably
brilliant.
Χωρίς υπερβολές, το "Vision Thing" είναι ένα ευφυές album,
λέει ο Andrew Eldritch και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί
του.
Συνεχίζεται...σε τεύχη...σιγά σιγά...ένα ένα τα τραγούδια...κι
όποιος αντέξει.
Εξώφυλλο - Οπισθόφυλλο...
Το εξώφυλλο, δείχνει ένα αρχαίο αιγυπτιακό σύμβολο, το Μάτι του
Ώρου ή αλλιώς το Ουετζάτ. Έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες και
συμβολισμοί σχετικά με το παραπάνω σύμβολο, η πλησιέστερη νομίζω πως είναι η
παρακάτω:
Ήταν από τα ισχυρότερα φυλακτά, σύμφωνα με τον αιγυπτιακό
μύθο. Tο αριστερό μάτι του Ώρου συμβόλιζε το φεγγάρι και το δεξί τον ήλιο. Στην
μάχη για την εκδίκηση του θανάτου του πατέρα του 'Οσιρη από τον μοχθηρό αδερφό
του Σηθ, ο Σηθ βγάζει το αριστερό μάτι του Ώρου, το οποίο αντικαταστάθηκε από
αυτό το φυλακτό. Το Ουετζάτ ήταν η σύνθεση του ματιού ανθρώπου και γερακιού,
ιερό ζώο που συνδεόταν με τον Θεό Ώρο. Εν ζωή, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το
χρησιμοποιούσαν για να προστατεύουν τα μάτια τους από αρρώστιες, ενώ μετά
θάνατον για να αποτρέπει την ατυχία στον Άλλο Κόσμο.
Ο Andrew
Eldritch επιζητεί την φόρτιση με όλο αυτό το συμβολικό και μυστήριο μάτι,
αλλά κυρίως θέλει ένα σύμβολο για τη φράση The Vision Thing
αναγνωρίσιμο από τον καθένα, σε κάθε γωνιά της γης.
Προσθέτει, επίσης, σε
συνέντευξή του, ότι θέλει να δώσει παραπέρα διαστάσεις στη σκέψη γύρω από αυτό
το θέμα και αποφεύγει π.χ. μια φωτογραφία για εξώφυλλο που θα είχε απλά κάποιους
εικονιζόμενους....
Έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να το δει κι αλλιώς, ότι 'η
όρασή του αλλοιώνεται’, χειραγωγείται ως θεατής βλέποντας όσα του προσφέρει η TV
και η απανταχού παρούσα διαφήμιση καταναλωτικών και μη προιόντων και
ιδεών.
Στο θέμα επίσης ίσως να παίζουν και τα ναρκωτικά, και το τι μυστήρια
πράγματα βλέπει κανείς αν έχει 'φτιαχτεί' (ειρωνευόμενος κι όχι επικροτώντας)
και ότι ...άλλο που δε θέλει ο Πρόεδρος G. Bush, πατέρας του σημερινού, για να
δώσει αφενός μεν όραμα στους νέους, αφετέρου να κάνει πραγματικότητα το δικό του
όραμα για την Αμερική.
Το οπισθόφυλλο του Vision Thing είναι η
εικόνα μιας πόλης, φαίνεται πιο καλά στο βινύλιο. Πολλές γνωστές και λιγότερο
γνωστές πόλεις ειπώθηκε ότι απεικονίζονται, ερωτώμενος ο Andrew ποια πόλη
είναι....απλά χαμογελάει.
H παρατήρηση των γεγονότων στη Μέση Ανατολή, οι
συνεχείς παρεμβάσεις των Αμερικανών παντού στον πλανήτη κάνουν το Vision
Thing ένα επίκαιρο έργο, με σύγχρονο λόγο, ένα έργο που θα παίζεται στις
πλάτες μας, στις πλάτες των λαών, για καιρό...
line-up
To line-up των Sisters στο Vision Thing είναι:
Andrew Eldritch -
vocals, guitar, programming
Tim Bricheno - guitar
Andreas
Bruhn - guitar
Tony James - bass
και με δικά τους
λόγια...
'Vision Thing' is confident to the point of
arrogance,
commanding to the point of sheer callousness,
an intellectual
tour-de-force of beautiful cruelty.
{mospagebreak}
Vision Thing
Twenty-five
whores in the room next door
Twenty-five floors and I need more
I'm
looking for the can in the candy store
Two thousand Hamburg four
And
colours I ain't seen before
It's a small world and it smells funny
I'd buy
another if it wasn't for the money
Take back what I paid
For another
motherf**ker in a motorcade
In a long black car
With the prettiest
shit
From Panama
When the sirens wail
And the lights flash blue
My
vision thing come
Slamming through
It's a small world and it smells
bad
I'd buy another if I had
Back
What I paid
For another
motherf**ker in a motorcade
Slamming through
Slamming through
What do
wee need to make our world come alive?
What does it take to make us
sing?
While we're waiting for the next one to arrive?
One million points
of light
One billion dollar Vision Thing
Another black hole in the
killing zone
A little more mad in the methedrome
One blinding flash of
sense
Just like the president's
Well, I don't mind
Out of my
mind
Blizzard king
Bring it on home
It's a small world and it smells
bad
I'd buy another if I had
Back
What I paid
For another
motherf**ker in a motorcade
And a vision thing
And a vision
thing
And a ...
Sha la la la
What do we need to make our world come
alive?
What do we need to make us sing?
While we're waiting for the next
one to arrive?
One million points of light
One billion dollar Vision
Thing
Sha la la la
Tο Vision Thing αρχίζει έντονα μπητάτο
και σου τραβά την προσοχή, λέει…
25 whores in the room next
door....
25 floors and I need more....
και 'καρφώνεσαι' να μάθεις
τι έγινε, να μη χάσεις το νόημα…
Aμ δε…λέει ο Andrew: ‘No, 'Vision
Thing' starts with a sniff’ και είναι όντως έτσι, το τραγούδι αρχίζει με μια
ρουφηξιά με τη μύτη…ένα σνιιιιιφφφφφφφφ!
I'm looking for the can in
the candy store
2000 Hamburg 4
and colours I ain't seen
before
Την εποχή εκείνη ο Andrew μένει στο Αμβούργο και ο
συγκεκριμένος ταχυδρομικός κώδικας, που υπάρχει στο στίχο, 2000 Hamburg 4, μας
παραπέμπει στον φημισμένο δρόμο του Αμβούργου, την οδό Reeperbahn. Ένας φίλος
μου είχε πει κάποτε: 'αν δεν έχεις πάει Reeperbahn δεν μπορείς να φανταστείς
πώς θα κάνουν οι Γερμανοί όλη την Ευρώπη σε 10 χρόνια. BDSM show δίπλα σε
McDonalds και λουκάνικα δρόμου έχεις δει; Και πιτσιρίκια να τρέχουν χαρωπά στους
δρόμους δίπλα σε mistress με καμουτσίκια;'
H φράση Vision Thing, που
ειρωνεύονται και χρησιμοποιούν οι Sisters of Mercy, πρωτοειπώθηκε από τον George
Bush, στην προεκλογική του εκστρατεία για τις εκλογές του 1988. Mα και πάλι δεν
είναι ο George Bush αυτός που ευθύνεται για την πρωτιά της χρήσης της. Είναι το
περιοδικό Time, το 1987. Αυτό θα είχε διαβάσει ο George όταν ανάφερε τη φράση
στην προεκλογική του εκστρατεία.
Σχολιάστηκε το γεγονός ότι το πρόγραμμα του
μέλλοντος προέδρου των Η.Π.Α. έχει να κάνει κυρίως με βραχυπρόθεσμα θέματα
εντυπωσιασμού κυρίως points of light και στερείται από έμπνευση και ιδέες ουσίας
vision thing. Στερείται από σημαντικά πράγματα και έργα που θα μπορούσαν να
μείνουν στην ιστορία της Αμερικής. Δεν έχει vision thing, "όραμα" για την
Αμερική. Σε σχετική ερώτηση από δημοσιογράφους ο G.Bush απέρριψε την
ερώτηση,απαξιώντας να απαντήσει και λέγοντας ότι αυτό που τον ενδιαφέρει
πραγματικά είναι KAI αυτό το "the vision thing" και υπέκφυγε λέγοντας ότι
εντάξει θα το φροντίσει, αυτό το vision thing...και πάμε παρακάτω, σε άλλες
ερωτήσεις....
