Όταν αναλαμβάνεις να πάρεις συνέντευξη από ένα τριμελές συγκρότημα που ακούει στο οικείο πλέον σε όλους όνομα Covenant, κάθε είδους σύσταση ή εισαγωγή είναι περιττή. Η μουσική τους ακούγεται σε ραδιοφωνικές εκπομπές και clubs, οι μελωδίες και τα τραγούδια τους έχουν "γράψει" στις καρδιές των μουσικόφιλων και κάθε τους συναυλία τους απογειώνει όλο και περισσότερο στα μάτια των εκστασιασμένων παρευρισκόμενων θεατών που παραληρούν "ψυχή τε και σώματι". Το feeling που εισπράττει κανείς από την εμπειρία ενός live των Covenant είναι τόσο έντονο που αργεί πολύ να σβήσει... Χωρίς να αναλωθούμε σε κοινότυπες πλέον ερωτήσεις με την σιγουριά ότι θα εισπράξουμε once again χιλιοειπωμένες και γνωστές απαντήσεις, επιχειρήσαμε μια διαφορετική συνέντευξη, όχι μια αμιγώς "μουσική" συνέντευξη, αλλά πιο ανάλαφρη συγκριτικά με όσες έχουν δημοσιευτεί ως τώρα για τους Covenant και κυρίως μια συνέντευξη που να αφορά και προσωπικά τα μέλη του γκρουπ...
Λίγο πριν το, κατά κοινή ομολογία, υπέροχο live των Covenant στις 23/11/2003 στο Gagarin είχαμε την τύχη να αποσπάσουμε συνέντευξη και από τους τρεις κυρίους Eskil Simonsson, Joakim Montelius, Clas Nachmanson. Ιδιαίτερη τύχη αποτέλεσε το γεγονός της συμμετοχής των τριών, καθώς εκπρόσωπος του γκρουπ για τον τύπο έχει οριστεί ο πολύ ευφραδής, κ. Joakim Montelius. Ομιλητικός, με άποψη επί παντός επιστητού, την οποία φρόντιζε να τεκμηριώνει αποδείχτηκε ο Clas Nachmanson. Λιγότερο προσεγγίσιμος εμφανίστηκε ο Eskil Simonsson, ο οποίος, όντας πάντα πολύ ευγενικός, δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να μιλάει για τον εαυτό του σε συνεντεύξεις και προτιμά να μιλά μέσω της μουσικής του. Τελικά ενέδωσε στον πειρασμό ενός live interview J, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν μίλησε πολύ, αλλά προτίμησε να παρατηρεί και να ακούει... Το κατά πόσο ο Eskil Simonsson είναι από τη φύση του κλειστός και κρατά αποστάσεις ή αν όλο αυτό είναι η επιτηδευμένη εικόνα μιας αινιγματικής εκλεπτυσμένης Περσόνας που θέλει να προωθήσει, δεν εξακριβώθηκε! Στα όσα μοιράστηκε μαζί μας φανέρωσε μια ιδιαίτερη αγάπη για την επιστήμη, το clubbing, το ακριβό ντύσιμο και τους θαυμαστές του...
Ποιες υπήρξαν οι κύριες επιρροές σας στη μουσική? Εξακολουθούν να είναι ίδιες σήμερα?
Joakim- Δεν είναι ποτέ οι ίδιες, συνεχώς αλλάζουν. Πιστεύω πως όταν ξεκινάς να ασχολείσαι με τη μουσική, επηρεάζεσαι από ό,τι ακούς σε νεαρή ηλικία, γιατί ως νέος είσαι πιο επιρρεπής. H μουσική που ακούγαμε τότε ήταν nu-romantix / synthpop από την εποχή των 80's. O Clas στην ηλικία των δεκαπέντε ετών ήταν punk- rocker! Θα έλεγα ότι προερχόμαστε από ένα πρώιμο ηλεκτρονικό περιβάλλον όσον αφορά στα ακούσματα και στις επιρροές μας, αλλά είναι γεγονός ότι όσο περισσότερο ακούς και ασχολείσαι με τη μουσική, τόσο διευρύνονται oι ορίζοντές σου.
Eκτός από τη μουσική, τι άλλο σας έχει επηρεάσει στη μέχρι τώρα καριέρα σας?
Covenant- Όλες οι εκφάνσεις της ζωής φυσικά. Mέσω της μουσικής μας προσπαθούμε να εκφράσουμε ό, τι βιώνουμε καθημερινά, τους στόχους μας, τα όνειρά μας. Επιπλέον σημαντική πηγή έμπνευσης αποτελεί η λογοτεχνία, η φιλοσοφία, η ιστορία, η μυθολογία και o κινηματογράφος.
Τι μήνυμα θέλετε να μεταδώσετε μέσω τις μουσικής σας? Έχει επηρεαστεί το γράψιμο των τραγουδιών σας από τις πολιτικές σας απόψεις?
Joakim- Στόχος μας δεν είναι η μετάδοση κάποιου συγκεκριμένου μηνύματος μέσω των τραγουδιών μας. Ο καθένας από τους τρεις μας έχει τη δική του διαφορετική πολιτική πεποίθηση, άρα θα ήταν αδύνατον να συμφωνήσουμε πάνω σ’ αυτό το ζήτημα.
Clas- Τα τραγούδια μας μεταφέρουν διαθέσεις και συναισθήματα που θέλουμε να μοιραστούμε με το κοινό μας. Κινούμαστε μέσα σε ένα αρκετά ευρύ φάσμα ιδεών : θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει ένα είδος “κόκκινης γραμμής” που δεν ξεπερνάμε και το οποίο περιλαμβάνει θέματα όπως το πάθος, η αγάπη, η προσμονή, η μοναξιά και όλα τα σκοτεινά πράγματα που κάθε άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να εξωτερικεύσει.
