Οι Dreamline είναι ουσιαστικά η εξέλιξη των Parasagas οι οποίοι ξεπήδησαν μέσα από τους South Of No North. Αποτελούνται από τον Γιώργο Κ. (μπάσο), Φοίβος(ντραμς), οι οποίοι ήταν στους South Of No North/Parasagas, τον Κωνσταντίνο Κούζα (πλήκτρα και σάμπλερ), μέλος της νέοτερης φάσης των Metro Decay και ο Housework (τραγούδι και κιθάρα) ο οποίος ήταν στην καινούρια σύνθεση των This Fluid. Το ''Here And Gone'' είναι το πρώτο τους άλμπουμ και εξελίχθηκε στη μορφή που το ακούτε από ηχογραφήσεις των Parasagas που πραγματοποιήθηκαν ζωντανά στο στούντιο και μετά ολοκληρώθηκαν με την προσθήκη sample, φωνής, κιθάρας και άλλων οργάνων ( melodica, μπαγλαμάς, music box κλπ) από τον Housework.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα σκοτεινό, υποβλητικό έργο που μπορεί να έχει τις δικές του αναφορές (D. Sylvian, B.Eno, Daniel Lanois,Robert Fripp,Tuxedomoon κλπ) αλλά λίγο μας απασχολεί από τη στιγμή που το σχήμα δημιουργεί κάτι προσωπικό και με χαρακτήρα. Η ψιθυριστή, σκοτεινή ερμηνεία του Housework ακολουθεί τα ρυθμικά, αιθέρια και ονειρικά παλμικά κύματα της υπόλοιπης μουσικής και η αίσθηση της κίνησης πάνω σε αυτή την Ονειρική Γραμμή είναι μόνιμη και σαγηνευτική.
Τα τραγούδια του άλμπουμ έχουν υπαρξιακή και σκοτεινή θεματολογία αλλά δε λείπει και το συναίσθημα του έρωτα (Sweet Betraying Eyes). Η προσεγμένη ενορχήστρωση και η καθαρή παραγωγή ισορροπούν τις χαμηλές συχνότητες, τις κιθάρες και τις ονειρικές στρώσεις των πλήκτρων διατηρώντας ένα ενιαίο χαρακτήρα σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Σίγουρα προδιαθέτει για συνέχεια αλλά και περιέργεια για τη ζωντανή απόδοση του. Δείχνει αρκετές δυνατότητες για περαιτέρω ανάπτυξη αλλά και ποιος δεν θα ήθελε να εισχωρήσει και να ταξιδέψει με τον ήχο του άλμπουμ και έξω από το σπίτι του μαζί με τους υπόλοιπους ακροατές.
Υπάρχουν δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα αναρτημένα στο διαδίκτυο αυτή τη στιγμή αλλά το σχήμα δεν υποκύπτει στην συνηθισμένη πλέον διαδικτυακή προ-ακρόαση πριν την αγορά, αλλά όπως γινόταν και παλιά αφήνει τον ακροατή να τον ανακαλύψει μόνος του. Και σε αυτή την περίπτωση η αγορά του βινυλίου είναι η αρχή της παραδοσιακής τελετής ακρόασης. Αυτής που βγάζετε το βινύλιο απο τη θήκη και το ακουμπάτε με προσοχή επάνω στο πλατώ έχοντας από πριν φροντίσει να τοποθετήσετε αντιστατικό κάλυμμα επάνω του. Τοποθετείτε τη βελόνα στο βινύλιο, ο δίσκος γυρίζει και μαζί με αυτόν ένας ολόκληρος κόσμος αποκαλύπτεται και σας περιμένει να τον εξερευνήσετε όσες φορές επιθυμείτε. Και θα είναι πολλές οι φορές, πιστέψτε με.....
Rating: 8,5 / 10
Χρήστος Μίχος
*To άλμπουμ των Dreamline διατίθεται σε περιορισμένα κομμάτια και μόνο σε βυνίλιο, διαδυκτιακά, μέσω Discogs καθώς και στα καταστήματα: Le Disque Noir (Θεμιστοκλέους 29), Darkside (Εμμ. Μπενάκη 57, Εξάρχεια), Ζαχαρίας (Ηφαίστου 20, Μοναστηράκι) και Mr. Vinylios (Ηφαίστου 24, Μοναστηράκι).
ION είναι το βασικό και μακροβιότερο ως τώρα, μουσικό σχήμα του Γιάννη Παπαϊωάννου. Κυκλοφορεί με το συγκεκριμένο όνομα από το 1997 και αν πιστέψουμε το discogs μέχρι τώρα αριθμεί εννέα e.p. και τέσσερα lp, αλλά στη συγκεκριμένη δισκογραφία δεν περιλαμβάνεται το περσινό ''Through The Night'' e.p. οπότε ανεβάστε τα extended σε δέκα. Η τελευταία μεγάλου μήκους κυκλοφορία του ήταν το ''Elfish Tapes'' του 2010. Τότε είχε γίνει λόγος για μια τριλογία, την ''Elfish Circle Trilogy'', αλλά έως τώρα δεν έχουμε δει σημάδια από αυτό το σχέδιο. Φέτος όμως επιστρέφει με το ''Μαύρη Συχνότητα'' και όπως μας εξήγησε ο ίδιος ο καλλιτέχνης:
«... χαρακτηρίζει (και άρα συμβολίζει) μια περίοδο ησυχίας για τον ΙΟΝ. Ο "μαύρος θόρυβος" είναι ο όρος που στην τεχνολογία συμβολίζει την απόλυτη ησυχία. Και στα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του "Elfish Tapes" υπήρξαν παρά μόνο μικρές ανάσες που έδιναν ένα στίγμα ζωής για αυτό το μουσικό μου πρότζεκτ. Έτσι, εδώ υπάρχουν κομμάτια που γράφτηκαν σε αυτή την περίοδο, κάποια πιο παλιά και κάποια πολύ καινούργια που αγγίζουν στιγμές στις οποίες έτρεχε πολύ ενεργά και το παράλληλο πρότζεκτ των Mechanimal... » .