Θα πρέπει να είχε μεγάλη πλάκα ο άνθρωπος με τον τρόπο που
απόφυγε και είπε αυτά τα πράγματα, γιατί από τότε στους δημοσιογραφικούς
κύκλους, η παροιμιώδης αυτή φράση χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον. Κάθε φορά και με
την ανάλογη δόση ειρωνείας, το "the vision thing" ήταν μια από τις must
ερωτήσεις των δημοσιογράφων σε πολιτικούς. Ξεχάστηκε κάθε προηγούμενη αναφορά
και χρήση της κι έμεινε να θυμίζει τον George Bush.
Δυστυχώς (για μένα, τον
Andrew κι ίσως και κανέναν από σας…) EIXE όραμα ο G.Bush, που δεν είχε καθόλου
πλάκα. Ήταν τραγικό. H επέμβαση στη Νικαράγουα προκειμένου να αναλάβει ο
στρατηγός Νοριέγκα φαίνεται πως είναι ενδεικτική για το ποιο ήταν το όραμα του
G.Bush. another black hole in the killing zone.
Η Αμερική αρχίζει επίσημα
από τότε να παίζει το ρόλο της παγκόσμιας αστυνομίας. Χρησιμοποιεί τη
στρατιωτική της δύναμη για να αναμιχθεί στις υποθέσεις ξένων χωρών. Να τιμωρήσει
τις χώρες που δεν είναι και τόσο υπάκουες στις εκάστοτε ορέξεις ή συμφέροντά
της. Το Vision thing του G. Bush είναι η εξωτερική πολιτική του και μάλιστα
είναι και ένα "a billion dollar vision thing". Μια εξωτερική πολιτική
δισεκατομμυρίων δολλαρίων όπου έπρεπε να βρεθούν για να πραγματοποιηθεί
.
Κι εμείς;
Εμείς περιμένουμε το επόμενο επεισόδιο σ' αυτό το 'vision
thing'
while we're waiting for the next one to
arrive
"One million points of light" είναι άλλη μια
φράση από το τραγούδι, που κάνει αναφορά σε απολύτως συγκεκριμένα πολιτικά
πράγματα... Αμερικής, βέβαια, αλλά όλοι νιώθουμε στο πετσί μας, τις συνέπειές
αυτές. Πότε στη γειτονιά μας, πότε στην καμπούρα μας, ως λαοί του
κόσμου.
H φράση 'one thousand points of light' προέρχεται
από την ίδια προεκλογική εκστρατεία. Μετέπειτα, στην πρώτη ομιλία του ως
πρόεδρος της Αμερικής χρησιμοποίησε ξανά με καμάρι την ίδια φράση. Ήταν μια
μεταφορική αναφορά για τα πολλά προγράμματα της κοινωνικής πρόνοιας που υπάρχουν
στην Αμερική και βασίζουν τα έσοδά τους και σε κρατικές επιχορηγήσεις και σε
φιλανθρωπικές εισφορές.
Το επιχείρημα ήταν ότι 'αυτές οι πολύ μικρές πηγές
φωτός θα μπορούσαν να φωτίσουν πολύ καλύτερα από ότι ένας μόνο μεγάλος πυρσός’.
Οι ιδιώτες, λοιπόν, με τις εισφορές τους και την φιλανθρωπία τους μπορούν να
προσφέρουν πολύ περισσότερα από το κράτος, αν αναλάμβανε τα κοινωνικά
προγράμματα αυτά. Αλλά και το κράτος ξέρει και θα βρει τους πόρους για να
συνεισφέρει!
Εκεί λοιπόν τον περιέλαβε ο Andrew θέλοντας να δείξει μέσα
από τη δισκογραφική αυτή δουλειά του, ποιες ήσαν στ' αλήθεια αυτές οι "μικρές
πηγές φωτός" που απετέλεσαν τα έσοδα του κράτους και κάλυψαν τις 'μικροανάγκες'
της υπερδύναμης. Δυστυχώς ξανά, αυτές οι μικρές πηγές φωτός που θα κάλυπταν τα
'μικροέξοδα' της Αμερικής ήταν ακόμα πιο συγκεκριμένες για τον νέο πρόεδρο και
πολύ βρώμικες όπως αποδείχτηκε. Πού βρήκε και πώς τα λεφτά για τα "one million
points of light" ?
Μας το λέει ο Andrew, παρακάτω:
in a long black
car
with the prettiest shit
from Panama
Ναι, εκεί, από τον
Παναμά, ήρθαν! Πώς?…ως prettiest shit, γέμισε ο τόπος από ναρκωτικά εκείνη την
περίοδο κι όλοι έκαναν τα στραβά μάτια, για να διακινηθούν εύκολα...
Και
συνεχίζει….
it's a small world and it smells bad
…παντού ή
πορνεία ή ναρκωτικά...(το τραγούδι είπαμε ότι ξεκινάει με ένα
σνιιιιιιφφφ).
Αν μπορούσα θα αγόραζα έναν άλλο κόσμο, αν είχα τα λεφτά να το
κάνω ή αν δεν ξόδευα τόσα πολλά μέχρι τώρα, αυτοσαρκαζόμενος, ίσως είναι
πολυέξοδος και θέλει ίσως να πει ότι τόσα πολλά χρήματα που θα αγόραζαν έναν
άλλο κόσμο, θα τα είχε γιατί περίπου τόσα έχει ξοδέψει…
I'd buy another
if I had
back what I paid
for another motherf**ker in a
motorcade
{mospagebreak}
Ribbons
I'm lying on my back now
The
stars look all too near
Flowers on the razor wire
I know you're here
We
are few
And far between
I was thinking about her skin
Love is a many
splintered thing
Don't be afraid now
Just walk on in
(Flowers on the
razor wire)
(Walk on in)
Her eyes were cobalt red
Her voice was cobalt
blue
I see no purple light
Crashing out of you
So just walk on
in
(Flowers on the razor wire)
(Walk on in)
Her lovers queued up in the
hallway
I heard them scratching at the door
I tried to tell her
About
Marx and Engels, God and Angels
I don't really know what for
But she
looked good in ribbons
So just walk on in
She looked good in ribbons
So
just walk on in
Tie a red red red red red red ribbon
Love is a many
splintered thing
Tie a red red red red ribbon
Don't be afraid
Just walk
on in
Just walk on in
(Incoming...)
(Incoming...)
Just walk on
in
Just walk on in
Flowers on the razor wire
Just walk on
in...
INCOMING!
Flowers on the razor wire,
λουλούδια σε ένα σύρμα ξυραφιών η φράση αναδύει τις εικόνες και των λουλουδιών
που τοποθετούνται από τους ειρηνιστές στα οδοφράγματα, με τα ξυραφωτά σύρματα,
και το άνθισμα αίματος από την επαφή των αιχμηρών αντικειμένων όπως το σύρμα των
ξυραφιών στο δέρμα. Καθένας μας θα πήγαινε το μυαλό του και στον συμπαθή
συνδυασμό των παραδοσιακών ενδιαφερόντων του ποιητή τoυ έρωτα και του
θανάτου.
Kυρίως εκεί που την καλεί να περπατήσει πάνω στο ξυραφωτό αυτό
σύρμα, λέγοντάς της να μη φοβάται...don't be afraid, just walk on
in…έρωτας και θάνατος, χωρίς φόβο για κανένα από τα δυο.
Η αγάπη
είναι ένα πολύ θρυμματισμένο πράγμα, love is a many splintered
thing, σε αντίθεση με τη φράση που σε παραπέμπει με το λογοπαίγνιο αυτό
στο τραγούδι Love Is A Many Splendoured Thing του Paul Francis Webster (η αγάπη
είναι ένα θαυμάσιο πράγμα).
cobalt red...cobalt blue,
διαφορετικές μορφές κοβαλτίου, κόκκινο και μπλε. Θα μπορούσε να θεωρηθεί
συμβολισμός πολιτικής διαίρεσης, οι μπλε και οι κόκκινοι, οι Δημοκράτες και οι
Ρεπουμπλικάνοι. Εντούτοις, κοβάλτιο δεν είναι η μόνη ουσία για να έχει αυτές τις
ιδιότητες χρώματος, ο λόγος που επιλέγεται το κοβάλτιο είναι και άλλος.
