Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα να δω τον Morrissey σ’ αυτή του την επίσκεψη στη χώρα μας. Ο λόγος δεν είναι τόσο «μαύρος» και μακάβριος όπως τον ήθελαν άλλοι, καλοθελητές και μη, επειδή δηλαδή ίσως να μην έχω την ευκαιρία να τον ξαναδώ ζωντανά λόγω της ασθένειάς του.

Το μουσικό rock πείραμα των Crippled Black Phoenix, δεν ήταν ποτέ μυστικό στους φίλους του σκληρού σκοτεινού ήχου.

Οι COVENANT είναι τακτικοί επισκέπτες στη χώρα μας από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Είναι από τα δημοφιλέστερα σχήματα της dark/ebm/electronica/ και τα συναφή και οι συναυλίες τους άφηναν συνήθως (βασικά όποτε ο Eskil ήταν sober) καλές εντυπώσεις. Καταξιωμένο σχήμα στο χώρο του και σίγουρα οι αναγνώστες του Postwave δεν χρειάζονται περαιτέρω ενημέρωση για το τι ακριβώς είναι το Σουηδικό αυτό σχήμα.Δεν θυμάμαι πλέον πόσες φορές έχουν έρθει αλλά σίγουρα αυτή θα ήταν τρίτη φορά που θα τους έβλεπα.

Η χειμερινή έκδοση ενός φεστιβάλ που κατα γενική ομολογία και πέρα από τις αντιξοότητες και τα λάθη, κρατά το ενδιαφέρον του κοινού φέρνοντας ονόματα που δύσκολα θα βλέπαμε εδώ. Σε καλύτερο, μικρότερο χώρο και με καλλιτέχνες που είχαμε ξαναδεί κατά καιρούς (εκτός των SIMIAN MOBILE DISCO), προσπάθησε να κάνει μια καθημερινή μέρα να κυλήσει πιο ευχάριστα στο τέλος της και να μας κάνει να κουτουλάμε την επόμενη στους χώρους δουλειας και εργασίας.

Η Michelle Gurevich έχει μεγάλη επιτυχία στις Ανατολικές χώρες της Ευρώπης και αυτός ήταν  ο λόγος που μετακόμισε από το Τορόντο στο Βερολίνο. Ακούγοντας τα τραγούδια της διαπιστώνουμε ότι ταιριάζουν με την Ευρώπη, τον παλιό κόσμο. Αποπνέουν μια μελαγχολία, συννεφιά, καπνό, ασπρόμαυρο, βαθιά θλίψη και όταν γίνονται πιο ευδιάθετα είναι για λίγο. Μουσικά είναι εύκολο να προσδιοριστούν οι επιρροές της αλλά δύσκολο να καταταχθεί κάπου.

Υπάρχει μια τάση πολλών σχημάτων στη ροκ και ποπ να απομονώνουν ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της γενικότερης μουσικής αισθητικής ενός ή περισσότερων αγαπημένων τους καλλιτεχνών και να το μεγιστοποιούν συνθέτοντας με μπούσουλα αυτό το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό. Δε σας λέω κάτι καινούριο. Έτσι γίνεται και θα γίνεται ακόμα και στις καλύτερες των ροκ οικογενειών. Δεν αποτελούν εξαίρεση ούτε οι The Rattler Proxy αλλά ούτε και οι The KVB.

Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με χάρισμα. Κάποιοι γεννιούνται με την ικανότητα να το απορροφούν και άλλοι να το αντανακλούν μακριά σαν μη συμβατό μόσχευμα, ως κάτι ξένο προς αυτούς. Είχαμε απ’όλα την Παρασκευή που μας πέρασε.  Στο κλείσιμο της εβδομάδας, εξουθενωτική για πολλούς, οι τελευταίες μου δυνάμεις με οδήγησαν στο Fuzz για την πρώτη μου φορά με την Cat Power.