Μαζί του, όπως και στο ''Elfish Tapes'', συμμετέχουν οι May Roosevelt, Σπύρος Φάρος και Ηλίας Κατελάνος, αλλά και οι Τάσος Νικογιάννης και Κώστας Ματιάτος, πρώην και νυν αντίστοιχα κιθαρίστες των Mechanimal. Στην εικαστική επιμέλεια αλλά και στο οπτικό μέρος του άλμπουμ όπως πάντα η Αγγελική Βρεττού.
Ο Γιάννης Παπαϊωάννου δημιουργεί εικόνες στο κεφάλι του ακροατή με τους ήχους του και σχεδόν ποτέ δεν αποφεύγω αυτή τη συναισθητική προσέγγιση των συνθέσεων του με οποιοδήποτε σχήμα ηχογραφεί μουσική. Έτσι και στη ''Μαύρη Συχνότητα''. Η ακρόαση δημιουργεί χαλαρή διάθεση, ο ονειρικός και στοχαστικός του τόνος υποβάλλει τον ακροατή στην επιθυμία, να περπατήσει κυριολεκτικά στην ύπαιθρο μακριά από ηλεκτρομαγνητικές επιρροές και ατμοσφαιρική μόλυνση. Καθαροί ουρανοί, υποψία βροχής, αεράκι από τη θάλασσα, η Φύση γενικότερα είναι το περιβάλλον ή η επιθυμία για επιστροφή σε πιο φυσικό περιβάλλον ή ακόμα και αλλαγή πορείας μεταφορικά σε αντίθεση με το βομβίζον Αστικό παραλήρημα που συναντούμε στο άλλο του σχήμα , τους Mechanimal. Είναι παράλληλα και ένα από τα πιο προσωπικά άλμπουμ του ION, προϊόν μίας αρκετά δύσκολης εποχής και με σημαντικές αλλαγές στη ζωή του καλλιτέχνη. Όμως είναι ένα έργο περισσότερο φωτεινό από τα προηγούμενα του. Το φως διαπερνά τις περισσότερες συνθέσεις και μαζί με την κρυστάλλινη παραγωγή δίνουν στο άλμπουμ έναν ακόμα λόγο να μονοπωλήσει στις βόλτες τόσο στο ύπαιθρο όσο και στην ίδια την πόλη· είναι πρώτης τάξεως ηχητικό υλικό για ηρεμία μέσα στην καρδιά του «Αστικού θηρίου».
Συγκρίνοντας το με την προηγούμενη δισκογραφία, δεν παρατηρούμε δραματικές αισθητικές αλλαγές ή πισωγυρίσματα. Όμως διακρίνεται μια καθαρότητα στον ήχο όχι μόνο τεχνικής φύσεως αλλά και συνθετικής. Ο ήχος πλέον έχει περισσότερα επίπεδα, είναι πλούσιος σε μελωδίες και ενώ η ενότητα και το συγκεκριμένο ύφος γίνονται αντιληπτά από το πρώτο κιόλας άκουσμα, τα επιμέρους στοιχεία έρχονται σιγά σιγά σε κάθε ακρόαση και αποκαλύπτουν τον πλούσιο και όμορφο βυθό της «θάλασσας».
Τα στρώματα ήχου- βάσεις των συνθέσεων, η υποδόρια αλλά διακριτή ρυθμική γραμμή, οι επιπλέον προσφορές στο ηχητικό αποτέλεσμα των υπόλοιπων μουσικών στις κιθάρες και στο θέρεμιν, συνδυάζονται αρμονικά και τίποτε δεν χρησιμοποιείται καλλωπιστικά ή επιχρωματικά. Κάθε τι, ενισχύει και αλληλεπιδρά σε κάθε ακρόαση, στο αυτί του ακροατή και δημιουργεί αυτό το φιλόξενο, θερμό, αλληλεπιδραστικό κλίμα που κάνει αυτή τη ''Μαύρη Συχνότητα'' ένα άλμπουμ που λειτουργεί καλύτερα αν το ακούει κανείς καθ' οδόν και σε επανάληψη, παρά χωμένος ή σκεβρωμένος σε μια καρέκλα ή καναπέ στο σπίτι αλλάζοντας κάθε λεπτό τα κομμάτια στο cd ή στο pc.....
ION bandcamp
Rating: 9 / 10
Χρήστος Μίχος