Δύο
λόγοι μου έρχονται…η βόμβα κοβαλτίου και μια προτεινόμενη Ημέρα της Κρίσεως
`superbomb’ στην οποία μια βόμβα υδρογόνου θα περιβαλλόταν στο κοχύλι του
κοβαλτίου. Δεδομένου έστω ότι η βόμβα εξερράγη, το κοβάλτιο θα γινόταν ατμός και
τα ραδιενεργά μόρια θα διαδίδονται σε όλη την ατμόσφαιρα που δηλητηριάζει
ολόκληρο τον πλανήτη. Κατά συνέπεια οι γυναίκες στο τραγούδι μπορεί να θεωρηθούν
πως έχουν υποστεί την τρομερή καταστρεπτική του δύναμη κι είναι τυλιγμένες με
κόκκινες κορδέλες, red ribbons, αίμα(?), ίσως....
Γεμάτο αμφισημίες και αυτό
το τραγούδι του Andrew, χρησιμοποιώντας τη λέξη κοβάλτιο κάνει και μια αναφορά
στη λέξη kobald, όπου στα γερμανικά σημαίνει έναν υπόγειο δαίμονα που ονομάστηκε
έτσι από τους ανθρακωρύχους, λόγω της δυσκολίας που έχει η δουλειά τους (τα
ατυχήματα που πάθαιναν, σαν να τους έπαιρνε αυτός ο δαίμονας..) και τα
λογοπαίγνια του Andrew συνεχίζονται….
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψή του
ότι τα μάτια είναι κόκκινα, η φωνή μπλε (...blue....μελαγχολική...)
her
eyes were cobalt red
her voice was cobalt blue
I tried
to tell her
about Marx and Engels, God and angels
I don't really know what
for
Η παραπάνω έκφραση είναι η αγαπημένη των διάφορων ‘ιεραπόστολων’
ή εκπρόσωπων θρησκευτικών οργανώσεων, που λένε διάφορα στους δρόμους και στις
πλατείες της Αμερικής..... ότι έρχεται η μέρα της Κρίσης κλπ. "Ο Θεός και οι
άγγελοι ...." έρχονται επάνω, πρέπει να τους έχετε ακούσει και να είστε εκεί
κλπ. Αστεία κατά τον Αndrew, ειρωνεύεται, αλλά θα προσπαθήσει να της πει γιατί
δεν ξέρει τι άλλο να της πει για να τη …σώσει!
Αλλά και μέσα στις
κόκκινες κορδέλες του φαίνεται τόσο όμορφη, γι’ αυτό, ας συνεχίσει να περπατάει
πάνω στο σύρμα που τη ματώνει…
she looked good in ribbons
so just
walk on in
Επίσης, η αφίσα που διαφήμιζε το single 'More'
και που κοινοποιούσε τις εμφανίσεις στο Wembley τον Νοέμβριο του 1990 έλεγε …να
δέσετε μια κόκκινη, κόκκινη, κόκκινη, κόκκινη, κόκκινη κορδέλα
Tie a red,
red, red, red, red ribbon
και έδειχνε πολλές κόκκινες κορδέλες....
Από
πρώτο χέρι αυτό…ήμουν εκεί…είχα ξεκολλήσει και μια αφίσα αλλά την έχασα σε μια
μετακόμιση.
Είναι μια αντίθεση στον παιάνα των Αμερικανικών τιμών, δείτε εδώ, αυτός καλεί να δέσουν μια κίτρινη κορδέλλα γύρω από τη
γέρικη βελανιδιά.
Detonation
Boulevard
On Detonation
Boulevard...
Through the angel rain
Through the dust and the
gasolene
Through the cruelty of strangers
To the neon dream
Long
distance information
Just tell me where the manholes steam
A little girl
waits on my station
With a new machine
On Detonation Boulevard...
I got
wrecked out here
In a Eldorado
I got wired, white-walled
This hot-wired
sedan
I caught something weird in Encenada
I've a brother of sorts in
Torquemada
Long distance information
Disconnect me if you can
On
Detonation Boulevard...
Pink noise, white noise,
And a violet whining
sound
It burns inside this car
No cops, no signs, no left, no right
No
stops, no turning round
Well you can run but you can't ride
You won't get
far
On Detonation Boulevard..
Bang Bang
On Detonation
Boulevard...
Through the angle rain
Through the rust and the
gasolene
Through the cruelty of strangers
To the neon dream
Long
distance information
I'll take the same
I got the fuel for the
transformation
I'm a naked flame
On Detonation Boulevard...
Bang
Bang
Long distance information είναι έκφραση από
τραγούδι του Chuck Berry, εδώ ο Andrew αποπειράται να ηχήσει σαν αυτόν στο στίχο
του ‘stuck outside of Memphis' σχετικά με τις δυσκολίες της μετακίνησής του που
θα δούμε παρακάτω.
pink noise, white noise… ο ρόδινος
θόρυβος, ο άσπρος θόρυβος
and a violet whining sound… ο
ασπρορόδινος θόρυβος
Μιλάμε για θόρυβο, ναι, αλλά τα χρώματά του είναι
επιλεγμένα τα χρώματα των δύο μορφών αμφεταμίνης που....
it burns
inside this car
in a Eldorado
KAI μια μυθική πηγή φανταστικού
πλούτου που κρύβεται κάπου στις ζούγκλες της κεντρικής ή της Νότιας Αμερικής
(ποικιλοτρόπως ένα άτομο, μια πόλη ή ολόκληρη μια περιοχή),
KAI ένα
εντυπωσιακό αμερικανικό αυτοκίνητο.
I got wrecked out here
in a
eldorado
I got wired, white-walled
this hot-wired sedan
I caught
something weird in Ensenada
Ensenada…προσέξτε την ανορθογραφία, ένα
παιχνίδι ίσως με την υποψία της Παρανοούπολης…κάπως έτσι ακούγεται.
Encenada
είναι το κανονικό και είναι ένα θέρετρο στο Μεξικό που από πολλές απόψεις είναι
μια κυψέλη της αφρόκρεμας του υποκόσμου, της ελευθεριότητας και στην οποία θα
μπορούσατε να κολλήσετε κάτι παράξενο πολύ εύκολα.
Το 1985 το συγκρότημα
κόλλησε στο Los Angeles για μερικές ημέρες περιμένοντας μια πτήση για να
επιστρέψουν στην Αγγλία. Έτσι ο Andrew και ο John Martin, ο tourmanager,
αποφάσισαν να μισθώσουν ένα αυτοκίνητο (παρά το γεγονός ότι κανένας τους δεν
είχε μια άδεια οδήγησης) και κατευθύνθηκαν προς το Μεξικό. Αναφέρεται ότι το
υπόλοιπο συγκρότημα σκέφτηκε επίσης, απερίσκεπτα να αξιοποιήσει το χρόνο του και
πήγε στην Disneyland. Το ρίσκο ήταν ότι ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να
ανακοινωθεί η πτήση τους...
Σ’ αυτό το ταξίδι στο Μεξικό αναφέρεται το
τραγούδι, …no cops, no signs, no left, no right, no stops, no turning
round, you won't get far on Detonation Boulevard…και στην ευνομούμενη
"παρα-πολιτεία" του Μεξικό.
{mospagebreak}
Something
Fast
All the things
We never needed
I
don't need them now
All the things
Were always confidential
And hidden
from me anyhow
You can stand all night
At a red light anywhere in
town
Hailing maries left and right
But none of them slow down
I seen
the best of men go past
I don't want to be the last
Gimme something
fast
God knows everybody needs
A hand in their decision
Some of us
are not so sure
I seen his own held out
For a ride on television
I
think he's still in Baltimore
You can stand all night
At a red light
anywhere in town
Hailing maries left and right
But none of them slow
down
I seen the best of men go past
I don't want to be the last
Gimme
something fast
Μεταφράζω…
Δώσε μου ‘κάτι’ γρήγορα, βλέπω να
χάνονται οι καλύτεροι άνθρωποι, δε θέλω να απομείνω τελευταίος, δώσε μου κάτι,
να φύγω γρηγορότερα. Ενώ μπορεί μια ολόκληρη νύχτα να μην κάνει κανένας τίποτα,
να χαζεύει....δεν κόβει ταχύτητα, δεν περιμένει ένα κόκκινο φανάρι για να
κερδίσει λίγα δευτερόλεπτα.