Joakim- Περιγράφουμε καταστάσεις που μας έχουν συμβεί ή θα θέλαμε να συμβούν, εικόνες αποτυπωμένες στο μυαλό και την ψυχή μας. Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τη μουσική μας ως τo Soundtrack της ζωής μας J.
Πως νομίζετε ότι η μουσική σας επηρεάζει το κοινό που σας ακούει, είναι αυτό που περιμένατε?
Joakim- Πραγματικά ελπίζω η μουσική μας να επηρεάζει τον κόσμο που μας ακούει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που επηρεάζει κι εμάς. To κάθε μας τραγούδι θα πρέπει να δημιουργεί στους ακροατές ανάλογες διαθέσεις με βάση τo περιεχόμενό του. Tα θέματα που αγγίζουμε είναι ποικίλα. Yπάρχουν τραγούδια που είναι χαρούμενα και ρυθμικά και σου προκαλούν τη διάθεση να χορέψεις. Άλλα, είναι περισσότερο εσωτερικά, που ταιριάζουν καλύτερα να ακούγονται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, σε στιγμές μοναχικές. Για μας κάθε είδους αντίδραση είναι επιθυμητή και αποδεκτή. Η αντίδραση είναι το ζητούμενο!
Clas- Eπιπλέον οι στίχοι μας έχουν συμβολικό νόημα. Π.χ. όταν λέμε “We want Revolution” δεν εννοούμε να βγει o κόσμος στους δρόμους και να πετάει τούβλα, αλλά να αλλάξει τον τρόπο ζωής του, τις συνήθειές του. Όταν γράφαμε τους στίχους του συγκεκριμένου τραγουδιού, επηρεαστήκαμε από τη θεωρία του Mάο Τσε Τουνγκ και τη “Nέα Συμφωνία”, που προέτρεπε τον κόσμο να ξεκινήσει τη ζωή του από την αρχή. Είναι ένα είδος πολιτιστικής επανάστασης του μυαλού.
Ακούγοντας τα cd σας, παρατηρούμε πως τα τελευταία ακούγονται περισσότερο mainstream. Γιατί συμβαίνει αυτό?
Joakim- Πιστεύω ότι με τα χρόνια βελτιωνόμαστε ως μουσικοί. Aυτό είναι λογικό, καθώς στην αρχή είσαι ακόμα άπειρος και επιρρεπής σε λάθη. Πολλές φορές βέβαια τα λάθη αυτά καταλήγουν σε κάτι θετικόJ! Όμως με την εμπειρία που αποκτάς, κάνεις σαφώς λιγότερα. Γίνεσαι πιο σταθερός και σίγουρος για τις επιλογές σου. Προσπαθούμε να κάνουμε τα τραγούδια μας περισσότερο αντιληπτά στο κοινό.
Η διαφοροποίηση του ήχου είναι φυσική συνέπεια. Τα μουσικά γούστα εμπλουτίζονται και αλλάζουν. Την περίοδο που ετοιμάζαμε το “Dreams of a Cryotank” ακούγαμε ηλεκτρονική μουσική, αλλά δεν είναι δυνατόν ν΄ακούμε συνεχώς το ίδιο στυλ μουσικής, είναι βαρετό! Άλλωστε και η ηλεκτρονική μουσική βρίσκεται σε αέναη εξέλιξη.
Clas- Πράγματι υπάρχει διαφορά υλικού στο κάθε cd. Στην αρχή ξεκινούσαμε από έναν ήχο που μας άρεσε. Στο πρώτο μας cd, “Dreams of a Cryotank”, κάναμε πρώτα τον θόρυβο, τον ήχο και τη μουσική. Εν συνεχεία προσθέταμε τoυς στίχους. Αντίθετα τώρα oι στίχοι είναι το πρώτο μας μέλημα! Η μουσική έπεται. To ίδιο συνέβη με τους Depeche Mode και τον Martin Gore. Σήμερα όλα τους τα τραγούδια βγαίνουν από την κιθάρα του Gore και όχι από τα synths, όπως προφανώς έκαναν στις αρχές της καριέρας τους.
Έχει αλλάξει η άποψη σας για τη ζωή από τότε που γίνατε διάσημοι?
Covenant- Δεν θεωρούμε ότι είμαστε ιδιαίτερα διάσημοι, ούτε είναι αυτό o πρωταρχικός μας στόχος. Είναι ωραίο πάντως να είσαι αρεστός στον κόσμο. Δεν έχουμε αλλάξει σαν άτομα, αλλά οπωσδήποτε τα ταξίδια μια φορά το μήνα σε ποικίλα μέρη του κόσμου είναι ένας τρόπος ζωής πολύ διαφορετικός από τη ζωή ενός μέσου ανθρώπου κι αυτό αναμφισβήτητα μας επηρεάζει.
Πιστεύετε ότι σήμερα μπορεί οποιοσδήποτε να συνθέσει μουσική με τη βοήθεια της τεχνολογίας, χωρίς απαραίτητα να διαθέτει μουσικό ταλέντο?
