Ή αλλιώς ... Ένα καφέ που δεν ήταν αυτό που φαινόταν, τρία live που δεν ήταν τα αναμενόμενα και ένα αίσιο (ευτυχώς) τέλος ενός εξαντλητικού 4ημέρου

**Το πρώτο μέρος της ανταπόκρισης από τον Tec-Goblin, θα ακολουθήσει σε λίγο το δεύτερο μέρος από τη Ν. Σαββοπούλου, καθώς και ξεχωριστό section με φωτογραφίες.

Τετάρτη, 22 Ιουνίου 2011, θερμοκρασία 33 βαθμοί Κελσίου, ώρα εννέα παρά τέταρτο, δύση ηλίου γύρω στις εννέα, τοποθεσία Πλατεία Νερού

Υπάρχουν κάποιες μπάντες που ζουν σε παράλληλο σύμπαν με αποτέλεσμα ποτέ να μη βιώσουν την μεγάλη αναγνώριση και κανείς να μην μπορεί να τους κατανοήσει πλήρως. Μια τέτοια μπάντα είναι και οι Clutch από το Maryland που η κοσμική τους γραμμή τους έφερε στο gagarin για δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι. Kανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το τι παίζουν ακριβώς.

Η πίστα εάλω!

"Τώρα θα παίξουμε το καταραμένο τραγούδι που τα άρχισε όλα".

Καμιά φορά τα πράγματα δεν σου έρχονται όπως τα θες. Σε τόσες συναυλίες πήγα τελευταία και θα γούσταρα να είχα να γράψει μια ανταπόκριση, μια συναυλία αν μπορούσα θα απέφευγα και αυτή θα ήταν των Cult. Γιατί αφενός δεν είμαι fan της hard-rock αισθητικής που υιοθέτησαν στην πορεία, αφετέρου η τελευταία φορά που έβαλα δίσκο τους στο πικάπ μου ήταν το 1989. Τον οποίο δίσκο συνόδεψε ένα μεγάλο καλοσχηματισμένο X στο πάλαι πότε post-punk / gothic rock συγκρότημα από την Αγγλία.

Όταν τον περασμένο Νοέμβριο βγήκε η ανακοίνωση για την συναυλία των Roxette, είχα μείνει να κοιτάω σα χαζός. Ειναι δυνατόν;;; Για όλους εμάς τους μεγάλους φανς του ντουέτου από τη Σουηδία, ήταν σαν. . .να γινόταν η δευτέρα παρουσία. Μετά την πολύ σοβαρή ασθένεια (όγκος στον εγκέφαλο) που πέρασε η Marie Fredriksson πριν από 8-9 χρόνια, θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία ότι κατάφερε να ζήσει. Το ενδεχόμενο νέου αλμπουμ και (κυρίως) περιοδείας. . .ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα.

Προβλέψεις σοβαρών επιστημόνων αγνώστου ειδικότητoς λένε πως σε εκατό χρόνια από τωρα οι πόροι του πλανήτη θα έχουν εξαντληθεί άνευ σημασίας καθώς οι εξελίξεις στους συγκλίνοντες τομείς της βιολογίας, της χημείας και της ρομποτικής ανοίγουν διόδους για την εύρεση του ανθεκτικού μετα-μεταμοντέρνου όντος με όλες τις καλωδιακές του απολήξεις. Η ανάπτυξη της stealth αεροναυπηγικής σε πλήρη συμφωνία με την ψηφιακή αναπαραγωγή χωροχρόνων θα παραγεί την Νέα Επικοινωνιακή Ύπαρξη επανακαθορίζοντας την γραμμική ζωή και κατ' επέκταση την αντίληψη της εργασιακής απασχόλησης.

Σαββατόβραδο, ένα μισαωράκι μετά τις 9 που είχε ανακοινωθεί ότι θα άνοιγαν οι πόρτες, μπαίνω αγχωμένη -μήπως ξεκίνησε πάλι νωρίτερα η συναυλία (μεγάλη ιστορία)- σ'ένα σχετικά «χαλαρό» Gagarin. Ο κόσμος, κεφάτος και πολύχρωμος, είχε ήδη αρχίσει να βολεύεται σε σκαλοπατάκια και παρεάκια, με τα μπυρο-ουισκάκια του. Αυτά τα τελευταία μπορεί να ήταν κιόλας απαραίτητα για να ζεσταθεί το κλίμα, μιας και οι Black Heart Procession είχαν ανακοινώσει στο δελτίο τύπου ότι θα μας παρουσίαζαν τη... «γυμνή αλήθεια» τους.