Η κατήχηση της Βαλτιμόρης είναι μια από
διάφορες κατηχήσεις (έγγραφα που εξηγούν την καθολική πίστη, που εξηγεί τις
έννοιες της θρησκείας, τις πράξεις των Αποστόλων, τα μυστήρια, τις δέκα εντολές
κλπ ) και σε γενικές γραμμές δεν αντιπροσωπεύει οποιαδήποτε ριζικά διαφορετική
προσέγγιση στο χριστιανισμό. Έτσι εάν αυτά αντιπροσωπεύουν τη θρησκευτική
παράδοση και τις αρχές της, υποψιάζομαι ότι η πραγματική λέξη (Βαλτιμόρη)
επιλέχτηκε τουλάχιστον εν μέρει επειδή εγκατέστησε το σχέδιο έμμετρου λόγου
καλά, αν και προσφέρει επίσης την καλύτερη ειρωνική αντίθεση με την ουσιαστικά
αμερικανική εικόνα των διεφθαρμένων ιεροκηρύκων της TV.
O Andrew φαίνεται
να απομακρύνεται από το Θεό: "Ο Θεός ξέρει ότι μερικοί από μας δεν είναι τόσο
βέβαιοι", ίσως να Τον θεωρείται άσχετο με όσα συμβαίνουν (όπως ο άδικος χαμός
σημαντικών ανθρώπων κλπ..).
Ένα πράγμα κατάλαβα στα σίγουρα, ότι …ένας
Θεός ξέρει περί τίνος πρόκειται σε αυτό το τραγούδι!
When You Don't See
Me
When you don't see me...
It's not a
matter of going to grow
It's not a matter of time or how I feel
I'm
throwing off the shadow of a better man now
What you see is what you never
had
Get real
Get another
I don't exist when you don't see me
I
don't exist when you're not here
What the eye don't see won't break the
heart
You can make believe when we're apart
But when you leave I
disappear
When you don't see me...
Oh, it's kind of different when your
there
You can lease the peace of mind
You bought a mask, I put it
on
You never thought to ask me
If I wear it when you're gone
Get
real
Get another
I don't exist when you don't see me
I don't exist
when you're not here
What the eye don't see won't break the heart
You can
make believe when we're apart
But when you leave I disappear
When you
don't see me...
You never learned
You bought me
Everything and
less
I turned
You couldn't let me move
I guess, I don't deny, it don't
disprove
What you see is what you lost
If I were you I wouldn't
try
Get real
Get
another
Δείχνει σαν ένα απόλυτα προσωπικό ποίημα,
ερωτικό, δύσκολο όπως όλα του.
Μια ακόμα σχέση, που μέσα από την ύπαρξή της
φαίνεται να νιώθει και να συναισθάνεται την ύπαρξή του ή τη μηδένισή της, την
ολοκλήρωσή του ή το χαμό του. Μαζί με απολύτως, επίσης, προσωπικές θεωρίες του
και καταγραφή συναισθημάτων του, που γεννιόνται από τη σχέση αυτή. Ένας κώδικας
αντρικός για να κρύψει μια τρυφερότητα χωρίς να έχει πολλές διαχύσεις…αλλά να
μην λείπει η δύναμη των συναισθημάτων του. Ακροβασίες ανάμεσα στο τίποτα και το
παν, τη ζωή και το θάνατο. Η διαφορά τους γίνεται μόνο μέσα από τον έρωτα και
την παρουσία της, ένα «όλα ή τίποτα»
Δεν ξέρω, μπορεί να λέει κάτι δικά του
...αν ήθελε να ξέρουμε, θα μας εξηγούσε...
{mospagebreak}
Doctor
Jeep
Everybody shouts on I Love Lucy
Pee
Wee reads the evening news
A pre-owned song or a second-hand Uzi
Everybody
got a job to lose
Here come the golden oldies
Here come the
Hizbollah
Businessmen from South Miami
Humming
AOR
Meanwhile...
I like Cal and his dog Napalm
I like Ike and
his itty-bitty A-bomb
Everybody got one, I want mine
You can order it up
on Channel Nine
Meanwhile, in the Sheraton,
Doctor Jeep plays on and on
and on
There was a time but it's long gone
Janie got a crush on the Viet
Cong
Burning through downtown Saigon
Me, I'm sold - down the
Mekong
Meanwhile, in the Sheraton,
Doctor Jeep plays on and on and
on
Guns and cars and accidents
The threatened witness my defence
You
can sell one another for fifteen cents
Well bye-bye mother, it's common
sense
Meanwhile, in the Sheraton,
Doctor Jeep plays on and on and
on
Everybody shouts on I Love Lucy
Pee Wee reads the evening news
A
pre-owned song or a second-hand Uzi
Everybody got a job to lose
Here come
the golden oldies
Here come the Hizbollah
Businessmen from South
Miami
Humming AOR
Meanwhile, in the Sheraton,
Doctor Jeep plays on and
on and on
Ι love Lucy...τηλεοπτική εκπομπή, που
οι Αμερικάνοι βρίσκουν ιδιαίτερα διασκεδαστική κι αστεία.
Pee
Wee...κατουρήστε τον Wee, αποδοκιμάζει έναν τηλεοπτικό σταρ παιδικών
εκπομπών τον P.Wee Herman
Hizbollah...στην κυριολεξία, ο
Στρατός του Θεού, όπως επίσης και επαναστατική ομάδα σιητών μουσουλμάνων που την
έμαθε ο περισσότερος κόσμος κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο, το
1980
περίπου, κι από τότε θεωρείται αναμειγμένη σε πολυάριθμες
τρομοκρατικές
ενέργειες εναντίον Αμερικανικών και Ισραηλινών
στόχων.
businessmen from South Miami...αναφέρεται σε
λαθρέμπορους κοκαίνης
AOR...Album Oriented Rock (ή Album
Oriented Radio)
Ο ήχος που επικρατεί είναι rock, αυτή είναι και η συνταγή για
τα συγκροτήματα αν θέλουν να ακούγονται οι δουλειές τους στο ραδιόφωνο.
Ίσως
ειρωνευόμενος ότι η δική τους η μουσική βρίσκει δυσκολίες να ακουστεί, γιατί
είναι κάτι άλλο.
I like Cal and his dog Napalm
I like Ike and
his itty-bitty A-bomb
everybody got one, I want mine
you can order it up
on Channel Nine
Cal...αναφέρεται στο Cal Worthington,
το dodgy μεταχειρισμένο αμερικάνικο αυτοκίνητο. Το Worthington είναι ευρέως
γνωστό στις ΗΠΑ για τους αντιπροσώπους του και τις χαρωπές διαφημίσεις τους
.
I like Ike...αναφέρεται στον Dwight D. Eisenhower τον 34ο
πρόεδρο των ΗΠΑ, To I like Ike ήταν το σύνθημα προεκλογικής εκστρατείας
του, το 1953. Σαν άτομο που είχε μια υποδειγματική στρατιωτική σταδιοδρομία και
ήταν πρόεδρος τον καιρό που αναπτύχτηκε ο ψυχρός πόλεμος, μπορεί πιθανώς να
θεωρηθεί σαν ένα έμβλημα, η μορφή του, των ατομικών όπλων. Εντούτοις, ο ρόλος
του είναι εδώ μάλλον ειρωνικός. Ο Eisenhower είχε προειδοποιήσει για τα
συνυπάρχοντα, της δύναμης και της έλλειψης ηθικής της πολεμικής βιομηχανίας.
Έτσι εμφανίζεται προφητικός για τις εξελίξεις. Άγνωστος ακόμα, ήταν
Ρεπουμπλικάνος, αλλά παρουσίαζε μια περίεργη αντίθεση με τους συντρόφους του,
τον Reagan και τον Μπους, οι οποίοι κυριαρχούν στο Floodland και το Vision
Thing.
there was a time but it's long gone
Janie got a crush on
the Vietcong
burning through downtown Saigon
me I'm sold - down the
Mekong
Janie... Viet Cong
Oι Viet Cong ήταν
κομμουνιστικές επαναστάτες στο νότιο Βιετνάμ, που αναπήδησαν από τα υπόλοιπα του
Viet Minh.
Η Janie είναι η Jane Fonda, η οποία είχε έναν προεξέχοντα ρόλο
στην αντιπολεμική εκστρατεία και την αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων στο
Βιετνάμ. Η Fonda φωτογραφήθηκε με τους ναρκωμένους πολίτες Viet Cong κι
εξαγρίωσε τους συντηρητικούς στην Αμερική και αλλού. Οργάνωσε εράνους και
διέθεσε χρήματα για να βοηθήσει τα βιετναμέζικα θύματα του πολέμου.