Joakim- Kοιτάξτε εμένα (γέλια)! Eίναι τόσο απλό. H τεχνολογία βοηθάει και o συνδυασμός της με τη μουσική την ανάγει σε ένα πολύ δημοκρατικό μέσο, επειδή δεν είναι απαραίτητο να έχεις ανθρώπους να παίζουν, π.χ. πιάνο. Από τη στιγμή που έχεις την ανάγκη να εκφράζεσαι, μπορείς να εκμεταλλευτείς τις δυνατότητες που σου προσφέρει η τεχνολογία. Αν δεν έχεις αυτή την εσωτερική ανάγκη, μπορεί να παίζεις σαν δαιμονισμένος 500 μουσικά όργανα, αλλά το αποτέλεσμα να μην είναι καθόλου ενδιαφέρον. O Eskil έχει σπουδάσει μουσική, παίζει πιάνο και βιολί. Ο Clas παίζει κιθάρα. Αλήθεια Eskil, πότε θα επιστρέψει το βιολί? (γέλια)
Ο τρόπος που ντύνεστε αντικατοπτρίζει την τεχνολογική εποχή στην οποία ζούμε?
Δεν θεωρούμε ότι τα κοστούμια αντιπροσωπεύουν αποκλειστικά τον τρόπο ένδυσης ενός businessman, απλά φαντάζουν ωραία. Δυσκολεύουν στα sound-checks, εκτός φυσικά αν είσαι ο τραγουδιστής!
Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι το ντύσιμό σας είναι σημάδι κατατεθέν μιας συγκεκριμένης εικόνας που θέλετε να προωθήσετε?
Clas- Είναι όντως ένα σήμα κατατεθέν. Βέβαια κατά τη διάρκεια της τελευταίας μας περιοδείας στην Ευρώπη φορούσαμε παλτό με ψηλούς γιακάδες, αλλά κατά βάση μας αρέσουν τα κοστούμια
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας σχεδιαστής μόδας?
Eskil- Υπάρχει ένας Σουηδικός Οίκος μόδας που λέγεται “Tiger”, τον οποίο τιμούμε! Αλλά μου αρέσει και η Prada !!!
Έχετε βιώσει αρνητικές επιδράσεις της δημοσιότητάς σας?
Joakim- Κάποιες φορές ναι. Υπάρχουν άτομα που όταν σε συναντάνε σε κάποιο club, σου κάνουν ερωτήσεις του τύπου “γιατί δεν παίζετε την μουσική που παίζατε παλιότερα?” Όταν είσαι στο συγκεκριμένο μουσικό χώρο βέβαια, υπάρχει το avantage να θεωρείται πολύ cool το να είσαι απρόσιτος και να κάνεις πολύ ελιτίστικα πράγματα. Συχνά μας αναγνωρίζουν στο δρόμο, ιδιαίτερα τον Eskil !
Eskil- Είναι καλύτερο να είσαι μια διασημότητα από το να μην είσαι καθόλου (γέλια)! Μ’ αρέσει η δόξα και την επιζητώ πάντα.
Έχετε μείνει πιστοί σε κάποιες υποσχέσεις που έχετε δώσει ως συγκρότημα ?
Η βασική μας υπόσχεση ήταν και είναι να συνεχίσουμε να παράγουμε ηλεκτρονική μουσική. Είναι πολύ δύσκολο βέβαια, όταν το γκρουπ αποτελείται από τρεις διαφορετικές προσωπικότητες να κρατά για πάντα τις υποσχέσεις του. Μια άλλη υπόσχεση που προσπαθούμε να τηρούμε είναι να βελτιωνόμαστε ως άνθρωποι και να συμπεριφερόμαστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Τι θα κάνατε αν δεν είχατε γίνει επιτυχημένοι μουσικοί?
Joakim- Πιστεύω ότι θα με κέρδιζε ο δημοσιογραφικός χώρος.
Clas- Θα με απορροφούσε αποκλειστικά η εκπαίδευση στον τομέα των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Άλλωστε διδάσκω και τώρα παράλληλα με τη μουσική.
Eskil- Θα μ’ ενδιέφερε να κατασκευάζω πυραύλους, με εξιτάρει πολύ η επιστήμη.
Πιστεύετε ότι σήμερα «η τέχνη μιμείται τη ζωή» ή το αντίθετο?
Joakim- Το αντίθετο θα έλεγα. Η τέχνη και η διασκέδαση είναι τόσο μεγάλο μέρος του πολιτισμού και της κοινωνίας μας, που πλέον επηρεάζει τους ανθρώπους πολύ περισσότερο απ’ ότι συνέβαινε στο παρελθόν. Ο Oscar Wilde θα ήταν περήφανος για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα!
Είστε φίλοι του Σκανδιναβικού κινηματογράφου?
Joakim- Μ΄αρέσει πολύ ο Λαρς φον Τρίερ.
Clas- Για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ το Δανέζικο κινηματογράφο (π.χ. Τόμας Βίντερμπεργκ-“Festen”), έχει μια σοβαρότητα. Δεν είμαι βέβαια μεγάλος fan του Λαρς φον Τρίερ. Όσον αφορά στον Σουηδικό κινηματογράφο τον θεωρώ πολύ mainstream με την κακή έννοια του όρου. Υπάρχουν καλές ταινίες, αλλά είναι ελάχιστες. Αγαπώ το Ισλανδικό cinema. Μου άρεσε ιδιαίτερα το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ισλανδού ηθοποιού Baltasar Kormakur, "101 Reykjavik".
Eskil- Εκτιμώ την σκηνοθετική ιδιοφυΐα που ακούει στο όνομα Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Θα ήθελα παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι από τους Έλληνες σκηνοθέτες ξεχωρίζει ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος. “Το Βλέμμα του Οδυσσέα” με τον Χάρβεϋ Καϊτέλ ήταν εξαιρετικό φιλμ!
Κάνετε υγιεινή ζωή?