Saigon Η
πρωτεύουσα του νότιου Βιετνάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου τώρα Χο Τσι Μινχ
.
I'm sold down the Mekong...φράση που προέκυψε από το
δουλεμπόριο . Επίσης επειδή ο ποταμός Mekong ρέει από την Καμπότζη στο
Ν.Βιετνάμ, μπορείς να το δεις και σαν αντιπρόσωπο των συγκρουόμενων φιλοσοφιών
του πολέμου στο Βιετνάμ.
guns and cars and accidents
the
threatened witness my defence
you can sell one another for fifteen
cents
well bye-bye mother, it's common sense
Αυτά τα όπλα και τα
αυτοκινητιστικά ατυχήματα, οι απειλούμενοι αυτόπτες μάρτυρες, η υπεράσπιση, μου
θυμίζει την κατάσταση που δημιουργήθηκε κατά και μετά τη δολοφονία του
Κέννεντυ.
Και η διαπίστωσή του για το πόσο αποτιμάται η ανθρώπινη ζωή
σήμερα.
More
Τι να πει κανείς, πάνω από το μισό τραγούδι
είναι λογοκριμένο.
Ο Andrew λέει....
Half the lyrics aren't there
any more because they were...illegal.
It was originally: wise up,
motherf**ker.
Now it's a hybrid of mine and Jim's, so I'm at somewhat of a
loss when answering for it.
Συμπεραίνω ότι ήταν ένα δυσφημιστικό,
υβριστικό τραγούδι, όχι για τον ίδιο τον Andrew, αλλά για ποιον?
....αυτό δεν
το ξέρουμε.
Έτσι απομένει ένα ωραιότατο, χορευτικό, ρυθμικότατο τραγούδι 10
λεπτών περίπου. Με την δυναμική, τώρα, ίσως και οργισμένη φωνή του Andrew που
μας καλεί να χορέψουμε, αφού δεν τον αφήνουν να μας πει όσα θα ήθελε να
πει…
Κοιτάξτε την υπογραφή στους στίχους, είναι….
Words by Andrew
Eldritch / Jim Steinman
Αυτός ο Steinman θα έχει πειράξει το στίχο, επί
το ...ευπρεπέστερον!
Ο Andrew ακούγεται πολύ ενοχλημένος και σαν να θέλει
να πει κάτι για το γλυκερό αποτέλεσμα ...αλλά σιωπά.
© 1990. Words by
Andrew Eldritch / Jim Steinman, Music by Andrew Eldritch.
Lyrics reproduced
by kind permission of EMI Music Publishing Ltd / Lost Boys
Music / Rightsong
Music Inc. All rights reserved.
Available on the albums 'Vision Thing' and 'A
Slight Case Of Overbombing'
Όσο και να έψαξα δεν μπόρεσα ποτέ να βρω
τους αρχικούς στίχους.
Όμως, το παρακάτω τετράστιχο είναι ένα από τα
δυνατότερα που έχει γράψει ποτέ:
some people get by with a little
understanding
some people get by with a whole lot more
I don't know why
you gotta be so undemanding
one thing I know, I want more
Ι Was Wrong
You say stay and
never leave
You say meant for ever
I could believe you, but I don't
You say we're almost all alone together
All alone
You say
You say
you will
I know you won't
I was wrong
I was wrong to ever
doubt
I can get along without
I can love my fellow man
But I'm damned
if I'll love yours
In a bar that's always closing
In a world where
people shout
I don't wanna talk this over
I don't wanna talk it out
I
was quite impressed until I hit the floor
Isn't that what friends are
for?
Pain looks great on other people
That's what they're
for
Δεν βρήκα κανέναν να έχει την παραμικρή ιδέα περί τίνος
πρόκειται.
Οι νύξεις στο τραγούδι δεν είναι σε κάτι φανερό στη ζωή του Andrew
και πάντως, αν είναι πολιτικό, που χλωμό το βλέπω, δεν έχει εμφανείς
αναφορές.
Έχουμε να κάνουμε με ένα ωραιότατο ερωτικό τραγούδι, που ακούγεται,
το αισθάνεσαι, φωνή και μουσική, με μια κατάσταση κρυμμένη μέσα στο στίχο ώστε
μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι να καταλαβαίνουν.
Δεν είναι και η πρώτη φορά που ο
Αndrew γράφει έτσι...
Αυτά.
Τέλος._
Βασίλης Παπαδογεωργόπουλος
April 2004
some notes about the cd...
Λιγότερο από ένα χρόνο μετά το Synthpop Avenue CD Collection vol. 1 το
SynthpopAvenue.gr έχει ετοιμη τη 2η συλλογή του, αφιερωμένη και αυτή
αποκλειστικά στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή. Η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ
και 3 χρόνια από αυτό το forum συνεχίζεται και δεν θα σταματήσει εδώ. Τα
ελληνικά συγκροτήματα και αξίζουν και έχουν αναγκη υποστήριξης απ' όλους
μας!
So, here it is:
The Synthpop Avenue CD Collection
vol. 2
Εδώ θα βρείτε ακυκλοφόρητα τραγούδια που δώθηκαν
αποκλειστικά στο Electrowave.gr για την δημιουργία της συλλογής αυτής.
Συμμετέχουν 14 συγροτήματα και καλλιτέχνες από τον ευρυτερο χώρο της ελληνικής
electro & wave σκηνής.
Το Synthpop Avenue CD Collection vol. 2 θα υπάρχει
στο Χοροστάσιο club σε 100 αριθμημένα CD-R σε DVD cases και θα διανεμηθεί δωρεάν
στο Synthpop Avenue party στις 7 Απριλίου 2004 με σειρά
προτεραιότητας. Οσοι πραγματικά ενδιαφέρεστε, προσπαθήστε να είστε εκεί σχετικά
νωρίς.
Παράκληση σε όσους το αποκτήσουν:
Do not sale this cd or
file-share it on the net! Just play it to as many people as
possible!
Τέλος, το Synthpop Avenue ευχαριστεί θερμά τα group της
συλλογής αυτής και όλους όσους βοήθησαν στην ολοκλήρωση της.
the
tracklist:
01. IVORY FREQUENCY - beasts & demons
(Electrowave.gr club mix)
02. IAMBIA - wreath of barbs
03.
BLUE BIRDS REFUSE TO FLY - after dark..
04. SLOW MOTION -
self-destruction
05. THE OPHELIA'S GARDEN - waves
06. ASTRALON -
dress me when I bleed
07. NIKOS ARVANITIS - digital love
08.
MARSHEAUX - όλα γυρίζουν
09. DING AN SICH - game of you
10.
MINDECEASE - torture (demon mix)
11. SLEEPING CIRCLES - beneath
the skin
12. DEFILE DES AMES - under the spell (rough
mix)
13. DAEMONIA NYMPHE - immortal selene
14. RAIN NOVELTY -
the one to judge
some info about the songs:
01. IVORY FREQUENCY - beasts & demons (Electrowave.gr club
mix)
Για πολλούς αυτό ήταν το καλύτερο τραγούδι από το πρωτο album
των Ivory Frequency. Εδώ θα το βρείτε σ' ένα αποκλειστικό club remix για το
Synthpop Avenue που θα κάνει αίσθηση, ειδικά στα alternative dance
floors!
02. IAMBIA - wreath of barbs
Ενώ
αναμένουμε τη νέα τους δουλειά, οι Iambia μας προιδεάζουν με μια εκπληκτική
διασκευή του "wreath of barbs" των Wumpscut. Hδη powerplay στα Synthpop Maze
parties!
03. BLUE BIRDS REFUSE TO FLY - after
dark..
Nέο τραγούδι από τους Blue Birds Refuse To Fly, που κινούνται
πλέον σε πιο electro και λυρικά μονοπάτια σε σχέση με το πρώτο τους album "give
me the wings". Ο νέος τους δίσκος αναμένεται μέσα στο 2004 με πολύ μεγάλο
ενδιαφέρον. Στο "after dark..", lead vocals από τον Γιώργο Δέδε των Illusion
Fades.
04. SLOW MOTION - self-destruction
Οι
Slow Motion δεν χρειαζονται συστάσεις. Ολοκαίνουριο τραγούδι τους με όλα αυτά τα
στοιχεία που τους εκαναν ιδιαίτερα αγαπητούς στο ελληνικό dark κοινό. Επικό,
λυρικό, συγκινητικό...self-destructive?
05. THE
OPHELIA'S GARDEN - waves
Αυτό το τραγούδι των Ophelia's Garden δεν
μπορω να καταλάβω πως εμεινε έξω απο "L.U.S.T."....Θα μπορούσε να κυκλοφορήσει
ακόμα και σε single.."WAVES", απο τα sessions του περσινού τους
album.
06. ASTRALON - dress me when I bleed
Η
μελαγχολική synthpop των Astralon εγινe αμέσως αγαπητή μετά τη συμμετοχή τους
στο "dark project". Ηχογράφησαν αποκλειστικά για το Synthpop Avenue CD, μια πολύ
όμορφη διασκευή στο κλασικό τραγούδι των DE/VISION.
07.
NIKOS ARVANITIS - digital love
Εlectropop διαθέσεις από τον Νίκο
Αρβανίτη στην διαφορετική εκτέλεση του "digital love" από το ομώνυμο mini album
που κυκλοφόρησε πέρυσι στην Αυστριακή εταιρεία Plag Dich Nicht σε παραγωγή του
Hans Joachim Roedelius.
08. MARSHEAUX - όλα
γυρίζουν
Τις Marsheaux τις γνωρίσαμε από την πολύ πετυχημένη διασκευή
στο "popcorn". To "όλα γυρίζουν" πιθανόν να είναι το πρωτο τους single και ειναι
και αυτό διασκευή στο πανέμορφο "October love song" των Chris &
Cosey!
09. DING AN SICH - game of you
Πολύ
μακριά πλέον από το gothic παρελθόν τους και αρκετά χρόνια μετά την ατμοσφαιρική
electropop του "the wanderer and his shadow", οι Ding An Sich με το¨"game of
you" μας δείχνουν τη νέα τους κατεύθυνση. Avant-garde pop anyone??
10. MINDECEASE - torture (demon mix)
Νέο group από
την Αθήνα. Το μουσικό τους ύφος του κυμαίνεται στον ευρύτερο χώρο του
electro-industrial. Το "Torture" είναι ένα από τα πρώτα κομμάτια που σύνθεσαν
και πρόκεται για μια ηχητική επίθεση μέσα από τον έντονο παροξυσμό λυρικών
στίχων και καταιγιστικών μελωδιών.
11. SLEEPING CIRCLES
- beneath the skin
Καινούριο electro-wave αθηναικό σχήμα. Το πρώτο
τους demo με τίτλο "harmonic convergence", όπου περιέχεται και το ''beneath the
skin", αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.
12.
DEFILE DES AMES - under the spell (rough mix)
Οι Defile Des
Ames έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια το δικό τους φανατικό κοινό, και όχι
άδικα. Το ονειρικό "under the spell" ανήκει αναμφίβολα στις καλύτερες τους
στιγμές!
13. DAEMONIA NYMPHE - immortal
selene
To μοναδικό ύφος των Daemonia Nymphe σ' ένα τραγούδι στο οποίο
συνεργάστηκαν με τους Βρετανούς Seventh Harmonic και συμπεριλήφθηκε στο περυσινό
τους album. Just great!
14. RAIN NOVELTY - the one to
judge
O επίλογος του cd. Χαμηλώστε τα φώτα και αφήστε το κουαρτέτο
εγχόρδων που συνοδεύει εδώ τους Rain Novelty να σας οδηγήσει΄σ' ένα 9-λεπτο
ονειρικό μουσικό ταξίδι...
Κώστας Μπρέλλας
Scissor Sisters - Scissor Sisters
1.Laura / 2.Take Your Mama / 3.Comfortably Numb / 4.Mary / 5.Lovers in the Backseat / 6.Tits on the Radio / 7.Filthy/Gorgeous / 8.Music Is the Victim / 9.Better Luck / 10.It Can't Come Quickly Enough / 11.Return to Oz / 12.Skins [*] / 13.Get It Get It
Polydor / 2 February 2004
Your usually happy toon, little Arcadia, having suffered from what is known as a severe case of stiff neck, and unable to move, has been in a bad mood lately forced to stay indoors(as a matter of fact, three days)...so she got round to this album of the reverend Scissor Sisters, you know, to listen to some new and hopefully cool tunes.
and here it is, SPAllikaria!
Right, these people just know how to make synthpop, three-minute-long songs included. Their canning is evil, almost. They have "separated" the album in two sections - this could be because of a vinyl release as well, but still, the separation seems to benefit their intent to show us all how they can do several styles. And boy, these styles are varied! They've sold their souls, but dammit, it was worth it. Because the overall effect of Scissor Sisters, the band's namesake album, just rawks. oh yeah. Let me take you through it...
Yours trully has written a review for "Laura", as a single release. I still have the same opinion alors.. Moving on to the rest of the album...
It is true. The best stuff was written in the 80s. At least that goes for "take your mama" it gives me a nice feeling of FAME as in the namesake film (and consecutive series...I could really imagine the talented students of the New York Performing Arts academy to be dancing to this upbeat little tune at their lunchbreak in the cafeteria...guitar strings opening to a score welcoming a jam by saxophones, synths, spoons(we're in a cafeteria remember?!) New York students aside, any one driver stuck in traffic would find this an uplifting, sing-along, funky tune to tap your fingers on the dashboard along ...and then a sunray hits you..the piano staccato melodies go so well with the chorus...do it!...Arcadia is grooving along.
But lets move on to "Comfortably Numb". Now, what did I say about electro-clash? well, it sure goes with disco stuff as well guys. OK, Mr Gilmour said he wouldn't buy it but then again, he did get his free copy (a-ha a-ha) I must say when I first heard it on the radio, I thought it was a cover by the Bee-Gees.. but no, it's those Sisters definitely. They dare to take such an honoured, heavy song and make it a danse tune. The nerve....pah! They are shameless! But it amuses me no end.
On to "Mary"...it's quite a beautiful melody. This is a lovesong, possibly Jake's for his girlfriend, one credited Mary Hanlon? There's that piano again...and it's a cross between Elton John and the Beatles, a slight Hey Jude feeling... Apart from the reminiscing, it stands as a nice late night song I wouldn't be surprised to hear in Galaxy FM...hehe...and the band has something about saxophones, I can see a pattern already. It's a sweet track, but reminds me exactly why happiness can be a bad muse...
"Lovers in the Backseat" an eerie, lovely intro...and it's David Bowie! Nope, it's the Scissor Sisters, chameleon-ing anything worthy, once again, in a unique way (...on this side of the street). Bowie would kill to get such a catchy tune these days. It's good this one. I'm already listening to it for the seventh time. It's almost not enough, it's that catchy. And grows on you. Track lasts 03:10... just once more on the repeat...ooh, it's sensual this one. Arcadia fantasises a slow strip-tease in front of her beloved...or just some sleazy dancing in a dark, sweaty, smoky club.... ehem....where was I? That concludes the first "section" of the album. It is rather cheerful, tho it slows down to the "final" track..one must end things no? But this is not the end...
Ana Matronic takes formidably over on the vocals in Tits on the Radio sounding like a stroppy she-robot. Diva-esque singing from the Mistress. She's been around this one, it shows. And Jake Shears is hilarious sing-alongey in the chorus, you've got to hear it to believe it! "there ain't no tits on the radio/oh no"... the man is gifted. I love the bass line here, too! Mad lyrics as in Laura, a Scissor Sisters "classic" attribute!!
On to Filthy/Gorgeous now this is what they do best! A guetto-blaster sleaze of a song, Arcadia has come to believe the band wants to write music for black x-ploitation movies-or maybe tour with Kelis!this would stand up to "milkshake" anytime- they're so funny!! I mean: "when you're walking down the street/ and a man tries to get your business/ and the people that you meet/ want to open you up like Christmas".Here the music is not quite inspired but this meaningless bundle is so danceable.. And so 80s...ah, straight to the dancefloor...On with the Music is the Victim an insane roller-coster of piano and... tam-tams? no, it must have been the drum key on miss Matronic's synths. This is also identical to "stop the rock, can't stop the rock" by Apollo 440 (spacelab please correct me if I'm mistaken). Hardly above mediocre. hmm. hmmm I say. Music was the victim there...