Clas- Σε γενικές γραμμές, ναι. Εγώ περισσότερο από όλους. Δεν καπνίζω, πίνω μόνο όταν είμαι σε περιοδεία και μου αρέσουν πολύ τα σπορ, κυρίως το κολύμπι. Επειδή στη Σουηδία το χειμώνα κάνει πολύ κρύο, όταν περιοδεύουμε σε μεγάλες πόλεις, εκμεταλλεύομαι κάθε ευκαιρία που μου δίνεται για να κολυμπήσω.
Εκτός από το ν΄ ασχολείστε με τη μουσική, τι άλλο σας δίνει ευχαρίστηση?
Clas- Απολαμβάνω το κολύμπι, καθώς και όλα τα water sports όπως καταδύσεις, wind-surfing και το καλό φαγητό.
Joakim- Το φαγητό είναι από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής. Με ξεκουράζει το να βλέπω ταινίες και να διαβάζω. Αγαπημένο μας χόμπι είναι και το Frisbee-golf.
Eskil- Μ’ενδιαφέρει πολύ η επιστήμη. Το clubbing επίσης μου δίνει ενέργεια. Και οι τρεις μας συνηθίζουμε να κάνουμε βόλτες στη φύση και να ανακαλύπτουμε καινούρια μέρη. Σήμερα επισκεφτήκαμε την Πλάκα και το Μοναστηράκι, ήταν φανταστικά!
Είστε παντρεμένοι? Αφιερώνετε χρόνο στη σχέση σας?
Clas- Όχι ακόμα, αλλά όλοι διατηρούμε σοβαρούς δεσμούς. Έχω 11 χρόνια σχέση και ο γάμος είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Σκοπεύω να δημιουργήσω οικογένεια. Σκέφτομαι πως θα ήθελα να κάνω παιδιά πριν το γάμο, έτσι ώστε όταν θα έχουν μεγαλώσει λίγο και θα είναι σε θέση να καταλαβαίνουν, να τελέσω το μυστήριο του γάμου!J
Joakim- Αφιερώνουμε χρόνο στη σχέση μας. Για τον Eskil και μένα είναι πιο εύκολο, επειδή έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο από τον Clas, ο οποίος δουλεύει παράλληλα. Συχνά οι φίλες μας έρχονται μαζί μας στις περιοδείες, ειδικά όταν μας δίνεται η δυνατότητα να συνδυάσουμε τη δουλειά με τη διασκέδαση. Όταν δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τα αξιοθέατα της πόλης που βρισκόμαστε, δεν ταξιδεύουν μαζί μας, γιατί το βρίσκουν κουραστικό.
Ποια η αγαπημένη σας πόλη?
Clas- Το Τορόντο και η Νέα Υόρκη.
Joakim- Η Νέα Υόρκη. Όνειρό μου είναι να επισκεφτώ το Τόκιο. Το Βερολίνο επίσης είναι ενδιαφέρουσα πόλη, όχι όμως όσο το Παρίσι και το Λονδίνο. Δεν έχει την ίδια ενέργεια. Τα vibes που δέχεσαι από μια μεγάλη πόλη και οι αναπάντεχες ιδέες των ανθρώπων εκεί σε κάνουν να την αγαπήσεις..
Πως θα περιγράφατε τον ιδανικό για σας τύπο γυναίκας?
Joakim- Δεν ξέρω ποιος είναι ο ιδανικός τύπος γυναίκας. Ανεξάρτητη μάλλον.
Clas- Ανεξάρτητη, αλλά ταυτόχρονα θηλυκή. Η εξωτερική εμφάνιση δεν παίζει πλέον πρωταρχικό ρόλο για μας. Η προσωπικότητα είναι που μετράει.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας καρτούν?
Clas- Ο θείος Σκρουτζ.
Υπονοείς κάτι με αυτό (γέλια)?
Clas- Είναι πολύ cool, πολύ σίγουρος για τον εαυτό του!
Joakim- Βασικά στη Σουηδία, ο θείος Σκρουτζ ονομάζεται Uncle Joakim σαν και μένα, αλλά εγώ είμαι ο πιο ανεύθυνος οικονομικά άνθρωπος στη γη.
Αυτή ήταν η επόμενη ερώτηση. Είστε σπάταλοι ή οικονόμοι?
Joakim- Προσωπικά είμαι εκ γενετής σπάταλος.
Clas- Αντίθετα εγώ είμαι εκ γενετής οικονόμος.
Ποιος είναι ο τελευταίος δίσκος που ακούσατε και σας άρεσε?
- Conjure One. Το ομώνυμο άλμπουμ τους είναι πολύ καλό.
Έχετε φοβίες?
Joakim- Φοβάμαι τα ύψη και τα έντομα.
Clas- Κι εγώ φοβάμαι τα ύψη, αλλά θεωρώ πιο ασφαλές ο, τιδήποτε έχει δημιουργήσει η φύση (π.χ. ένα βουνό) συγκριτικά με τις ανθρώπινες κατασκευές (π.χ. ουρανοξύστες).
Είστε προληπτικοί? Κάνετε κάποιο είδος προετοιμασίας πριν βγείτε στη σκηνή?
Joakim- Όχι δεν είμαστε προληπτικοί. Απλά αγκαλιαζόμαστε πριν βγούμε στη σκηνή.
Ως παιδιά, τι θέλατε να γίνετε όταν μεγαλώσετε?
Joakim- Ανέκαθεν ήθελα να γίνω μουσικός, αλλά περισσότερο ισχυρός απ’ ότι είμαι τώρα. Δηλαδή να μη χρειάζεται να κάνω υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Δυστυχώς στην πορεία ανακαλύπτεις ότι αυτό δεν είναι δυνατό.
Clas- Ονειρευόμουν από μικρός να κερδίσω το βραβείο Νόμπελ. Με ενδιέφερε από τότε η τεχνολογία.
Joakim- Ο Eskil θα κέρδιζε όλα τα βραβεία Νόμπελ μέσα σε ένα χρόνο!(γέλια)
Eskil- Και το πιο δύσκολο ν’ αποκτήσεις, θα ήταν το βραβείο Ειρήνης. Ίσως αν έφτιαχνες μια “έξυπνη βόμβα” και απειλούσες ότι θα ανατινάξεις το Βερολίνο αν δεν στο απονείμουν…
Ποιο ήταν το πιο extreme πράγμα που έκανε ποτέ fan σας?
Eskil- Παίζαμε στη Ν.Ορλεάνη και στο κοινό ήταν ένας άνδρας με ένα μακρύ μαύρο παλτό, ο οποίος κατά τη διάρκεια της συναυλίας στεκόταν ακίνητος. Σε κάποια φάση προχώρησε μπροστά, μου δάγκωσε το πόδι και έφυγε. Μια άλλη φορά μου τράβηξαν τη ζώνη από το παντελόνι και εξαφανίστηκαν!!!! Συνήθως όμως οι περισσότεροι είναι πολύ φιλικοί.
Έχετε κρατήσει επαφή με κάποιους θαυμαστές σας?
Clas- Στην αρχή κάναμε το λάθος να δίνουμε το e-mail μας σε όλους, με αποτέλεσμα να μπλοκάρει το account μας. Η κατάσταση με τα e-mails έγινε ανεξέλεγκτη κι έπρεπε να τη σταματήσουμε. Έχουμε όμως αποκτήσει πολλούς φίλους από διάφορες χώρες, τους οποίους βλέπουμε σχετικά συχνά.
Joakim- Είναι λογικό να γνωρίζεις κόσμο, όταν βρίσκεσαι για μεγάλο διάστημα σε περιοδεία. Μια φορά ένα αυτοκίνητο με ένα τεράστιο αυτοκόλλητο Covenant στο πίσω τζάμι. ακολουθούσε το πούλμαν μας παντού. Τρομάξαμε στην αρχή, αλλά τελικά τους γνωρίσαμε και καταλήξαμε να πάμε διακοπές μαζί τους! Είμαστε πλέον πολύ καλοί φίλοι.
Clas- Ως επί το πλείστον προσπαθούμε να είμαστε φιλικοί με τους fan. Όταν όμως γίνονται πιεστικοί, αναγκαζόμαστε να βάζουμε κάποια όρια. Πάντως στα πάρτι που κάνουμε, καλούμε όλο τον κόσμοJ.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ποτό?
Joakim- Ουίσκι με αμαρέττο.
Clas- Αν και δεν είμαι “επαγγελματίας” πότης, πίνω συνήθως Pina Collada.
Eskil- Το dry Martini.
Θα σταματήσουμε εδώ, γιατί ο χρόνος πιέζει. Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την ιδιαίτερη τιμή που μας κάνατε να έχουμε σύσσωμους τους Covenant στη συνέντευξη μας! Καλή επιτυχία σε όλους τομείς της ζωής σας.
Covenant – Κι εμείς ευχαριστούμε, ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Συνέντευξη: Ντίμη Θεοδωράκη - Βάσια Κ.
Μετάφραση - Κείμενο - Επιμέλεια: Ντίμη Θεοδωράκη
"welcome to the mystery land.....
.....where obligations are met forever....."
Χμμμ... καπως ετσι... Αυτος ο στιχος απο το "house of breath" μου ειχε κολλησει στο μυαλο καθως πηγαινα να συναντησω τον Φοιβο και τον Γιωργο, ιδρυτικα μελη των South Of No North, ενα ζεστο απογευμα του περασμενου Ιουλιου. Εχοντας υπαρξει fan των S.O.N.N τις ενδοξες μερες του dark-wave, μου φαινοταν λιγο περιεργο να τους παρω τωρα συνεντευξη. Και ισως μια τοσο σημαντικη επιστροφη να επρεπε να αντιμετωπιστει με περισσοτερο επαγγελματισμο απο μερικες προχειροφτιαγμενες ερωτησεις, αλλα ειχα την αισθηση οτι μια χαλαρη και αυθορμητη κουβεντα θα λειτουργουσε καλυτερα.
Οντως, μετα απο 1-2 παγωμενες μπυρες και την αναποφεκτη αναδρομη στο παρελθον και τις "παλιες καλες μερες" της ελληνικης new-wave σκηνης, πατησα το record στο mini-disc...:
Ας ξεκινησουμε με μερικα πραγματα για τους South Of No North. Πως βρεθηκατε και πως εγινε η προσεγγιση με την Creep records?
Βρεθηκαμε το 1983, στα τελη του περασμενου αιωνα...xaxaxaxa!!!!
Πηρυνας ηταν ο Μιχαλο-Γιωργος ( PsychoMafia) και ο Φοιβος που τοτε επαιζε στους Ex-Humans. Ετσι απο τους PsychoMafia και τους Ex-Humans δημιουργηθηκαν οι South Of No North. Ο παλιος drummer πηγε μετα στους Yell-o-Yell. Φιλοι ημασταν. Ξεκινησαμε τεσσερις, καταληξαμε εξι και θα βγουμε τωρα στο Elfentanz επτα.