Let's see if it'll improve...Better Luck yes, it improves, about 1000 times over. This one is so catchy. Fine tunes. Bitter-sweet lurics. and they ring so true..and hell, can you dance to it...Oh I'm wet. (just joking) I merely spilt some tea on my lap. ehem. This is a very good song. My neck hurts and despite that I groove. This is no joke song. It is a poignant viewpoint of a breaking relationship, sarcasm aside, the song pats you on the back, telling you not to worry too much, not to do all that people left behind do, the future somehow might bring better things.
The pattern of 3 minutes something and the uptempo are both broken in It Can't Come Quickly Enough, and it makes me happy, because this is the song Pet Shop Boys wanted to write but didn't. I mean that in a good way, the vocals don't remind of them, it's the melody and the beat that kind of pet-shop a bit...but it's decent enough. It should have been a bit shorter...then again, its longish end acts as a really good intro for the "final" track Return to Oz which is a gem of a song. It tells of the stories of those who want to return to the Oz because the world let them down...but somehow they cannot get back..."please help me friend from coming down /I've lost my place and now it can't be found /Is this the return to Oz?" ...possibly drug-related(?) nevertheless, this is a great song, a great ending song. Here, the band proves itself to be more than a jokers'assembly; they can take a note out of that Pink Floyd book, and not just to have a giggle. To be honest I never thought Scissor Sisters could write such good music. But, again, this is trully inspired.
The second " section" of the album seems to be more dark; everything here is obscure, from the sense of humour to the towering crescendo of an end which is the last track. Here's to talent. I would buy this album for this track alone.
Arcadia is very impressed. Can't wait to see them live...sigh...
No, this is not the end either.
Ana Matronic escorts me to the Bonus tracks (not included in the American edition) with, literally, a scream!
The Skins: Another typical upbeat Scissor Sisters track here. A good song, made for the dancefloor, electroclash a go-go. thumbs up!
Get It Get It: This is even better. Musically varied-as in it doesn't just consist of a two notes and a beat-ouch! yes, but do read-on people, it is another great song: it is wholesome, it is perfect for the dancefloor.
Arcadia knows she didn't just buy the album for the Laura track. Since Fischer Spooner, I haven't heard anything better.
This first album is quite diverse, unexpectedly for a pop band nowadays. Being a first album, it is normal if it gets a bit too varied at times-it is early days still. The element of undiluted funk mixed with pop tunes tho, that's quite refreshingly new. The band mentions Blondie, Pet Shop Boys and Tiga (of Tiga+Zyntherius mayhaps?) in their thanks...It seems those Americans know what they're doing. Their influences are varied (pink Floyd anyone?)The production is tight. This is the end. More of that please, good people!
Because, if music is the victim then..so am I!!! and gladly...this was a treat indeed.
Jake. Paddy. Babydaddy. miss Matronic. Del Marquis..thank you very many, very many...
yours trully,
Arcadia
(off to replay the whole thing again and again and again)
Maria Kalapanida
Over The Rhine - Ohio
DISC
ONE: 01. B.P.D./ 02. What I'll Remember Most / 03. Show Me / 04.
Jesus In New Orleans/ 05. Ohio / 06. Suitcase / 07.
Anything At All / 08. Professional Daydreamer / 09. Lifelong Fling / 10.
Changes Come
DISC
TWO: 01. Long Lost Brother / 02. She / 03. Nobody Number One / 04.
Cruel and Pretty / 05. Remind Us/ 06. How Long Have You Been Stoned / 07.
When You Say Love / 08. Fool / 09. Hometown Boy / 10. Bothered
Black Porch records / 3 November 2003
Αμερική. Η χώρα των
αντιθέσεων, του πλούτου και της φτώχειας, των φωτεινών επιγραφών και των
βρομερών υπογείων, της εγκληματικότητας και της θρησκοληψίας. Μια χώρα που
γέρασε πριν την ώρα της σε μόλις δυό-τρεις εκατοντάδες χρόνια, μια χώρα ανέραστη.
Αν οι πολιτικοί ερωτεύονταν ξαφνικά την πολιτική με την ένταση που έχω εγώ
ερωτευθεί τη Μαρία, θα ξαναγίνονταν νέοι. Αν οι πολίτες ερωτεύονταν
ξαφνικά τον τόπο τους και τον αέρα που αναπνέουν, θα τα ξεκίναγαν όλα από την
αρχή και θα τα έφτιαχναν διαφορετικά αυτή τη φορά.
Γι' αυτό και οι Over The Rhine
ξεχωρίζουν από τη μάζα της μουσικής βιομηχανίας, γιατί σου δείχνουν οτι αν
υπάρχει ελιξίριο νεότητας δεν βρίσκεται ούτε στα κλωνιάσματα, ούτε στα
λίφτινγκ, ούτε στα γυμναστήρια, ούτε στις μεταγγίσεις αίματος, ούτε στα νέα
κύτταρα, στον έρωτα μόνο υπάρχει.
21 μελωδίες
σιγοτραγουδισμένες, κρυστάλλινα, ψιθυριστά ώρες ώρες, με την πεντακάθαρη
και αφοπλιστικής ομορφιάς φωνή της Karin
Bergquist, ντυμένα με το πιάνο και την κιθάρα του Linford Detweiler.
21 τραγούδια της
αγάπης, της πίστης, της αμφιβολίας και της χαράς.
Πήραν το όνομά τους
από μια γειτονιά του Cincinnati, γκέτο μεταναστών κάποτε, που όμως με τα χρόνια
και με τον κόπο των εμιγκρέδων έγινε τόπος για μια καλύτερη ζωή. Σιγά σιγά
έφτιαξαν το δικό τους μύθο, επηρεασμένοι σαφέστατα από gospel μελωδίες, από το λυρισμό του Nick
Cave,
από τους Cowboy Junkies,
καταφέρνοντας όμως να είναι αναγνωρίσιμοι για τη μουσική τους.
Είναι μερικές φορές που
προτιμάει κανείς να κάθεται και να "αγναντεύει". Δεν είναι θέμα
βαρεμάρας, δεν είναι θέμα "φόρτου εργασίας", απλά δεν είναι ανάγκη να
επικοινωνούμε συνεχώς χωρίς να βάζουμε τη γλώσσα μέσα. Αυτή είναι η κατάλληλη
στιγμή για να βάλει κανείς στη σιντιέρα και να ακούσει το Ohio
των Over The Rhine. Να είστε σίγουροι οτι
εκεί ανάμεσα στο τσέλο, στο πιάνο, στην ακουστική κιθάρα και στην κρυστάλλινη
φωνή της Karin,
αν πέσει καρφίτσα κάτω, θα ακουστεί...
Hello Ohio...!!!
Βασίλης Παπαδογεωργόπουλος
Lethargy... inability and unwillingness to do anything... sleepiness... well, not anything.. this Lethargy (a guy and a girl from Spain) made some music, an electro album... their second one... putting some styles together... blending industrial elements n dancy beats (on tracks like “nocturnal frequencies” and "the golden light") with a more trippy-hoppy sound ("by yourself”,”nothing to hide”)... There are club songs in here – take “future times” or “emotion” (i could dance to this!) or “alquimia” f.ex. - which tend to grind to a halt and then build up the sequences again... the rest of the tracks have a more ambient, kind of chill-out feel (“desert”,”rain drops”...)
“the golden light”, the first track, is a powerful one... a female voice, broken, spitting her words over a rather harsh but quite melodic backround.. i like that... even nicer is that the singing follows different paths on the way... ranging from bored-like and incurious to much deeper and sensual vocals... playing... i like that too... reminded me of Sina and Shinkhee or maybe Lloyd in her most sexy self... my kind of girlz! the band made an honest attempt to present some good lyrics... and claim inspiration from novelists such as Orwell (on “future times”) and Coupland as they've done before with e.a.Poe..it comes out pretty good but leaves the impression of trying too hard..sometimes having no real flow.. the Bauhaus cover is just ok..can't be more than that, right?? maybe says something about taste and influences..there is supposed to be a spanish cover of “sleeper in metropolis” on the previous album...
that's about it..”in-macula” is a pretty nice album..definetely not an immaculate one.
musical alquimias you see..
Maria Karagkouni
Air - Talkie Walkie
01. Venus / 02. Cherry Blossom Girl / 03. Run / 04. Universal
Traveller / 05. Mike Mills / 06. Surfing On A Rocket / 07. Another Day / 08.
Alpha Beta Gaga / 09. Biological / 10. Alone In Kyoto
Source / 26 January 2004
Τους καταλαβαίνω τους Air...Τι να κάνεις μετά από ένα τόσο οριακό album όσο το
"10,000 Hz legend"? Πως να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις? Θα τολμήσεις να πας
ακόμα πιο μακριά? Μπορείς?