Την Creep τη προσεγγισαμε το 1984, πολυ συντομα σχετικα με τη δραστηριοτητα του γκρουπ. Μετα απο καποιο live ηρθαμε σ’επαφη. Μαθαμε οτι καποιος εχει σε bootleg την συναυλια στη Γκραβα. Ηταν η πρωτη μας συναυλια αυτη. Εκεινη τη χρονια γραψαμε το πρωτο μας αλμπουμ, “lacrimae christi”, που κυκλοφορησε στις αρχες του 1985. Το 1986 βγηκε το “fell frozen”, το 1989 το “south of no north” και τελος το “rajah” το 1992.
Ποιες ηταν οι επιρροες σας?
Bauhaus, Joy Division, Echo & the Bunnymen, Cure, Sound, Clock DVA, Heaven 17, Duran Duran, D.Bowie, P.Gabriel…. Ενδεικτικα.... Κυριως ακουγαμε dark-wave. Ημασταν αυτου του κινηματος που κυριαρχουσε τοτε στην Ευρωπη.
Θυμαμαι τα πρωτα χρονια της Creep, που καποια εντυπα τη κατηγορουσαν οτι ψαχνει και βρισκει απο ενα συγκροτημα κλωνο για τα 3 μεγαλα darkwave group εκεινης της εποχης. Τους Reporters για τους Cure, τους Yell-O-Yell για τους Birthday Party, και τους South Of No North για τους Bauhaus….
Ναι? Δεν το ειχαμε ακουσει αυτο!
Κοιτα, αυτες ηταν οι τασεις της εποχης ετσι και αλλιως. Αλλα αν ακουσουμε τη δουλεια των South δεν μπορουμε να πουμε οτι υπαρχει ταυτιση με Bauhaus. Επιρροες ναι, και κυριως στο πρωτο album. Αυτο αλλωστε το ειπαμε και πριν. Τωρα πως ακριβως το εβλεπε η Creep δεν μπορουμε να το ξερουμε.
Παντως, ακομα και ετσι να ηταν, κατι τετοιο μπορει να θεωρηθει πολυ προχωρημενο για την Ελλαδα εκεινη την εποχη.
Το ονομα σας ειναι προφανως απο το βιβλιο του Bukowski..
Ναι, βεβαια! Απο Bukowski.
Ηταν ενα ονομα που απλα σας αρεσε ή οι ιστοριες του Bukowski ηταν κατα καποιο τροπο πηγη εμπνευσης για τους South of No North?
Οπως το λες το δευτερο ηταν. Δεν ηταν καθολου τυχαια η επιλογη του ονοματος,
Οταν επιλεγεις ενα ονομα για το γκρουπ σου, εισαι επηρρεασμενος απο μια κατασταση εκεινη την στιγμη. Αυτο ηταν!
Ποιος εγραφε τους στιχους και τη μουσικη?
Γραφαμε ολοι. Στιχους αργοτερα εγραφε κυριως ο τραγουδιστης, με την εννοια οτι εφοσον ειχε τα φωνητικα ηταν πιο βολικο για αυτον να κανει και τους στιχους. Στο ομωνυμο album οι πιο πολλοι στιχοι ειναι δικοι του, αλλα υπηρχαν και στιχοι των υπολοιπων απο τους οποιους επαιρνε ιδεες.
Το ιδιο και με τη μουσικη. Ολοι μαζι. Ποτε δεν ασχοληθηκαμε με το ποιος συνθετει τι και ποιανου ειναι το Χ τραγουδι. Παντα δουλευαμε ομαδικα. Συνηθως το rhythm section εδεινε κατευθυνσεις στην ενoρχηστρωση. Ο καθενας απο τους SONN ειχε συμμετοχη στη συνθεση με τον δικο του τροπο.
Ακουγοντας τo “pro cabaret” απο το 3ο σας δισκο, παντα μου ερχοταν στο μυαλο εκεινη η ιστορια με τον Λορδο Βυρωνα απο την ταινια “Gothic”. Υπαρχει σχεση?
Χχμμμ...θα μπορουσε..Το ειχαμε δει τοτε. Ηταν μια ταινια που μας αρεσε πολυ. Υποσυνειδητα ισως.. Δεν εγινε εσκεμενα.
Περα απο το οτι πηρατε το ονομα σας απο ενα βιβλιο του Bukowski, εχετε κανει και διασκευη στο Anabell Lee του Edgar Alan Poe. Οι South Of No North φαινεται να εχουν μια ιδιαιτερη σχεση με τη ποιηση και τη λογοτεχνια...
Δεν θα μπορουσαμε να πουμε οτι ημασταν αφωσιομενοι στην ποιηση και την λογοτεχνια, αλλα σαν ανθρωποι ειχαμε επαφη ο καθενας σε προσωπικο επιπεδο. Ο Poe και ο Bukowski ειναι αγαπημενοι, οπως και πολλοι αλλοι.. Εικονες λιγο σκοτεινες, λιγο σχιζοφρενικες... Αυτο το κλιμα που δημιουργουσαν μας αρεσε.
Σαφως και η ποιηση/λογοτεχνια ηταν και ειναι πηγη εμπνευσης για τους SONN, οπως αλλοστε και για αρκετους ανθρωπους σε οτιδηποτε κανουν στη ζωη τους.
Ποιος εκανε τα εξωφυλλα των δισκων σας?
Καποιος απο εμας συνηθως ερχοταν και ελεγε “εχω αυτη την ιδεα!”. Δεν υπηρχε καποιος γραφιστας που ασχολιοταν με αυτο.
Γινοταν καπως μαγικα. Το συναντουσες μπροστα σου το εξωφυλλο. Πηγαινες να γραψεις εναν δισκο, ειχε ενα κλιμα, εναν τιτλο, και ξαφνικα εβρισκες το καταλληλο εξωφυλλο μπροστα σου μαγικα και ελεγες : “ Aυτο ειναι!!”