Oι Air δεν τόλμησαν! Δεν ξέρω αν μπορούν να μας
δώσουν κάτι καλύτερο, αλλά δεν τόλμησαν..Προσπαθούν μάλιστα να μας μπερδέψουν,
και αντί να κυκλοφορήσουν τη συνέχεια του "legend", δημιουργούν τη συνέχεια του
"moon safari" και παρουσιάζουν την απλότητα ως αποψη..χμμμ...
Ακόμα και η μη
χρησιμοποίηση guests vocalists σε αυτόν τον δίσκο, ισως να έχει να κάνει με την
πρόθεσή τους να φανεί ότι το "talkie walkie" ΔΕΝ είναι ένα μεγαλεπίβολο album!
Ανασφάλεια?
Κι όμως, το νέο album του ντουέτου από το Παρίσι δεν είναι κακό.
Σε καμία περίπτωση! Υπάρχει όπως πάντα αυτή η ιδιαίτερη προσέγγισή τους στην
σύνθεση και την ενορχήστρωση..Είναι οι Air που έχουμε συνηθίσει. Tα αυτιά τους
στο παρελθόν και τα μάτια τους στο μέλλον, κι αυτό πάντα είναι ελκυστικό.Το ίδιο ισχύει για το γαλλικό accent και τις γαλλικές λέξεις εδώ κι εκει...
Πέρα από αυτά όμως, υπάρχουν και μερικά αρκετά καλά τραγούδια...
To εφιαλτικό νανούρισμα του "run"
μπορεί να φαίνεται ότι σε αφήνει στο καλύτερο, αλλά αυτό δε γίνεται και στα
όνειρα? To εύθραστο "cherry blossom girl" που επιλέχτηκε ως πρώτο single
και τo dreamy spacepop anthem "another day" ( θα μπορούσε να ειναι το
highlight του "moon safari" ) είναι τραγούδια που θα ζήλευε οποιαδήποτε άλλη
μπάντα του είδους. Για να μη μιλήσω για τα εκπληκτικά εγχορδα του Michel
Colombier...
Kαι τελικά, κοιτώντας τι έχω γράψει ως τώρα, διαπιστώνω ότι δεν
εχω κάνει αναφορά σε κανένα αλλο συγκρότημα ακούγωντας το "talkie walkie". Κάτι
πρέπει να σημαίνει αυτό, right?
Kαι όμως...για κάποιο λόγο δεν μπορώ ν'
απολαύσω τη νέα τους δουλειά...
Μάλλον κι εφώ φοβάμαι να παραδεχτώ τον δικό τους φόβο..Is it always a matter of expectations??
Κώστας Μπρέλλας
Ophelia's Garden - L.U.S.T.
I. Night / II. Sad Summer Story / III. Midnight Sun / IV. All the Luck of the
World / V. The Moment (you would never expect) / VI. The Timekeeper (Anton and
the seasons) / VII. A Single Word / VIII. Ecstasy / IX. Heart of Glass / X.
Whispers / XI. Where my Goddess lies / XII. Beyond Words
Blossom Records / 2003
In every human heart there is a fire
burns within
There is a stream that turns into a river, destroying
everything
There is compassion for all the weak except for itself
There is
a dazzling elf…
Αυτό είναι το τρίτο album των Ophelia’s Garden που καταφέρνει να γλιτώσει από
κατηγοριοποιήσεις και χαρακτηρισμούς...κοινώς ταμπέλες. Πολλοί τους έχουν
κατατάξει στην Dark Pop, άλλοι στο Cabaret Noir, μέχρι και στο ατμοσφαιρικό
gothic.Κανένας χαρακτηρισμός που τους έχει αποδοθεί όμως δεν είναι εύστοχος, διότι η
μουσική τους είναι ένας συνδυασμός όλων αυτών που κατά καιρούς έχουν ακουστεί,
ένας μοναδικός συνδυασμός μιας και δεν έχει κυκλοφορήσει καμία παρόμοια εγχώρια
ή ξένη παραγωγή. Και το L.U.S.T. είναι μία ακόμη απόδειξη γι’αυτό. Πιο μεστό και
ώριμο από τα προηγούμενα, διατηρεί ζωντανή την παράξενη κι όμως τόσο οικεία
ατμόσφαιρα στην οποία οι O.G. μας έχουν συνηθίσει.Αυτή τη φορά τα τραγούδια
διηγούνται ιστορίες που συμβαίνουν μέσα σ’ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο και
εξαρτώνται άμεσα η μία από την άλλη, εφ’όσον μόνο έτσι μπορούν να οδηγηθούν και
να μας οδηγήσουν στη λύτρωση.
*
Πρώτος σταθμός η νύχτα, που σε μια προσπάθεια
ν’αποκαταστήσει τη διαστρεβλωμένη της εικόνα, σπάει τη σιωπή της και μας
παρουσιάζει την ερεβώδη και ατέρμονη ύπαρξή της. Δυναμική αρχή, η οποία
προοικονομεί το τι θα επακολουθήσει, καλωσορίζοντάς μας σε έναν πιο
φουτουριστικό ήχο σε σχέση με τα προηγούμενα albums, με εμφανή τη βελτίωση των
φωνητικών, τα οποία τώρα φαίνονται να πατάνε πιο σταθερά στις μελωδίες και με
μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Στη συνέχεια, η ιστορία κάποιου που αποφάσισε
να σκοτώσει την οικογένειά του, θεωρώντας την υπαίτια για την παρακμή που τον
έφθειρε. Τώρα περπατά στη θάλασσα προσπαθώντας να βάλει τάξη στις σκέψεις του,
αλλά και να βρει απαντήσεις. Μελαγχολικές, νωθρές καλοκαιρινές διαθέσεις με
meaningful lyrics…Την ίδια στιγμή, ο ήλιος του μεσονυχτίου λιώνει τους πάγους
μιας πληγωμένης καρδιάς και την κάνει να λάμπει από αγάπη. Αισιόδοξο, carefree
and so sweet, το Midnight Sun είναι από τα καλύτερα κομμάτια του
album.
Πιο κάτω το The Moment, a sore song, μας λέει για τον ήρωά του,
που προσπαθεί να κατανοήσει τους αλλοπρόσαλλους κανόνες ενός παιχνιδιού που έχει
πια χάσει...σε αντίθεση με τον Anton, ο οποίος, έχοντας βρει πλέον πού
κείτεται η ευτυχία, αντιμετωπίζει τα πράγματα διαφορετικά, αφοσιώνοντας την
αιώνια ύπαρξή του σε ένα παιχνίδι...άλλο ένα powerful track που ταυτίζεται με τη
διάθεση του ήρωά του και σε κάνει να νιώσεις την ιστορία του. Οι έντονες
μελωδικές διαφορές του με το A single word αναβαθμίζουν τη βαθιά λύπη του
τελευταίου – αυτή τελειώνει τη σχέση τους - , το οποίο σαν απάντηση έχει
το Heart of glass – αυτός της ζητάει απλά να τον ακολουθήσει, χωρίς
ενδοιασμούς…
“ you dream of descendings,you dream of
regrets..
when will you ever know..my little “Love of Glass”..
that life
is more fragile than dreams…"
...Μελαγχολικά όμορφο, με διάχυτο
ένα trippy feeling καθ’όλη του τη διάρκεια...Mια ακόμη τραγική ιστορία
συντελείται μέσα στη νύχτα, καθώς η επιθυμία αναμεμειγμένη με την αμαρτία οδηγεί
μοιραία στο θάνατο. Στοιχειωμένες μουσικές, με ελάχιστες πινελιές από cabaret
noir συνθέτουν το Whispers, καθώς το τέλος πλησιάζει, όπως και η αναζήτηση του
μοναδικού ήρωα που κατάφερε να φέρει εις πέρας την αναζήτησή του και να βρει τη
γαλήνη, το νόημα της ζωής εκεί όπου δεν σκέφτηκε κανείς να ψάξει…. Beyond Words
είναι πραγματικά και το ομώνυμο κομμάτι...η λύτρωση είναι γλυκιά, νωχελική,
γαλήνια, σαν ανοιξιάτικη λιακάδα. Ένα πολύ όμορφο track, που θυμίζει λίγο Ute
Lemper, ολοκληρώνει ένα πολύ όμορφο album…
Mirth
Pages