Βγαλατε καθολου χρηματα απο τους South Of No North?
Να βγαλαμε χρηματα?? Οχι. Οτι λεφτα παιρναμε απο τα live τα ριχναμε στο studio για την παραγωγη των δισκων μας. Εμεις καναμε την παραγωγη και ειχαμε το υλικο ετοιμο. Η εταιρεια εκανε την κοπη.
Πλησιασατε ποτε καποια πολυεθνικη?
Ναι, πηγαμε. Δωσαμε καποια demo. Δε νομιζω ν’ασχοληθηκε ποτε κανεις με αυτα. Δεν πηραμε καμια απαντηση. Χρειαζεται να εχεις κατι περισσοτερο απο καλα τραγουδια για να κατσει καποιος εστω απλα ν’ακουσει το demo σου...
Σκεφτηκατε ποτε να κανετε ελληνικο στιχο? Οι εταιρειες εκεινη την εποχη ηθελαν συγκροτηματα με ελληνικο στιχο λογς της ανταποκρισης που ειχαν οι Τρυπες και η Λευκη Συμφωνια.
Σαν κατι που δεν θα καναμε ΠΟΤΕ, ναι, το σκεφτηκαμε.
Ο λογος?
Ο λογος ειναι οτι θελουμε να ακουμε κιολας αυτα που παιζουμε. Θελουμε να μας αρεσει. Δεν γινεται αισθητικα για μας σε αυτη τη μουσικη να εχεις ελληνικο στιχο.
Δεν ειμαστε εναντιον. Αν καναμε κατι αλλο ισως να δοκιμαζαμε. Για τους South Of No North ομως, ΟΧΙ!
Θυμαστε καποιο ξεχωριστο live?
Tη συναυλια στο Βεακειο στον Πειραια. Το 1988. Ηταν ενα live που ειχε ολες τις προδιαγραφες. Πολυ καλο ηχο, πολυ καλους χωρους και πολυ λιγο κοσμο..χαχαχαχα!!!
Πως αποφασισατε να ξαναπαιξετε μετα απο τοσα χρονια?
Εμεις παιζαμε γενικα. Οι South εκαναν διαφορα πραγματα επιμερους. Δεν ηταν αδρανεις. Καναμε μουσικη, αλλα οχι ολοι μαζι.
Υπηρχε δηλαδη το υβριδιο των South, οι ROCK XEROX, στους οποιυς ηταν 4 μελη των South οπως θα εμφανιστουν σημερα, αλλα με μια πιο “rock” μεταμφιεση.
Στην ουσια τη μουσικη δεν την αφησαμε καθολου.
Ειμαστε πολυ χαρουμενοι που θα παιξουμε ξανα ως South Of No North. Στο διαστημα που μεσολαβησε ψαξαμε και αλλα πραγματα, πηραμε εμπειριες. Γυρναμε τωρα να ξανακανουμε τους South και βλεπουμε οτι εχοντας παρει ολη αυτη την εμπειρια του ψαξιματος, γυριζουμε στο πρωταρχικο με μια αλλη ματια.
Ισως να μπορει να βγει τωρα οπως ακριβως θελαμε τοτε.
Τι να περιμενουμε ν’ακουσουμε στο Elfentanz? Ποια θα ειναι η συνθεση του group?
Η τωρινη συνθεση των South Of No North ειναι η ιδια με την παλια, συν ενας κιθαριστας και καινουριος τραγουδιστης. Καινουριος μονο για οσους μας γνωριζουν απο την δισκογραφια, μια και ο Δανιηλ ηταν μαζι μας απο τις παλιες μερες των South, καθως και στους Rock Xerox. Για οσους ανησυχουν για την αποδοση των τραγουδιων, ο Δανιηλ περα απο το οτι ειναι πολυ καλος τραγουδιστης, ειναι αδερφος του Αντρεα και εχουν σχεδον ιδια φωνη. Προσωπικη μας γνωμη ειναι οτι για τους South μπορει να λειτουργησει καλυτερα και ως performer. Αυτος και ο Αντρεας ειναι οι μονοι που δικαιουνται να τραγουδανε South Of No North.
Θα παιξουμε ολα τα χαρακτηριστικα τραγουδια των South και απο τους 4 δισκους μας, συν καποια καινουρια. Οταν κανεις ενα comeback, δεν εχεις πολλα να πεις γι αυτο. Εχεις μια ιστορια, καποιους δισκους πισω σου. Ο κοσμος που θα ερθει να σε δει περιμενει ν’ακουσει καποια συγκεκριμενα κομματια. Αυτα θ’ακουσει!
Τεχνολογια και μουσικη. Παρακολουθειτε τις εξελιξεις? Ποια η σχεση των South με computers και software? Επηρεαζουν τον ηχο σας σημερα?
Προσπαθουμε οχι.
Τωρα, να παρεις και να χρησιμοποιησεις καποιους ηχους για τα πληκτρα, ναι σαφως. Αλλα σαν group οτι θ’αλλαξουμε χαρακτηρα λογω της τεχνολογιας, οχι, δεν υπαρχει τετοια περιπτωση. Δεν σκοπευουμε να χρησιμοποιησουμε προηχογραφημενα στα live μας, ουτε drum machines. Ειμαστε ενα group που παιζει live και μαλιστα καποια τραγουδια που γραφτηκαν πριν απο 15 χρονια. Δεν θα προσπαθησουμε να βγαλουμε ενα προσωπο South Of No North “συγχρονο” που παιζει κατι αλλο.. Αλλωστε, τι θα πει συγχρονο? Αν ‘συγχρονο’ ειναι να παιζεις με computers, ok, το εχουμε δει και αυτο το εργο. Εχουμε δουλεψει και με αυτον τον τροπο, αλλα αυτο που θελουμε να κανουμε τωρα ως South Of No North ειναι οι SOUTH OF NO NORTH!
Στις μελλοντικες σας ηχογραφησεις? Η προσθηκη περισσοτερων ηλεκρονικων ηχων ειναι κατι που συνηθιζεται τελευταια.
Οχι, θα ειναι οπως παλια.
Μελλοντικα σχεδια?
Κατ’αρχην να κανουμε ενα πολυ καλο live στο elfentanz και ισως επιτελους κυκλοφορησουμε εκεινο το album που εχει γραφτει απο παλαιοτερα, αλλα δεν βγηκε ποτε.
Υπαρχει περιπτωση να κυκλοφορησουν σε cd οι παλιοι σας δισκοι?
Υπαρχει περιπτωση, ναι! Δεν ειναι ομως κατι που τρεχει αμεσα,. Για την ωρα θελουμε να βγουμε να παιξουμε live. Ειμαστε επικεντρωμενοι σ’αυτο.
Πως σας φαινεται η σημερινη μουσικη σκηνη? Ξεχωριζετε καποια group? Εχουν αλλαξει καθολου τ’ακουσματα σας?
Παντα ημασταν ανοιχτοι σε νεα ακουσματα. Τωρα αν εχουν αλλαξει...Σαφως και σε ολο αυτο διαστημα προχωρας και παρακατω. Ακους καινουρια πραγματα, δεν μπορεις ν’ακους τα ιδια που ακουγες πριν απο 20 χρονια.
Απλως δεν βλεπουμε κατι εντυπωσιακο. Δεν νομιζω οτι γινεται κατι φοβερο στη μουσικη σημερα οπως συνεβη με το post-punk και το dark-wave στο πρωτο μισο των 80’s.
Προσπαθουμε ν’ακουμε και σημερα τα καλα, οπου και αν ανηκουν αυτα. Μας αρεσουν αρκετα οι Massive Attack ή ας πουμε ο Jah Wobble. Ομως σαν κατασταση, δεν βλεπουμε να πηγαινει καπου το πραγμα. Υπαρχουν καποια peaks με μερικους πολυ καλους δισκους, αλλα ως εκει.
Εχετε ακουσει καθολου τα αλλα group που θα παιξουν μαζι σας στο elfentanz?
Οχι, σχεδον καθολου. Ακουσαμε ενα τραγουδι τις προαλλες των Neuroticfish. Καλο ηταν, μας αρεσε. Ξερουμε απλα οτι τα 2 ξενα συγκροτηματα του festival εχουν κατα βαση ηλεκτρονικο ηχο.
Ποιο ειναι το αγαπημενο σας τραγουδι και album των South Of No North?
Γιωργος: το “house of breath” απο το τριτο μας album. Αυτο επιλεγω και σαν δισκο. Ειναι ενα album που εξεφραζε ακριβως τον χρονο που εγινε, και εγινε οπως ακριβως επρεπε να γινει.
Φοιβος: πραγματικα δεν ξερω τι να απαντησω. Δεν το’χω σκεφτει ποτε. Αν ηθελα παντως ν’ακουσω SONN τωρα, μαλλον θα εβαζα και εγω ν’ακουσω το τριτο ή το Rajah.
Προσωπικο μου αγαπημενο ειναι το “something good”. Ειναι πραγματικα αισιοδοξο τραγουδι?
Ναι, αισιοδοξο ειναι. Καταλαβαινω πως το ρωτας. Εν τελη ομως, μια ηττα σηματοδοτει μια νικη...
Πως σας φαινεται που ειστε headliner σ’ενα festival με μεγαλα ευρωπαικα ονοματα της σκηνης?
Δεν το σκεφτηκαμε καθολου αυτο. Δεν μας απασχολει ειτε βγουμε πρωτοι, ειτε δευτεροι, ειτε τελευταιοι. Εμεις θα κανουμε αυτο που ειναι να κανουμε. Πιστευουμε σε αυτο που θα γινει και δεν μπαινουμε στην λογικη του headliner. Ουτε μας φουσκωνει, ουτε μας αγχωνει κατι τετοιο.
Οι South Of No North δεν ειναι κατι που γινεται τωρα. Ειναι κατι που υπηρχε καποτε και θα συμβει παλι. Καποιοι θα ερθουν και ξερουν τι θα δουν, καποιοι δεν ξερουν... και θα δουν..
Εν ετη 2003, τα dark clubs παιζουν ακομα τα τραγουδια σας και μια μεταχειρισμενη κοπια ενος δισκου σας μπορει να πουληθει σε ιδιαιτερα τσουχτερη τιμη.
Πως εξηγειτε τον “μυθο” που εχει δημιουργηθει για τους South Of No North?
Δεν το εξηγουμε. Αν το εξηγουσαμε, θα αυτοαναιρουμεθα....
Καπου εδω το mini disc σταματησε να γραφει και ο Γιωργος εβαλε στο deck καποια νεα τραγουδια των South Of North. Και ηταν τοσο, μα τοσο... SOUTH OF NO NORTH!!!.... a trip down the memory lane..always so appealing... Και ηταν και αυτες οι καμπανες απο την εκκλησια λιγα μετρα πιο περα, που δεν σταματησαν να χτυπανε ουτε λεπτο! Weird....
.....welcome to the mystery land,
the land of South Of No North.......... once again!
SONN Discography
- Lacrimae Christi - 1984 Creep
- South Of No North - 1989 Wipe Out
Κείμενο και συνέντευξη :
Ιούλιος 2003